به گزارش خبرنگار مهر، رویداد انسجام ملی و ارزشهای اخلاقی با تاکید بر عفاف و حجاب به همت پژوهشکده زن و خانواده و اداره کل امور فرهنگی شهردار تهران برگزار شد.
در این رویداد سه پنل تخصصی در حوزه عفاف و حجاب در نسبت با انسجام ملی تشکیل شد و کارشناسان در این پنلها به بیان نکات خود پرداختند.
پنل سوم «دانشآموزان و ارزشهای اخلاقی مرتبط عفاف» با راهبری سجاد مهدیزاده عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق با حضور فعالان فرهنگی، پژوهشگران و کارشناسان حوزه نوجوان، با سه محور اصلی به عنوان مبنای تحلیل و سیاستگذاری در حوزه عفاف، حجاب و مسائل فرهنگی نوجوانان برگزار شد.
در این جلسه تأکید شد که تحولات معنایی نسل نوجوان بسیار عمیقتر از موضوع صرفاً عفاف و حجاب است. بر اساس اظهارات کارشناسان، تغییر نگرشها و معنابخشیهای جدید نوجوانان نسبت به «بدن»، «زیبایی» و ابعاد هویتی دیگر، نشان میدهد که تحولات فرهنگی این نسل در سطوح زیرین و بنیادیتری جریان دارد. به گفته سخنرانان، شناخت این لایهها برای هرگونه اقدام فرهنگی ضروری است.
کارشناسان همچنین بر اهمیت فهم زبان ویژه نوجوانان تأکید کردند؛ زبانی که به تعبیر آنان «خاص، منحصر به فرد و غیرقابل تقلید» است. سخنرانان تصریح کردند که فعالیت فرهنگی در حوزه نوجوان نیازمند فهم صادقانه این زبان و پرهیز از هرگونه تصنع یا ادا و اصول است. تولید محتوا برای نوجوانان، بدون درک درست این زبان و زیستجهان آنان، عملاً اثربخشی لازم را نخواهد داشت.
یکی دیگر از محورهای جلسه، تنوع و تکثر مخاطب نوجوان بود. به دلیل تغییرات فرهنگی و اجتماعی سالهای اخیر، نسل جدید دارای طیفهای متنوعی از سبکهای زیست، نگرشها و نیازهاست. شرکتکنندگان تأکید کردند که سیاستگذاری و تولید محتوا باید این تنوع را به رسمیت بشناسد و رویکردهای تکنسخهای دیگر کارآمد نیست.
در این نشست، ترکیبی از معلمان، فعالان فرهنگی میدانی، پژوهشگران حوزه نوجوان، کارشناسان تعلیم و تربیت و اعضای هیئت علمی حضور داشتند.
این جلسه با تأکید بر ضرورت بازتعریف رویکردهای فرهنگی و تربیتی بر اساس تحولات معنایی جدید نسل نوجوان ادامه یافت.

در اختتامیه این رویداد سجاد مهدیزاده، عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق (ع)، در جمعبندی به بررسی چالشهای فرهنگی مرتبط با نوجوانان و کودکان پرداخت و تأکید کرد که مسائل اخیر، از جمله ماجرای مهسا و رخدادهای مشابه، باید بهعنوان «عبرت» در ساختارهای فرهنگی و تصمیمگیری مورد توجه قرار گیرد.
وی با بیان اینکه «پیوند میان نخبگان و فعالان فرهنگی با ساختارهای رسمی دچار گسست جدی شده است»، گفت: بسیاری از افراد توانمند بهدلایل مختلف ترجیح دادهاند در حوزههای غیررسمی فعالیت کنند و این امر موجب تشدید آسیبهایی همچون بیعدالتی فرهنگی و شکلگیری ساختارهای ناکارآمد در تخصیص منابع شده است.
مهدیزاده با تأکید بر اهمیت «مقبولیت» در کنار «مشروعیت» اظهار کرد: تا زمانی که در اقناع مخاطب و شیوه درست سخن گفتن ضعف داریم، محتوای درست بهتنهایی اثرگذار نخواهد بود. او همچنین نگاه بخشی و جداکردن نوجوان از بافت خانواده و جامعه را رویکردی اشتباه دانست و افزود: فهم نوجوان بدون توجه به بزرگسالی که در کنار اوست آسیبزاست.
وی ساختار رسمی آموزشوپرورش را «آخرین و قدرتمندترین سنگر حاکمیت فرهنگی» دانست اما یادآور شد که فعالان فرهنگی همچنان در هر دو حوزه رسمی و غیررسمی نیازمند تقویتاند. وی با اشاره به اختلافنظرها درباره نقش خانواده گفت: برخی معتقدند خانواده دیگر توان گذشته را ندارد و باید مستقیماً سراغ نوجوان رفت، درحالیکه گروهی دیگر همچنان تقویت خانواده را ضروری میدانند.
مهدیزاده که به گفته خود چند سالی است در سازمان پژوهش فعالیت میکند، از تمرکز این سازمان بر مسئله هویت زنانگی و مردانگی سخن گفت و افزود: این موضوع «لایه عمیق حل مسائل اخلاقی و ورزشی در جامعه» است و نیازمند گفتوگوی جدی است. به گفته وی، نبود نظام رصد مؤثر و فهم ناکافی از مسائل و مخاطب، یکی از ضعفهای جدی فرهنگی کشور است.
وی با انتقاد از نبود ظرافت در برنامهریزیها بیان کرد: مسیرهای قدیمی دیگر کافی نیستند و باید به فضاهایی رفت که مخاطب در آنها زندگی میکند و نگرش او در همانجا شکل میگیرد. وی تأکید کرد که برنامههای فرهنگی بدون منابع و بدون طراحی مبتنی بر استعداد و نیاز مخاطب کارآمد نیست.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق (ع) با اشاره به تغییرات سریع نسلی گفت: مخاطب امروز انتخابهای متعددی دارد و نهادهای رسمی از خانواده تا آموزشوپرورش با سرعت زیادی دگرگون شدهاند. او هشدار داد که اگر این تغییرات فهم نشود، نمیتوان محصول فرهنگی مناسب تولید کرد.
مهدیزاده در پایان با اشاره به تجربیات خود در معاونت فرهنگی دانشکده اظهار کرد: فاصله نسلی و تفاوتهای نگرشی حتی میان دانشجویان سال اول و سوم دانشگاه نیز بهوضوح دیده میشود و این موضوع نشان میدهد که برای فهم دقیق مخاطب باید بیش از گذشته تلاش کرد.












