سنسور اکسیژن خودرو، قطعهای حیاتی برای عملکرد بهینه موتور و کنترل آلایندگی است. آیا تمیز کردن آن میتواند به رفع مشکلات مقطعی کمک کند و چرا توجه به سلامت این سنسور اهمیت دارد؟
به گزارش گجت نیوز، سنسور اکسیژن وظیفه اندازهگیری میزان اکسیژن نسوخته در گازهای خروجی اگزوز را بر عهده دارد. این اطلاعات حیاتی به واحد کنترل موتور (ECU) ارسال میشود تا نسبت ترکیب سوخت و هوا را برای احتراق بهینه تنظیم کند.
هرگونه کثیفی یا خرابی در سنسور اکسیژن، این فرآیند دقیق را مختل کرده و میتواند مشکلات متعددی برای عملکرد خودرو و محیط زیست به وجود آورد. در نتیجه، حفظ سلامت این قطعه برای کارایی و کاهش آلایندگی ضروری است.
سنسورهای اکسیژن بهطور طبیعی با گذشت زمان و تحت تأثیر چرخه حرارتی شدید محیط اگزوز، فرسوده میشوند. انباشت کربن و دوده ناشی از احتراق غنی سوخت در مسیر اگزوز، باعث کثیف شدن سنسور اکسیژن میشود.
این آلایندهها مانع عملکرد صحیح سنسور شده و باعث میشوند موتور نتواند ترکیب سوخت و هوا را بهدرستی تنظیم کند. با اینکه تمیز کردن سنسور میتواند راهحلی موقت باشد، اما عمر مفید آن را باز نمیگرداند و تعویض کامل در صورت امکان، بهترین گزینه است.
تمیز کردن سنسور اکسیژن خودرو شامل چند مرحله کلیدی است. ابتدا باید سنسور را از سیستم اگزوز جدا کنید که معمولاً با یک آچار یا آچار مخصوص سنسور O2 قابل انجام است. پس از جدا کردن، سنسور اغلب با دوده و کربن پوشیده شده است.
برای تمیز کردن، مقداری اسپری تمیزکننده کاربراتور را روی آن بپاشید تا کاملاً خیس شود، سپس آن را با یک پارچه پاک کنید و بگذارید بهطور طبیعی خشک شود. از برسهای سیمی یا ابزار خشن که ممکن است به لامپ سنسور آسیب بزنند، خودداری کنید. این روش فقط در شرایط اضطراری و محدودیت بودجه توصیه میشود.
علائم خرابی سنسور اکسیژن عبارتند از: روشن شدن چراغ چک موتور (Check Engine Light)، افزایش مصرف سوخت، بوی بنزین خام از اگزوز، خروج دود تیره و کاهش کلی عملکرد موتور.
این نشانهها معمولاً به دلیل ناتوانی سنسور در ارسال اطلاعات دقیق به موتور برای تنظیم مخلوط سوخت و هوا ایجاد میشوند. در چنین مواردی، موتور به حالت ایمن با تنظیمات محافظهکارانه تغییر وضعیت میدهد که کارایی آن را کاهش میدهد.
