سوریه یکپارچه، فقط یک رویاست/ گروههای مقاومت علیه امریکا و اسائیل و جولانی فعال شده اند

خبرآنلاین یکشنبه 30 آذر 1404 - 07:57
یک سال از سرنگونی نظام بشار اسد در سوریه گذشت و حاکمان جدید در دمشق روز سرنگونی اسد در ۸ دسامبر برابر با ۱۷ آذرماه را روز ملی سوریه اعلام کردند. در این روز عده ای از مردم، عمدتا در مجامع سُنی، این مناسبت را جشن گرفتند و پایکوبی کردند.

به گزارش خبرآنلاین محمدعلی مهتدی در روزنامه اطلاعات نوشت: در همین حال، برخی از تحلیلگران نوشتند که این مردم نمی دانند چه بر سرشان آمده و چه آینده ای در انتظارشان است و گرنه به جای جشن باید ماتم می گرفتند. متأسفانه این مسائل حتی برای افکار عمومی و نخبگان خود ما هم به درستی بیان و اطلاع رسانی نشده و هستند کسانی که از روی ناآگاهی، آنچه در سوریه گذشته را نه یک توطئه و کودتا بلکه یک جنبش مثبت مردمی می دانند.

کشور سوریه در غرب آسیا از موقعیت ژئوپلیتیک ممتازی برخوردار است و می تواند نقش مهمی در معادلات امنیتی منطقه بازی کند. حافظ اسد، رئیس جمهوری فقید سوریه و پس از وی دکتر بشار اسد این موقعیت و نقش را در خدمت محور مقاومت در برابر محور آمریکا و همپیمانانش در منطقه قرار داده بودند.

به همین دلیل، از تاریخ خروج مصر از صحنه مقاومت و امضای پیمان کمپ دیوید، فشار های زیادی بر سوریه وارد آمد. در آغاز تبلیغات فراوانی در جهت ایجاد اختلاف و حساسیت مذهبی بین سنی ها و علوی ها شد و اینکه نظام حاکم، علوی و کافر است. سپس از در تهدید و تطمیع در آمدند که مثلا حاضرند ده ها میلیارد دلار به اقتصاد سوریه کمک کنند تا در مقابل، سوریه از محور مقاومت و حمایت از آرمان فلسطین خارج شود؛ در غیر این صورت داعش در انتظار سوریه است.

دولت سوریه در هیچ شرایطی تسلیم این فشارها نشد. در ادبیات سیاسی منطقه، جمله مهمی از حافظ اسد به ثبت رسیده که در یکی از سخنرانی هایش گفت: "اگر ما نمی توانیم حق خود را بگیریم دلیل نمی  شود که از این حق بگذریم؛ شاید نسل های آینده بتوانند این حق را بگیرند."

در طرح سرنگونی دولت سوریه کشورهای چندی نقش بازی کردند. آمریکا و رژیم صهیونیستی طرح را کارگردانی کردند و ترکیه، قطر، عربستان سعودی و روسیه بخش های اجرائی را برعهده گرفتند.

پس از خیزش های مردمی در برخی از کشورهای عرب موسوم به بهار عربی، در سال ۲۰۱۱ برنامه  ریزی دقیقی در قطر برای انتقال این خیزش به سوریه صورت گرفت. دولت بشار اسد نیز در مقابله با این توطئه مرتکب اشتباهاتی شد و سوریه مورد هجوم تشکیلات تکفیری قرار گرفت.

ارتش ترکیه بخشی از شمال سوریه را اشغال کرد. آمریکا با وضع تحریم های شدید باعث بحران اقتصادی سختی در سوریه شد. فقدان منابع مالی و چاپ بی رویه اسکناس ارزش لیره سوریه را به شدت کاهش داد. فساد و رشوه خواری بالا گرفت. بسیاری از مسئولان سیاسی و فرماندهان نظامی با دلارهای نفتی قطر و عربستان سعودی خریداری شدند. کار به جایی رسید که دولت حتی قادر به پرداخت حقوق کارکنان و نیروهای نظامی و انتظامی نبود.

در چنین شرایطی بود که زمینه برای کودتا فراهم شده بود و وقایع آذرماه گذشته با همکاری ترکیه و روسیه رقم خورد. نیروهای تکفیری به رهبری ابومحمد جولانی از شهر ادلب به سمت حمص و سپس دمشق سرازیر شدند و روس ها بشار اسد و خانواده اش را از دمشق به پایگاه هوائی حمیمیم و سپس به مسکو فرستادند و ابومحمد جولانی این بار با نام احمد الشرع، با پوشیدن کت و شلوار و کراوات رئیس جمهوری خودخوانده سوریه شد.

دولت جدید فاقد کادرهای اداری و نیروی ارتشی و انتظامی است. تکفیری هایی که از ادلب آمده اند اکثرا سوری نیستند و از کشورهای مختلف در اینجا جمع شده اند و چیزی جز کشتار نمی دانند. آنها قبل از هر چیز علوی ها را در منطقه ساحل قتل عام کردند.

سپس نوبت به دروزی ها در منطقه سویدا در جنوب رسید که با کمک رژیم صهیونیستی عملا از دولت مرکزی جدا شدند. ارتش صهیونیستی در این مدت تمامی مراکز نظامی و انبارهای سلاح ارتش سوریه را بمباران کرد و پس از اشغال منطقه قنیطره و جبل الشیخ به شهر قطنا در ۲۵ کیلومتری دمشق رسید. کُردها در منطقه حسکه وشرق فرات حاضر به همکاری با دمشق نیستند.

در این مدت آمریکا، روسیه، ترکیه، عربستان سعودی و قطر تلاش بسیاری در جهت بازاریابی برای دولت جدید و جاانداختن شخص احمد الشرع به عنوان یک شخصیت سیاسی به عمل آورده اند. اما حوزه حاکمیت احمد الشرع از شهر دمشق وچند شهر سنی نشین دیگر فراتر نرفته است. همچنان که برخی اندیشمندان صهیونیست مانند برنارد لویس و ناتام شارانسکی برنامه ریزی کرده بودند، سوریه عملا به چهار کشور کوچک «mini state » تجزیه می شود.

اینک آمریکا در پی ایجاد پایگاه های نظامی و امنیتی جدید در خاک سوریه است. از سوی دیگر، شواهدی نشان می دهد که هسته های مقاومت نیز در گوشه و کنار علیه نیروهای آمریکایی و تکفیری تشکیل شده و آمریکایی ها به بهانه مبارزه با داعش، مراکز احتمالی این هسته ها را بمباران می کنند. چاه های نفت منطقه دیرالزور در اختیار کُردهاست در حالی که ترکیه و آمریکا به سفره های گازی در ساحل سوریه در مدیترانه چشم دوخته اند. در چنین شرایطی باید پذیرفت که احیای کشوری به نام سوریه با حاکمیت وتمامیت ارضی، بیشتر به یک رؤیا در یک شب تابستانی می ماند تا واقعیتی قابل تحقق.

17302

منبع خبر "خبرآنلاین" است و موتور جستجوگر خبر تیترآنلاین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. (ادامه)
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت تیترآنلاین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هرگونه محتوای خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.