خبرگزاری مهر، گروه استانها- زهرا ژرفی مهر: اولین شب جمعه ماه رجب، در سنت معنوی مسلمانان، شبی متفاوت است؛ شبی که اهل دل آن را با نام لیلةالرغائب میشناسند. شبی که نه از جنس مناسبتهای تقویمی صرف، بلکه از سنخ فرصتهای الهی؛ فرصتی برای توقف، تأمل و دوباره رو به قبله ایستادن دل است.
لیلةالرغائب، آغازی است برای ماهی که پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله از آن به عظمت یاد کردهاند؛ ماهی که در آن، درهای رحمت الهی گشودهتر و زمینهی بازگشت بندگان فراهمتر است. این شب، مقدمهی ورود به فضای نورانی رجب است؛ گویی خداوند، بندگان خویش را از همان آغاز فرا میخواند تا پیش از آنکه مسیرهای دنیا دل را پراکنده کند، به محور توحید بازگردند.
در این شب، دعا معنا پیدا میکند؛ نه به عنوان فهرستی از خواستهها، بلکه به مثابه گفتگو با کسی که از رازهای پنهان دل آگاه است. سجده در لیلةالرغائب، نشانهی پذیرش فقر انسان در برابر غنای مطلق الهی است و اشک، ترجمان فهم فاصلهای است که تنها با رحمت خدا پر میشود.
سنت اسلامی همواره بر زنده نگه داشتن چنین شبهایی تأکید داشته است. آموزههای اهلبیت علیهمالسلام، بندگان را به بهرهگیری از لحظات ناب زمان فرا میخواند؛ لحظاتی که ظرفیت دگرگونی دارند. شب اول جمعهی رجب، از همین لحظات است؛ شبی که اعمالی چون نماز، استغفار و راز و نیاز در آن توصیه شده و روح انسان را برای ادامهی مسیر بندگی آماده میکند.
لیلةالرغائب، شب خواستنهای سطحی و زودگذر نیست؛ شبی برای درخواست جهت است. در این شب، انسان میتواند از خدا بخواهد او را از غفلت نجات دهد، دلش را به نور ایمان زنده نگه دارد و قدمهایش را در مسیر حق استوار سازد. بزرگترین عطای این شب، شاید همین باشد، اینکه انسان بداند چه بخواهد و از که بخواهد.
این شب، به انسان یادآوری میکند که رابطه با خدا همواره قابل ترمیم است. حتی اگر راهی طولانی رفته باشیم یا دل مدتی از یاد خدا غافل مانده باشد، بازگشت ممکن است. رجب، ماه خداست و لیلةالرغائب، شب دعوت؛ دعوتی بیشرط، بیواسطه و سرشار از رحمت است.
لیلةالرغائب، شب عهد بستن؛ عهدی برای پاکتر زیستن، مراقبهی بیشتر و بندگی عمیقتر است. شبی که میتوان از نو آغاز کرد، بیآنکه گذشته سنگینی کند. چرا که وعدهی الهی روشن است، رحمت او بر غضبش پیشی گرفته و راه بازگشت را هرگز بر بندگان نمیبندد.
امشب، شب آرزوهاست؛
اما پیش از آن، شب بیداری دلهاست.
شب بازگشت به خدا.
