پرسپولیس هجدهم آذر ۱۳۹۰ در جام حذفی قافیه را به استقلال واگذار کرد و فردای همان روز باشگاه استعفای حمید استیلی را پذیرفت تا در نهایت راه برای بازگشت مصطفی دنیزلی هموار شود.

حمید استیلی ۲۲ آذر ۱۳۹۰ و به فاصله کمتر از یک هفته از کناره‌گیری خود از پرسپولیس نکاتی را مطرح کرد که بد نیست به خلاصه آن‌ها دوباره توجه کنیم:

• باور کنید بعد از دربی و کناره‌گیری راحت‌تر خوابیدم. خیلی فشار روی من بود اما چه کار باید می‌کردم؟
• خوب نبود که وقتی من هنوز سرمربی تیم بودم با مربی خارجی مذاکره کنند. حتی وقتی قرار بر مذاکره با اسون گوران اریکسون شد، من خودم به ایشان گفتم و خواهش کردم پنهانی مذاکره کنند.
• اگر به خرداد ۱۳۹۰ برگردیم، دیگر اصلا به پرسپولیس نمی‌آمدم و هدایت این تیم را قبول نمی‌کردم. من با این هواداران شدم حمید استیلی و نمی‌توانم ناراحتی آن‌ها را ببینم. مجبورم از آن‌ها عذرخواهی کنم.
• با راینر زوبل هیچ مشکلی نداشتم چون فصلی که ایشان سرمربی بود، کار عملا دست آقای پروین قرار داشت. حتی وقتی مصطفی دنیزلی هم گفت نمی‌خواهد با من کار کند حرفی نزدم. مشکل من این بود که وقتی دنیزلی ترکی حرف می‌زد، متوجه می‌شدم.
• از فحاشی به مادرم خیلی حالم بد شد. جالب این‌که ایشان به من دلداری داد تا حالم بهتر شود.

بیشتر بخوانید: کتک‌کاری احمدرضا عابدزاده در اهواز/ ۵ نفر با نامردی به من حمله کردند