خبرگزاری مهر – گروه استانها: تاریخ انقلاب اسلامی ایران همواره شاهد فراز و نشیبهای فراوانی بوده است، اما وقایع سال ۱۳۸۸، به ویژه رخدادهای ماه دی، جایگاهی متمایز و سرنوشتساز در حافظه جمعی ملت ایران دارد. آنچه در آن سال رخ داد، فراتر از یک رقابت سیاسی یا اعتراض انتخاباتی بود؛ فرآیندی پیچیده و چندلایه که با گذر زمان، ماهیت واقعی آن برای افکار عمومی روشنتر شد. این ماجرا که ماهها فضای کشور را درگیر کرده بود، در نهایت با عبور از خطوط قرمز اعتقادی و ملی، به نقطه عطف خود رسید و زمینه را برای یک خیزش عمومی فراهم کرد.
ریشههای این رخداد به ماههای آغازین سال و فضای پس از انتخابات بازمیگشت، اما نقطه اوج و البته نقطه پایان صبر استراتژیک ملت، در روزی رقم خورد که برای ایرانیان مقدسترین روز سال محسوب میشود: عاشورای حسینی. جریاناتی که ماهها با ادعای تقلب در انتخابات، خیابانها را عرصه تاختوتاز قرار داده بودند، با طولانی شدن روند اعتراضات و ناکامی در دستیابی به اهداف سیاسی خود، به تدریج نقاب از چهره برداشتند. دیگر سخن از صندوق رأی نبود؛ بلکه شواهد نشان میداد که اصل نظام و ارکان اعتقادی جامعه هدف قرار گرفته است.
در حالی که ملت ایران طبق سنتی دیرینه و با قلبی آکنده از اندوه، آماده برگزاری مراسم سوگواری سید و سالار شهیدان میشدند، اتاقهای فکر خارج از کشور و بازوهای رسانهای آنها، طرحی متفاوت برای این روز ریخته بودند. رسانههای غربی و صهیونیستی به همراه شبکههای فارسیزبان بیگانه، با بمباران خبری و تولید محتوای هدفمند، میکوشیدند تا فضای کشور را در آستانه محرم ملتهب و دوقطبی نشان دهند. آنها با بهرهگیری از تکنیکهای عملیات روانی، سعی در القای این پیام داشتند که عاشورای امسال متفاوت خواهد بود و بستری برای تغییر ساختار سیاسی است. ردپای جریانات ضدانقلاب، از سلطنتطلبان گرفته تا گروهک منافقین، در هدایت و خطدهی به این آشوبها کاملاً مشهود بود. حتی برخی سایتهای وابسته به اتاق فکر لندننشین، در اقدامی بیسابقه تلاش کردند تا با تلفیق نمادهای انحرافی و شعائر مذهبی، قبحشکنی کرده و زمینه را برای حرمتشکنیهای میدانی فراهم آورند. پیشبینیهای رسانهای دشمنان مبنی بر تغییر شعارها به سمت هدف قرار دادن جایگاه ولایت فقیه، نشان میداد که سناریویی دقیق برای تقدسزدایی از عاشورا طراحی شده است.
روز عاشورا فرا رسید و در حالی که خیابانهای سراسر ایران سیاهپوش عزای حسین بن علی (ع) بود و مردم مؤمن در حال اقامه عزا بودند، عدهای قلیل با هدایت همان جریانات خارجی، صحنههایی را در پایتخت رقم زدند که قلب هر ایرانی آزادهای را به درد آورد. این افراد که هیچ نسبتی با عزاداران حسینی نداشتند، با ظاهری متفاوت و رفتاری هنجارشکنانه به خیابانها آمدند. به جای نوحه و ماتم، صدای سوت و کف و هلهله از تجمعات غیرقانونی آنان به گوش میرسید. اوج شقاوت و بیحرمتی زمانی نمایان شد که فتنهگران نه تنها به نمادهای عاشورایی و خیمههای عزا تعرض کردند، بلکه نمازگزاران ظهر عاشورا را نیز آماج حملات خود و سنگپرانی قرار دادند. این اقدامات، پرده آخر نمایشی بود که ماهیت ضد دینی جریان فتنه را به وضوح برملا کرد و نشان داد که ادعاهای پیشین، تنها بهانهای برای ضربه زدن به ریشههای اعتقادی و سیاسی نظام اسلامی بوده است.
انتشار تصاویر و اخبار این حرمتشکنی عظیم، به مثابه جرقهای بود که انبار باروت خشم مقدس ملت ایران را مشتعل کرد. صبر مردم که ماهها در برابر آشوبها سکوت کرده بودند، با دیدن هتک حرمت ساحت مقدس اباعبدالله الحسین (ع) لبریز شد. دیگر جای هیچگونه مماشات و تردیدی باقی نمانده بود. جامعه دریافت که مسئله فراتر از جناحبندیهای سیاسی است و دین و هویت عاشورایی آنها نشانه رفته است. این آگاهی عمیق که در ادبیات سیاسی انقلاب «بصیرت» نامیده میشود، موجی خروشان از اراده ملی را پدید آورد.
در این میان، واکنش مردم غیور استان کرمانشاه، جلوهای متمایز و پیشگامانه داشت. مردمان این دیار که به تعبیر رهبر انقلاب، «سینه ستبر ایران اسلامی» نام گرفتهاند، تاب نیاوردند تا منتظر فراخوانهای رسمی بمانند. غیرت دینی و روحیه پهلوانی کرمانشاهیان اجازه نمیداد که توهین به مقدسات را بیپاسخ بگذارند.
درست یک روز پیش از آنکه حماسه سراسری ۹ دی در کل کشور شکل بگیرد، یعنی در روز هشتم دیماه، خیابانهای کرمانشاه شاهد خروشی کمنظیر بود.
حرکت خودجوش مردم کرمانشاه، نه یک راهپیمایی دولتی، بلکه قیامی برآمده از بطن هیئتهای مذهبی، مساجد و تودههای مردم بود. آنها با حضور یکپارچه خود از میدان غدیر تا مسجد جامع شهر، پیامی قاطع را به فتنهگران داخلی و حامیان خارجیشان مخابره کردند. این حضور زودهنگام و آگاهانه، نشان از عمق ولایتمداری و هوشیاری مردمی داشت که همواره در بزنگاههای تاریخی، نقش پیشرو را ایفا کردهاند. فریادهای مردم کرمانشاه در هشتم دیماه، خط قرمزی پررنگ بر تمامی توطئهها کشید و اعلام کرد که تکایا، حسینیهها و جایگاه ولایت، حریم امنی است که هیچ بیگانهپرستی حق تعدی به آن را ندارد.
این خیزش که برخاسته از «شور و شعور» حسینی بود، در واقع پیشلرزهای بود که وقوع زلزله بزرگ ۹ دی را نوید میداد. مردم کرمانشاه با این اقدام به موقع، راه را برای سایر هموطنان گشودند و ثابت کردند که در دفاع از ارزشها، زمانشناس و فرصتشناس هستند. آنها نشان دادند که بصیرت یعنی اقدام به لحظه، یعنی شناخت درست جبهه حق و باطل در غبار فتنهها و یعنی حضور در میدان، آنگاه که مقدسات در خطر است.

بنابراین، واکاوی حوادث دیماه ۸۸ بدون در نظر گرفتن نقش کاتالیزوری حرمتشکنی عاشورا و واکنش سریع استانهایی همچون کرمانشاه، ناقص خواهد بود. این رویدادها زنجیرهای به هم پیوسته از توطئه دشمن، غفلت فریبخوردگان و در نهایت بیداری و قیام ملت بود. خروشی که در هشتم و نهم دیماه تجلی یافت، آبی بود بر آتش ماهها آشوب و پایانی بود بر توهمات کسانی که گمان میکردند میتوانند با اردوکشیهای خیابانی، ریشه درخت تنومند انقلاب اسلامی را که با خون شهدا آبیاری شده است، بخشکانند. این حماسه، بار دیگر پیوند ناگسستنی ملت ایران با عاشورا و ولایت را به رخ جهانیان کشید و در تاریخ این مرز و بوم به عنوان نمادی از قدرت نرم جمهوری اسلامی و پایگاه مردمی آن ثبت شد. اکنون با گذشت سالها از آن ایام، بازخوانی این وقایع نه برای نبش قبر اختلافات، بلکه برای یادآوری درسهای بزرگ آن و پاسداشت هوشیاری ملتی است که در آزمونی دشوار، سربلند بیرون آمدند.
خروشی که یک روز زودتر از ایران، بساط حرمتشکنان عاشورا را در هم پیچید
محمد کریمی، فعال فرهنگی و اجتماعی که در سال ۸۸ جوانی در میدان مقابله با فتنه بود، در گفتگویی با خبرنگار مهر به بازخوانی روز تاریخی ۸ دیماه در کرمانشاه پرداخت؛ روزی که غیرت دینی مردم این دیار، یک روز پیش از قیام سراسری ۹ دی، آتش فتنه را در غرب کشور خاموش کرد.
وی معتقد است که کرمانشاه در این آزمون تاریخی، نمره قبولی خود را زودتر از سایر نقاط کشور دریافت کرد.
کریمی با اشاره به جو سنگین و غبارآلود آن روزها، نقطه عطف ماجرا را وقایع روز عاشورا در تهران میداند؛ و در تشریح فضای روانی حاکم بر جامعه در آن ایام میگوید: همه ما ماهها بود که درگیر بحثهای سیاسی و ادعاهای انتخاباتی بودیم، اما آنچه در روز عاشورای ۸۸ رخ داد، جنس ماجرا را تغییر داد. وقتی تصاویر تلویزیونی پخش شد و مردم دیدند که عدهای در خیابانهای تهران، درست در لحظاتی که ملت غرق در ماتم سالار شهیدان هستند، به تکایا، حسینیهها و پرچمهای سیاه اباعبدالله (ع) جسارت کردهاند، دیگر کاسه صبرشان لبریز شد. آن تصاویر، تیر خلاصی بود بر پیکر نیمهجان فتنه؛ چرا که مردم فهمیدند دعوا دیگر بر سر رأی و صندوق نیست، بلکه جنگ با اعتقادات و عاشوراست.
این فعال فرهنگی ادامه داد: بغض فروخورده مردم کرمانشاه که به تعبیر رهبر معظم انقلاب «سینه ستبر ایران اسلامی» هستند، نمیتوانست تا ۹ دی صبر کند. غیرت پهلوانی و ارادت دیرینه کرمانشاهیان به اهلبیت (ع) باعث شد که واکنشها بسیار سریع و قاطع باشد. به همین دلیل بود که مردم کرمانشاه منتظر هیچ بخشنامه، بیانیه یا دعوتنامه رسمی از سوی نهادهای دولتی نماندند. همه چیز به صورت کاملاً خودجوش و دلی اتفاق افتاد.
کریمی در خصوص چگونگی شکلگیری این قیام در روز ۸ دیماه توضیح داد: روز هشتم دیماه مصادف بود با سومین روز شهادت امام حسین (ع). طبق سنتی دیرینه، هیئتها و مردم عزادار برای مراسم سوم امام آماده میشدند. اما آن سال، این مراسم رنگ و بوی دیگری گرفت. خبرها دهانبهدهان چرخید و قرارهای مردمی گذاشته شد. بدون اینکه رسانههای رسمی تبلیغات گستردهای کرده باشند، مردم شهر از پیر و جوان، زن و مرد، با لباسهای عزا به خیابانها آمدند.
وی با یادآوری صحنههای باشکوه آن روز افزود: من به وضوح به خاطر دارم که جمعیت عظیمی از نقاط مختلف شهر به سمت میدان غدیر سرازیر شد. این جمعیت که هر لحظه بر تعدادشان افزوده میشد، به مانند رودی خروشان به سمت مسجد جامع کرمانشاه حرکت کردند. تفاوت اصلی راهپیمایی ۸ دی کرمانشاه با سایر تجمعات رسمی در این بود که هیچ ردپایی از سازماندهی اداری در آن دیده نمیشد. چهرهها برافروخته بود و شعارها از عمق جان برمیخاست. این مردم آمده بودند تا بگویند شاید بتوانند از حق خود بگذرند، اما از توهین به امام حسین (ع) هرگز نخواهند گذشت.
محمد کریمی با تاکید بر بصیرت مردم کرمانشاه در تفکیک صف معترضان از آشوبگران، خاطرنشان کرد: پیام مردمی که آن روز فاصله میدان غدیر تا مسجد جامع را با اشک و فریاد طی کردند، بسیار روشن بود. آنها فقط یک خواسته داشتند و آن پایان شرارت بود. مردم کرمانشاه با حضورشان فریاد زدند که حساب اعتراض سیاسی از هتک حرمت مقدسات جداست. آنها خواهان برخورد قاطع و بدون مماشات دستگاه قضائی و امنیتی با کسانی بودند که به اسم اعتراض، حرمت عزای سیدالشهدا (ع) را شکستند و امنیت کشور را به بازی گرفتند.
این فعال اجتماعی تصریح کرد: حرکت مردم کرمانشاه در ۸ دی، در واقع پیشقراول حماسه ۹ دی در کل کشور بود. کرمانشاهیان نشان دادند که در دفاع از حریم ولایت و مقدسات، پیشتاز و پرچمدار هستند. آن روز، روزی بود که خط قرمزهای مردم به وضوح ترسیم شد و فتنهگران فهمیدند که در برابر اقیانوس خشم مقدس مردم، هیچ توانی برای ایستادگی ندارند. آن راهپیمایی، نماد بارز بصیرت بود؛ چرا که مردم در غبار فتنه راه را گم نکردند و درست در لحظهای که باید، به میدان آمدند.
کریمی در پایان صحبتهای خود گفت: تاریخ ۸ دی ۸۸ برای همیشه در تقویم افتخارات کرمانشاه ثبت شد. روزی که مردم با شور و شعور حسینی، بساط فتنهای هشتماهه را در این دیار جمع کردند و نشان دادند که چرا این استان، شایسته عنوان سینه ستبر ایران اسلامی است.
قیام هشتم دیماه کرمانشاه
حجتالاسلام محمد چقامیرزایی مدیرکل تبلیغات اسلامی استان کرمانشاه در گفتگو با خبرنگار مهر، با گرامیداشت ایامالله دهه بصیرت و سالروز حماسه ماندگار ۹ دی، به تشریح ابعاد وقایع سال ۸۸ و نقش محوری مردم کرمانشاه در خنثیسازی توطئهها پرداخت.
وی اظهار داشت: فتنه ۸۸ یک آزمون بزرگ تاریخی بود که در آن، دشمنان نظام و انقلاب با تمام توان رسانهای و میدانی خود به میدان آمدند تا با غبارآلود کردن فضا، حق و باطل را در هم آمیزند؛ اما آنچه ماهیت پلید این جریان را برای همگان آشکار کرد، وقایع تلخ و دردناک روز عاشورا در تهران بود.

وی افزود: فتنهگران که ماهها به بهانههای واهی امنیت کشور را هدف قرار داده بودند، در روز عاشورای حسینی با وقاحت تمام پردهدری کردند و با سوت و کف و هلهله و حمله به خیمههای عزای اباعبدالله الحسین (ع)، نشان دادند که مشکل آنها انتخابات نیست، بلکه آنها با اصل اسلام و نهضت عاشورا که ریشه انقلاب اسلامی است، خصومت دارند.
مدیرکل تبلیغات اسلامی کرمانشاه با اشاره به غیرت دینی مردم این دیار، تصریح کرد: انتشار تصاویر این جسارت عظیم، خون مردم غیور کرمانشاه را به جوش آورد. مردم این استان که مفتخر به عنوان «سینه ستبر ایران اسلامی» هستند، تاب نیاوردند که تا نهم دیماه صبر کنند. آنها با بصیرتی مثالزدنی و تشخیصی به موقع، یک روز زودتر از حماسه سراسری کشور، در روز هشتم دیماه به خیابانها آمدند.
نماد «بصیرت لحظهها» و دفاع غیرتمندانه از حریم عاشورا
حجتالاسلام چقامیرزایی ادامه داد: این حرکت مردم کرمانشاه در هشتم دی، کاملاً خودجوش، مردمی و برخاسته از هیئتهای مذهبی و مساجد بود. پیامی که از کرمانشاه مخابره شد، پیام بیداری بود. آنها فریاد زدند که شاید بتوان در برابر اختلاف سلیقههای سیاسی سکوت کرد، اما در برابر توهین به مقدسات و ساحت مقدس سیدالشهدا (ع)، تمام قد خواهند ایستاد. این پیشگامی نشاندهنده عمق بصیرت و ولایتمداری مردم این خطه است که همواره در بزنگاههای حساس، جلوتر از زمان حرکت کردهاند.
وی با بیان اینکه حماسه ۹ دی به عنوان نماد بصیرت در تاریخ انقلاب ثبت شده است، خاطرنشان کرد: یومالله ۹ دی، تنها یک راهپیمایی نبود، بلکه تجدید بیعت عظیم مردم کشور با آرمانهای انقلاب، ارزشهای اسلامی و بهویژه مقام عظمای ولایت بود. در آن روز، آبی بر آتش فتنه ریخته شد و بساط کسانی که با حمایتهای آشکار سران استکبار و صهیونیستها قصد براندازی نرم را داشتند، توسط خود مردم جمع شد.
مدیرکل تبلیغات اسلامی استان کرمانشاه تاکید کرد: درس بزرگ ۸ و ۹ دی این است که مردم ایران اسلامی هرگاه احساس کنند دشمن قصد تعرض به خیمه ولایت و یا ارزشهای دینی را دارد، فارغ از هرگونه گرایش سیاسی و مشکلات موجود، یکپارچه و متحد وارد میدان میشوند.
حجتالاسلام چقامیرزایی در پایان گفت: امروز وظیفه ماست که ابعاد این حماسه بزرگ و چرایی شکلگیری آن را برای نسل جوان تبیین کنیم. باید روشن شود که چگونه بصیرت مردم و هدایتهای داهیانه رهبر معظم انقلاب، کشتی انقلاب را از طوفان سهمگین فتنه ۸۸ به سلامت عبور داد و مردم کرمانشاه چگونه با حضور به هنگام خود در هشتم دی، برگ زرینی در تاریخ مجاهدتهای غرب کشور به ثبت رساندند.
در نهایت، بازخوانی پرونده دیماه ۸۸ گویای این حقیقت است که جسارت به ساحت عاشورا، آخرین نقابی بود که از چهره جریان فتنه افتاد و ماهیت ضد دینی آن را برملا کرد. در این میان، خروش پیشدستانه مردم کرمانشاه در هشتم دیماه، فراتر از یک واکنش احساسی، نمادی از «بصیرت بهنگام» بود؛ حرکتی که نشان داد مرزداران غیور غرب کشور در تشخیص سره از ناسره در غبار فتنه دچار تردید نمیشوند. این حضور آگاهانه که مقدمهای برای سیل خروشان نهم دی در سراسر ایران شد، برای همیشه اثبات کرد که پیوند ملت با مکتب سیدالشهدا (ع) و جایگاه ولایت، گسستنیست و هر توطئهای که ریشههای اعتقادی این سرزمین را نشانه رود، با پاسخی کوبنده و تاریخی مواجه خواهد شد که بساط فتنه را برای همیشه در هم میپیچد.












