میدانیم که جهان با بحران کمآبی دستوپنجه نرم میکند، بااینحال چین از تأسیساتی رونمایی کرده که ممکن است قواعد بازی را تغییر دهد. در استان شاندونگ کارخانهای راهاندازی شده که با استفاده از گرمای هدررفت صنایع، آب دریا را شیرین میکند و هزینه آن حتی از آب لولهکشی شهری هم کمتر است. اما این همه ماجرا نیست؛ این تأسیسات همزمان با تولید آب شیرین، سوخت پاک آینده یعنی هیدروژن سبز و مواد معدنی ارزشمند نیز تولید میکند.
به گزارش SCMP، این کارخانه در شهر ریژائو موفق شده است هزینه تولید هر متر مکعب آب شیرین را به تنها ۲ یوان (۰.۲۸ دلار) برساند. برای درک بهتر این عدد، بد نیست بدانید که قیمت آب لولهکشی مسکونی در پکن ۵ یوان (۰.۷۰ دلار) و هزینه نمکزدایی در آمریکا حدود ۲.۲۱ دلار است. حتی در عربستان که ارزانترین ظرفیت نمکزدایی جهان را دارد، هزینه تولید حدود ۰.۵ دلار برآورد میشود. این یعنی چین توانسته آب شیرین صنعتی را با قیمتی تقریباً نصف ارزانترین رقیب جهانی خود تولید کند.
راز موفقیت این تأسیسات آب شیرینکن در استفاده هوشمندانه از منابع است. این سیستم از آب دریا به عنوان تنها ورودی استفاده میکند و با بهرهگیری از گرمای اتلافی کارخانههای فولاد و پتروشیمی مجاور، سه محصول ارزشمند تولید میکند. خروجی اول، آب شیرین فوق خالص است که برای خنککاری صنعتی و مصارف مسکونی مناسب است. محصول دوم، هیدروژن سبز است که به عنوان سوخت پاک از تجزیه آب به دست میآید. درنهایت، محصول سوم شورابه غنی از مواد معدنی حاوی لیتیوم، برم و منیزیم است که در صنایع شیمیایی کاربرد فراوانی دارد.
تولید هیدروژن معمولاً به آب شیرین بسیار خالص نیاز دارد که خود منبعی کمیاب است. اما این فناوری جدید توانسته با استفاده از کاتالیزورهای مقاوم در برابر خوردگی، مستقیماً از آب دریا استفاده کند. این کارخانه سالانه ۱۹۲ هزار متر مکعب هیدروژن سبز تولید میکند که انرژی لازم برای حرکت ۱۰۰ اتوبوس در مسافت ۳۸۰۰ کیلومتر را تأمین میکند. هزینه انرژی تولید هر متر مکعب هیدروژن تنها ۴.۲ کیلووات ساعت است که ۲۰ درصد کارآمدتر از روشهای معمول الکترولیز آب شیرین است.
این پروژه به عنوان الگویی برای «اقتصاد چرخشی» در شهرهای ساحلی و صنعتی چین طراحی شده است. با توجه به خط ساحلی طولانی چین و وجود صنایع متعدد در این مناطق، استفاده از گرمای هدررفت کارخانهها برای تولید آب و انرژی پاک، میتواند راهکاری پایدار برای کاهش کربن و تأمین منابع مهم باشد.
