به گزارش خبرنگار مهر، احمدرضا بیاتی صبح چهارشنبه در سمینار آموزشی معاونان برنامه‌ریزی، نظارت و امور اقتصادی شرکت فرودگاه‌ها که به میزبانی فرودگاه شهید بهشتی اصفهان برگزار شد، با اشاره به دشواری‌های مدیریت ۵۶ فرودگاه فعال در کشور اظهار کرد: فرودگاه با پروازهایش سنجیده می‌شود و رونق آن مستقیماً به تعداد پروازها وابسته است؛ از همین رو حتی درآمدهای غیرهوانوردی نیز بدون رونق پروازی شکل نمی‌گیرد.

وی با بیان اینکه بیش از نیمی از فرودگاه‌های کشور روزانه کمتر از یک پرواز دارند، گفت: این واقعیت ساختار شرکت فرودگاه‌هاست؛ ما یک مجموعه خدمات‌رسان دولتی هستیم و اولویت‌مان ارائه خدمات باکیفیت است و پس از آن باید به درآمدزایی فکر کنیم.

بیاتی ادامه داد: رویکرد جدید ما تمرکز بر توسعه درآمدهای غیرهوانوردی است، اما فرودگاهی که تنها یک یا دو پرواز در روز دارد در عمل امکان ایجاد درآمد پایدار ندارد مگر اینکه به ظرفیت‌های جدید درآمدی مجهز شود.» او افزود: «تنها ۱۰ تا ۱۲ فرودگاه کشور رونق کافی دارند و در آنها می‌توان پروژه‌های تجاری و طرح‌های توسعه درآمد غیرهوانوردی را عملیاتی کرد.

وی از اجرای مطالعات اقتصادی جدید در شرکت فرودگاه‌ها خبر داد و گفت: در حال بررسی ارزش اقتصادی هر فرودگاه و میزان تأثیر آن بر محیط پیرامونی هستیم تا براساس وزن و اثر اقتصادی هر فرودگاه بتوانیم اولویت‌ها و هزینه‌ها را دقیق‌تر تعیین کنیم.

مدل هاب‌واسپوک برای ایران نسخه کارآمدی نیست

معاون برنامه‌ریزی، نظارت و امور اقتصادی شرکت فرودگاه‌ها با انتقاد از تجویز رایج مدل هاب‌انداسپوک در حمل‌ونقل هوایی ایران توضیح داد: به دلایل متعدد اقتصادی، فنی، فرهنگی و اجتماعی، این مدل حداقل تا زمان افزایش قابل توجه تولید ناخالص داخلی کشور، کارایی لازم را ندارد. هزینه‌های اتصال پروازها از طریق هاب در ایران بسیار بالاتر از پرواز مستقیم است و با واقعیت شبکه فرودگاهی ما همخوانی ندارد.

وی افزود: مطالعات نشان می‌دهد ۵۰ درصد فرودگاه‌های کشور حتی ظرفیت جابه‌جایی روزانه ۵۰ مسافر را ندارند و به همین دلیل در بازه سه تا پنج سال آینده باید برای رونق این فرودگاه‌ها روی ناوگان هواپیماهای جت ۵۰ نفره سرمایه‌گذاری کنیم.

۴۴ فرودگاه؛ نیازمند ناوگان کوچک به‌جای رؤیای هواپیماهای بزرگ

بیاتی با اشاره به محدودیت‌های عملیاتی هواپیماهای توربوپراپ در ایران اظهار کرد: شرایط جغرافیایی کشور از جمله رشته‌کوه‌های البرز و زاگرس و ارتفاع و دمای بالا، کار با هواپیماهای توربوپراپ را با چالش جدی مواجه کرده است؛ ضمن اینکه تولید جهانی این هواپیماها نیز بسیار محدود شده است. بنابراین در ۴۴ فرودگاه کم‌پرواز باید به‌طور جدی سراغ جت‌های ۵۰ نفره برویم.

وی افزود: نیمی از فرودگاه‌های ما حتی توان پذیرش هواپیماهای ۱۵۰ نفره مانند ۷۳۷ یا هواپیماهای ۹۰ نفره RJ را ندارند؛ بنابراین ابتدا باید با ناوگان کوچک ظرفیت‌سازی کنیم تا پس از چند سال فرودگاه‌ها به‌صورت طبیعی آماده پذیرش هواپیماهای بزرگ‌تر شوند.

بیاتی با تأکید بر اینکه هر تصمیم در حوزه هوانوردی باید بر پایه نگاه علمی و عملگرایانه اتخاذ شود، تصریح کرد: در شرایط فعلی تنها مدل قابل‌اجرا برای بیشتر فرودگاه‌های کم‌برخوردار، مدل نقطه‌به‌نقطه است؛ یعنی پرواز مستقیم به مقصدهایی مانند تهران، مشهد، نجف و کیش. مدل هاب‌انداسپوک با وضعیت اقتصادی امروز کشور هم‌خوان نیست.

وی از آمادگی شرکت فرودگاه‌ها برای مشارکت با بخش خصوصی در ایجاد خطوط پروازی جدید خبر داد و گفت: سرمایه‌گذاری در فرودگاه‌های کم‌برخوردار را در راستای توسعه هوانوردی کشور و محرومیت‌زدایی هوایی آغاز کرده‌ایم و این مسیر را با جدیت ادامه می‌دهیم.