مهیار رمضانخانی، کارشناس مسکن در برنامه رادیو اقتصاد در خصوص مسکن استیجاری اظهار کرد: عنوان طرح مسکن استیجاری بارها مطرح شده اما جزئیات اجرایی که مهمتر از هدفگذاری اولیه است، تاکنون به صورت دقیق اعلام نشده و همین مسئله میتواند زمینهساز چالشهای بزرگ در اجرا باشد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، این کارشناس اقتصاد مسکن با اشاره به نمونههای تاریخی، گفت:در دهه ۶۰ میلادی در انگلیس و دهه ۷۰ در آمریکا، دولتها با خرید مسکن و اجاره یارانهای به جوانان وارد شدند اما به دلیل عرضه محدود، تقاضای گسترده و توزیع رانت، طرحها شکست خوردند و جمع شدند.
رمضانخانی مدلهای موفق بینالمللی را چنین توصیف کرد: در کشورهایی مانند اتریش، شهرداریها زمینهای خود را در قالب مشارکت با بخش خصوصی به ساخت مسکن اختصاص دادند. دولت سهم خود را پس از ساخت به عنوان مسکن اجتماعی با اجاره معقول عرضه کرد.به گفته وی، اکنون بیش از ۴۰ درصد جمعیت وین در این نوع مسکنهای اجتماعی زندگی میکنند.
رمضانخانی با اشاره به سنگاپور افزود: در این کشور ۶۰ تا ۸۰ درصد مسکن توسط دولت ساخته میشود و واحدها در قالب قراردادهای ۹۹ ساله در اختیار مردم قرار میگیرند؛ این مدل یکی از موفقترین نمونههای جهانی محسوب میشود.
او تاکید کرد: برخلاف الگوهای جهانی، در طرح ایران دوره بهرهمندی ۱ تا ۵ سال در نظر گرفته شده که بسیار کوتاه است و توان ایجاد امنیت سکونتی برای خانوارها را ندارد. همچنین اینکه دولت صرفاً به خرید واحد آماده روی آورد، در دنیا تجربه موفقی نبوده و نیازمند بازنگری است.
این کارشناس در پایان گفت: اگر جزئیات روشن نشود، مدل اجرا شفاف نباشد و از تجربههای موفق جهانی الگوبرداری نکنیم، طرح مسکن استیجاری در پایتخت نه تنها به هدف حمایت از زوجهای جوان نمیرسد بلکه میتواند رانت، فساد و ناکارآمدی را در بازار مسکن تشدید کند.
