به گزارش همشهریآنلاین، در حالی که رژیم صهیونیستی با بحرانهای امنیتی و نظامی فزاینده روبهروست، رسانههای عبری بار دیگر از نگرانی عمیق دستگاههای امنیتی این رژیم نسبت به «نفوذ اطلاعاتی ایران» پرده برداشتهاند.
گزارش تازهای در وبگاه «تایمز اسرائیل» نشان میدهد که تلآویو اعتراف میکند توان مهار فعالیتهای اطلاعاتی ایران را ندارد و پدیده «نفوذ در عمق جامعه اسرائیل» به یک چالش دائمی برای آن تبدیل شده است.
طبق این گزارش، ایران بدون اتکا به ابزارهای پیچیده، بلکه از طریق شبکههای اجتماعی و ارتباطات ساده، موفق شده است شهروندان اسرائیلی و حتی سربازان در حال خدمت را به همکاری اطلاعاتی وادارد؛ موضوعی که خود رسانههای عبری آن را نشانهای از «شکنندگی ساختار امنیت داخلی» رژیم توصیف میکنند.
نویسنده گزارش اذعان میکند که ایران با بهرهگیری از شکافهای عمیق اجتماعی در اراضی اشغالی میان یهودیان و عربها، مذهبیها و سکولارها، راستها و چپها توانسته است افراد مختلف را جذب کند و این امر، به ادعای او، «نشاندهنده آمادگی ایران برای مرحلهای جدید از رویارویی» است.
در این گزارش آمده است که دستگاههای امنیتی رژیم صهیونیستی قادر به شناسایی کامل این شبکهها و جاسوسان نیستند و همین ناتوانی، آنها را به سمت درخواست مجازاتهای شدیدتر سوق داده است؛ اعترافی که عملاً بیانگر سردرگمی و ضعف ساختاری تلآویو در برابر فعالیتهای اطلاعاتی ایران است.
بنا بر این گزارش، «ایرانیها عمدتاً از طریق جذب جمعی از راه دور، از طریق شبکههای اجتماعی، پیامرسانها و سایتهای کار در منزل جاسوسان خود را به خدمت میگیرند...شبکه اطلاعاتی ایران از اپلیکیشنهایی مانند تلگرام، واتساپ، فیسبوک و اینستاگرام و همچنین سایتهای آگهی شغل با دستمزد بالا استفاده میکند و اسرائیلیهایی از همهٔ اقشار جامعه را جذب میکند؛ از جمله عربها، یهودیان، کارگران خارجی و مهاجران جدید».
به ادعای نویسنده، «برخی از معرفیها و ارجاعات اطلاعاتی ایران از سوی شخصیتهای تجاری، سازمانهای حقوقی یا روزنامهنگاران انجام میشود و گاهی این ارجاعات از طریق جوامع یهودی و اسرائیلیهای خارج از کشور صورت میگیرد. وعدهٔ اصلی، پول آسان است؛ از صدها تا هزاران دلار در برابر مأموریتهایی مانند عکسبرداری از تأسیسات، بررسی میزان هوشیاری پخش موارد تبلیغاتی و با افزایش سطح خطر، مبلغ پرداختی نیز بیشتر میشود».
تایمز اسرائیل نوشت که «گردانندگان این شبکه گاهی از احساس محرومیت یا نفرت سیاسی داخلی افراد برای جذب آنها استفاده میکنند. پس از آنکه فرد جذبشده شناسایی شد و مأموریتهای امنیتی خود را انجام داد، مدارکی علیه او جمع میکنند و برای باجگیری به کار میبرند. اگر همکاری را متوقف کند، به او میگویند که تو را به شاباک گزارش خواهیم داد. در ابتدا مأموریتها بیضرر به نظر میرسند؛ مانند عکسبرداری از پارکها، چهارراهها، ساختمانهای دولتی از بیرون، پارکینگها، یا بررسی یک کیف یا شیء رهاشده در میدان و ارسال فوری ویدئو یا عکس سلفی برای تأیید».
به ادعای نویسنده، «پس از اثبات انضباط فرد، سطح مأموریتها بالا میرود؛ از جمله تعقیب افراد، عکسبرداری از خانه نیروهای امنیتی یا دانشمندان یا اهداف دیگر، نصب دوربین یا دستگاه GPS روی خودروها، و جاسازی پول یا تجهیزات در میدان. حتی فردی با حداقل هوش باید بفهمد که وارد چه کاری شده است؛ بنابراین ادعای "نمیدانستم چه میکنم” کاملاً بیاساس است».
او توضیح داد: «در برخی موارد، پس از چند مأموریت، گرداننده، میزان آمادگی فرد برای ورود به مرحلهٔ خرابکاری و ترور را میسنجد؛ مانند پرتاب کوکتل مولوتوف، تلاش برای آسیبزدن به یک دانشمند هستهای اسرائیلی، یا جستوجوی “سربازان محلی” برای اجرای یک قتل سفارشی».
نویسنده در خاتمه نیز هشدار میدهد که ایران در حال توسعهٔ توان موشکی و آمادهسازی برای «مرحله بعدی نبرد» است؛ هشداری که بیش از آنکه واقعیت تازهای را آشکار کند، بازتابدهنده هراس تلآویو از قدرت فزاینده ایران و متحدانش است.
