به گزارش همشهری آنلاین، تلویزیون این روزها تجربه خوبی از مخاطب ندارد؛ به رغم تلاش‌هایی که شده و مجموعه‌هایی که در حال پخش و یا آماده پخش دارد، مخاطبان بیش از تلویزیون از پلتفرم‌ها استقبال می‌کنند. شاید کمتر کسی در بین مخاطبان بویژه منتقدان باشد که سریال‌های تلویزیونی را به تماشا بنشیند و رسانه ملی روزهای پرمخاطبی را تجربه نمی‌کند.

سریال اکشن-پلیسی «الگوریتم»، محصولی از مرکز سیمافیلم و به کارگردانی بیژن میرباقری است که هر شب ساعت ۲۰:۳۰ از شبکه سه سیما پخش می‌شد. این سریال که در ۵۱ قسمت پخش و قسمت پایانی آن در روز ۲۷ آذر بر قاب تلویزیون ظاهر شد، یکی از تجربه‌های ناموفق تلویزیون در سریال‌سازی محسوب می‌شود.

با بیش از ۱۰ منتقد سینما و تلویزیون از جمله منوچهر اکبرلو، محسن سلیمانی، حنیف شمیم، افشین علیار، رضا صدیق، سیدمحمد حسینی، سعید هاشم زاده و محمود گبرلو و ... درباره سریال الگوریتم و میزان استقبال مخاطبان از این مجموعه گفت و گو کردیم. در مجموع عمدتا یا تمایلی به دیدن این سریال نداشتند و یا این که آن را مجموعه‌ای قابل نقد و گفت و گو ندانستند.

محسن سلیمانی منتقد گفت: من بالشخصه تمایلی نداشتم الگوریتم را ببینم. سطح سریال‌های تلویزیون آنقدر پایین است که هیچ تمایلی به دیدن آنها ندارم. وقتی هم ندارم که بخواهم برای تماشای این کارها که مخاطبی هم ندارد بنشینم.

او درباره شکل نمایش پلیس در سریال الگوریتم گفت: در تمام کارهای تلویزیونی و سینمایی، ما یک پلیس خنگ ناکارآمد نشان دادیم که در کارهای مختلف این میزان سادگی حدت و شدت دارد. بازنمایی پلیس در آثار تلویزیونی درست نبوده است. بر خلاف آثار خارجی که دست فیلمساز باز است و پلیس مبتکر و خلاقی را تداعی و در جاهایی دست مخاطب را باز می‌گذارد و اگر پلیس فریب خورد، منطقی برای آن وجود دارد.

سلیمانی می‌گوید: در آثار تلویزیونی ما، پلیس جا می‌ماند و اکت‌ها ابتدایی و آنقدر ساده است که از سویی دست و پا چلفتی و از سوی دیگر، دانای کل نشان داده می‌شود که سر بزنگاه می‌رسد و طرف مقابل گاف می‌دهد.

بازنمایی پلیس در سریال‌های تلویزیونی پارادوکس دارد

او گفت: هیچ برازندگی را برای پلیس در این آثار نمی‌بینیم و از سوی دیگر طرف مقابل پلیس هم بلاهتی دارد و ... تبهکاران دستگیر می‌شوند، کار خیلی راحت تمام می شود و عملا پلیسی نمی‌بینیم که شکست بخورد و همیشه قاچاقچی و باند تبهکار را دستگیر می‌کند.

سلیمانی این را هم اضافه کرد که از طریق تبلیغات نیروی انتظامی با این سریال آشنا شده است. او بیان کرد: بودجه‌ای اختصاص داده‌اند و کاری ساخته شده است. همانگونه که در کارهای سفارشی شهرداری شاهد آن هستیم.

او افزود: بازنمایی پلیس در این سریال بر اساس خواست پلیس بوده است و عملا هم جایی نشنیدم که کسی بکوید الگوریتم را دیده و جذاب است.

منوچهر اکبرلو هم گفت: تمایلی به دیدن «الگوریتم» نداشتم. کتابی در دست نوشتن دارم که باید آن را تمام کنم. سریال‌ها چون زیاد است وقت نمی‌کنم ببینم. اساسا دیدن سریال در پلتفرم جای دیدن سریال در تلویزیون را گرفته است.

او ادامه داد: با میزان حرفی که درباره سریالی در فضای مجازی در پیج‌های شخصی منتقدان و نویسندگان زده می‌شود و مردم و تماشاگران درباره آن صحبت می‌کنند تا حدودی می‌شود متوجه شد که مردم الان بیشتر چه سریالی را می‌بینند. سریالی که این روزها بیشتر دیده می‌شود «بامداد خمار» است؛ فارغ از کیفیتی که دارد.

اکبرلو افزود: مردم نسبت به پلتفرم ها گرایش یا اعتماد بیشتری دارند. فرضشان بر این است که در پلتفرم‌ها قصه‌های جذاب‌تر با فضای بازتر و اجازه هنرنمایی بهتر توسط بازیگر و صحنه‌پرداز وجود دارد. پلتفرم‌ها فضای مجازی را خیلی خوب می‌شناسند و بهتر از آن برای جذب مخاطب بیشتر، استفاده می‌کنند. کاری که تلویزیون آن را انجام نمی‌دهد.

او ادامه داد: کمتر سریالی در تلویزیون وجود دارد که در فضای مجازی یک پیج فعال و جذاب داشته باشد؛ نمی‌دانم به خاطر این است که اهمیت تاثیرگذاری فضای مجازی را نمی‌شناسند یا از طرف تلویزیون اجازه ندارند. فکر می‌کنند روش تبلیغات و اطلاع‌رسانی باید همان روش سنتی باشد یعنی با زیرنویس کردن پخش فیلم در بین برنامه‌های مختلف تلویزیونی که حداقل یک دهه است این روش به افزایش تماشاگر کمکی نکرده است.

اکبرلو افزود: یک دایره بسته و محدود مخاطب وجود دارد که فقط از طریق خود تلویزیون باخبر یا تشویق می‌شوند تا سریال جدیدی را ببیند. اما سریال‌های پلتفرمی با هزینه زیاد که بخشی از سیستم تبلیغاتی آنهاست مخاطب را تهییج می کنند که سریال جدیدشان دیده شود. همچنین از فضای رسانه‌ای استفاده می‌کنند تا اخبار حاشیه‌ای یا پشت صحنه تولید سریال بتواند کمک کند که نام سریال بیشتر تکرار شود و در نتیجه احتمال تماشاچی‌های بسیاری وجود دارد.