سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

تیتر امروز روزنامه‌ی ایران، ارگان مطبوعاتی دولت، «شنبه بدون غافلگیری»، طعنه‌ی عجیب به حسن روحانی رپیس‌جمهور پیشین است که آذر ماه سال ۹۸ بعد از گرانی بنزین، گفته بود: «خودم هم بی خبر بودم! صبح جمعه فهمیدم بنزین گران شده.»

این تیتر، شائبه اختلاف‌ و تخفیف دادن یکی بر دیگری را افزایش می‌دهد. تأکید بر شفافیت و هماهنگی در تصمیمات دولت فعلی، نباید به‌گونه‌ای تلقی شود که گویی رقابتی شخصی میان مسئولان گذشته و حال وجود دارد. چنین جیزی طبعا وجود ندارد.

هدف اصلی یادآوری اهمیت اطلاع‌رسانی به موقع و جلوگیری از شوک اقتصادی به آحاد جامعه است، روزنامه ایران در گزارشی نوشته است:

اصل رویکرد دولت این است که مردم بتوانند مسیر منابع و مصارف این طرح را شفاف، قابل فهم و قابل ارزیابی دنبال کنند. این موضوع بخشی از برنامه دولت برای تقویت اعتماد عمومی و مردمی‌سازی فرآیند اجراست.» مسأله دیگر مردم، این واقعیت است که این اصلاح قیمت، تنها راه مقابله با قاچاق نیست و مردم انتظار دارند دولت اقدامات تکمیلی دیگری در حوزه‌های دیگر برای مقابله با قاچاق سوخت انجام دهد.

در ادامه این گزارش آمده است:

از این رو به نظر می‌رسد شفاف‌سازی و اطلاع‌رسانی دولت در این زمینه به همراهی بیشتر مردم با این سیاست یاری خواهد کرد. اما تا اینجا، این حقیقت که از هفته‌ها پیش درباره این سیاست با مردم گفت‌وگو شده و رسانه‌ها بارها درباره آن نوشته و گفته‌اند، سبب شده است که این سیاست، شنبه درحالی اجرا شود که نه کسی غافلگیر شود، نه نگران. زیرا همه می‌دانند این سیاست چرا اجرا می‌شود، چه زمانی اجرا می‌شود و منابع آن به کجا خواهد رفت. اطلاع‌رسانی و شفافیت باعث شد که در دولت چهاردهم این امر به یک بازی برد-برد میان دولت و جامعه تبدیل شد، آن هم درباره مسأله بنزین که عموماً حساسیت برانگیز تلقی می‌شود.

بعد از حوادث آبان‌ماه سال ۹۸ قطعا هر فرد ایرانی با شنیدن کلیدواژه «ماجرای بنزین» یاد حوادث تلخ آن روزها و افزایش ناگهانی قیمت بنزین توسط دولت خواهد افتاد، حوادثی که حسن روحانی رئیس جمهور کشور به جای پاسخگویی درباره آن، خودش را از این ماجرا کنار کشید و با بیان اینکه خودش صبح جمعه از این تصمیم مطلع شده است، همه تقصیرها را به گردن وزیر کشور انداخت.

جهانگیری در کتاب خاطرات خود درباره این ماجرا نوشته است:

اوایل تیرماه ۹۸ در یکی از جلسات شورای عالی هماهنگی اقتصادی، جهانگیری روایت می‌کند که در حال صحبت در مورد تعیین نرخ بنزین و سهمیه‌بندی‌ها، وقتی او ایده اختصاص سهمیه بنزین به افراد را مطرح می‌کند با واکنش عجیب رئیس‌جمهور مواجه می‌شود. «آقای روحانی با تندی و عصبانیت میان حرف من پرید و گفت شما و چند نفر اصلاح‌طلب نشسته‌اید و می‌خواهید کشور را به‌هم بریزید و امنیت کشور را به‌هم بزنید... من هرگز در دوره مسئولیت‌هایم با چنین برخوردی مواجه نشده بودم... حتی ده درصد چنین برخوردی را هم تجربه نکرده بودم. واقعاً برایم سنگین بود، خیلی فشار تحمل کردم تا در یک جلسه که حدود ۱۵ نفر از مسئولان کشور از جمله سران سه قوه حضور دارند، بر خودم مسلط باشم... در یک لحظه تصمیم گرفتم که از جلسه خارج شوم؛ اما علی لاریجانی که کنار من نشسته بود و احساس می‌کرد ممکن است از جای خودم بلند شوم، دستش را روی دست من گذاشت و فقط به آقای روحانی گفتم پاسخ شما را می‌دهم؛ اما نه اینجا.» بعدازاین ماجرا، جهانگیری تصمیم به استعفا می‌گیرد که برخی از وزرا از جمله زنگنه، حجتی، نمکی، سلطانی‌فر، کلانتری، اردکانیان و ربیعی می‌آیند و بنا به مصلحت از جهانگیری می‌خواهند که بازگردد. جهانگیری می‌گوید بعد از این ماجرا «همکاری با آقای روحانی برایم موضوعیت نداشت» و حضور در دولت برایش سخت و سخت‌تر شده بود. «کسانی که از مدیریت و روحیات من شناخت داشتند باور نمی‌کردند که بعد از این ماجرا، همکاری با آقای روحانی را ادامه دهم.»

البته در کنار عدم اطلاع رسانی دولت وقت مدل حکمرانی آن‌ها نیز قابل تامل بود، در دولت یازدهم و دوازدهم، تفکری بر وزارت نفت حاکم بود که اعتقادی به پالایشگاه‌سازی نداشت.

بیژن زنگنه وزیر سابق نفت در اظهارنظری در مراسم بهره برداری از حوزه‌های گازرسانی در استان کرمانشاه در شهریور سال ۹۹ احداث پالایشگاه را کثافت‌کاری دانست و عنوان کرد: با توسعه فازهای پارس جنوبی ما میزان تولید گاز در کشور را از روزانه ۲۸۰ میلیون مترمکعب به ۷۰۰ میلیون مترمکعب رساندیم. این میزان تولید و گازرسانی به روستاها باعث صرفه‌جویی در مصرف فرآورده شد. با این اقدام انگار ما توانسته‌ایم ۲.۶ میلیون بشکه نفت را در ۱۰ پالایشگاه ۲۶۰ هزار بشکه‌ای پالایش کنیم و این اقدام خوبی بود که انجام شد؛ چراکه لازم نبود با احداث ۱۰ پالایشگاه با این ظرفیت تمام کشور را به کثافت و آلودگی بکشیم.