عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول گفت: سازه‌های معماری به جا مانده از ایران باستان نشان می‌دهد ایرانیان ۶ هزار سال قبل علم معماری، سازه و مهندسی مصالح را در اختیار داشتند.

 

به گزارش ایرنا، هانی زارعی در سمینار علمی مروری بر تمهیدات پایداری درمعماری تاریخی خوزستان که چهارشنبه در پایگاه میراث‌جهانی شوش برگزار شد، افزود: یافته‌های کاوشگری و سازه‌های به جا مانده از ۶ هزار سال قبل در چگاسفلی، شوش، چغازنبیل، هفت تپه و مناطق دیگر از دوره ایلامیان تا پایان دوره ساسانیان در خوزستان نشان دهنده تسلط ایرانیان به مهندسی معماری بوده است.

 

وی ادامه داد: پایداری معماری تاریخی خوزستان از ۶ هزار سال قبل نشان می‌دهد که این سازه‌ها نه براساس آزمون‌ و خطا یا تنها بر اساس تجربه‌، بلکه بر پایه مجموعه‌ای از تمهیدات ساختاری، مصالحی و هندسی نظام‌مند شکل گرفته است.

 

عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول گفت: استحکام سازه‌های معماری تاریخی ایران باستان نشان می‌دهد که ایرانیان شناخت دقیقی از رفتار نیروها، شرایط اقلیمی و ویژگی مصالح داشته و با استادکاران ماهر و باتجربه سازه‌هایی بنا کرده‌اند که در گذر قرن‌ها انسجام آن حفظ شده است.

 

وی معماری سازگار با محیط زیست را از جمله ویژگی‌های برجسته معماری باستانی ایران دانست و افزود: توجه به مسایل زیست محیطی از جمله چگونگی برداشت خاک، آب و چوب و حفظ منابع طبیعی از جمله نکات ویژه در فناوری ساخت در بین‌النهرین و خوزستان است.

 

زارعی، دقت بالا در انتخاب مصالح با کیفیت را از جمله دلایل پایداری معماری تاریخی خوزستان دانست و بیان کرد: اهمیت در بکارگیری مصالح بی‌ضرر در سازه‌های تاریخی، نشان‌دهنده نگاه ویژه و مترقی به ساخت در آن دوران تاریخی است.