آریل شارون نخست وزیر و وزیر جنگ سابق رژیم اشغالگر قدس زمانی در موضع‌گیری تاریخی گفته بود که «اگر مردم آمریکا می فهمیدند که تا چه اندازه نظام حکمرانی در کشورشان در کنترل لابی های اسرائیلی است، بدون تردید علیه حکومت خود قیام می کردند!»

این موضع گیری تکان‌دهنده شارون نشان می دهد  حکمرانان آمریکا در بسیاری از امور و مسائل مانند بردگان در خدمت منافع و اهداف صهیونیست ها هستند و وزن بازیگری مستقل ندارند. 

با این همه، گاه و بیگاه شاهد وقوع تحولاتی در عرصه سیاسی آمریکا هستیم که این معنا بیش از پیش خودنمایی می کند. در این راستا، به تازگی سناتور آمریکایی "تد کروز" که در فضای رسانه ای نیز حضور سنگینی دارد، موضع‌گیری را انجام داده که توجهات زیادی را به سمت خود جلب کرده است. وی در مصاحبه با تاکر کارلسون مجری مشهور آمریکایی به صراحت کفته که: "من تنها با یک هدف به کنگره آمده ام. اینکه در سنای آمریکا در مسیر اهداف اسرائیل حرکت کنم و مدافع آن باشم!" این موضع‌گیری یک اعتراف ساده نیست و در بطن خود پیام‌های چندگانه ای را به ذهن مخابره می کند. 

اول اینکه وقتی یک نماینده مردم آمریکا، به صراحت و با افتخار می گوید که من آدمِ رژیم اشغالگر قدس هستم، این یعنی مردم آمریکا که به وی رای داده اند و او را به نهادهای قانونگذاری آمریکا فرستاده اند، در حاشیه هستند و این اسرائیل است که برای وی اولویت دارد. طرح آشکار این مساله آن هم در کشوری که مدعی متعالی ترین نظام حکمرانی و دموکراتیک در جهان است، یک فاجعه تمام‌عیار است. 

نکته دوم اینکه مردم آمریکا با موضع گیری‎‌هایی از این دست خیلی خوب می توانند متوجه شوند که حاکمان واقعی کشورشان، نه دولتمردان و یا قانونگذاران آمریکایی، بلکه صهیونیست ها و لابی های متحد آن ها هستند. ادراک این مساله نشان می دهد که تا چه اندازه تصور ابرقدرتی از آمریکا اشتباه است و اساسا نظام حکمرانی این کشور نیز خود برده پول و لابی‌گری های سیاسی و اعمال نفوذ است و قدرت مطلق نیست. 

و مساله سوم اینکه اعتراف هایی از این دست، ماهیت پنهان نظام حکمرانی آمریکا و آنچه دولتمردان آمریکایی مایل به افشای صریح آن نیستند را بیش از پیش جلو چشم جهانیان قرار می دهد. در این چهارچوب، آمریکا و رهبران آن، با یک ضربه جدی از حیث قدرت نرم و دیپلماسی عمومی به خود رو به رو هستند و اینکه به عیان‌ترین شیوه ممکن خود را شریک و همدست جنایتکاران اسرائیلی معرفی می کنند، یک روسیاهی بزرگ برای آن‌ها و کشورشان است. موضوعی که البته در طی تحولات دو ساله اخیر در غرب آسیا و نسل کشی خونین صهیونیست‌ها در نوار غزه، ابعاد جدی‌تری به خود گرفته و دیگر واشنگتن امکان لاپوشانی آن را ندارد.