به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، در هفدهم آوریل سال ۱۹۵۵، به دنبال پارگی آنوریسم آئورت شکمی، اینشتین دچار خونریزی داخلی شد. پیش از این واقعه، در سال ۱۹۴۸، دکتر رودولف نیسن، یک نوبت آنوریسم او را مورد عمل جراحی قرار داده بود.
او در این روز مشغول آماده کردن پیش‌نویس یک سخنرانی تلویزیونی بود، او این پیش‌نویس را به بیمارستان برد، ولی آنقدر زنده نماند که تکمیلش کند. اینشتین، اجازه نداد مورد جراحی قرار بگیرد و گفت: «من می‌خواهم بمیرم. وقتی که بخواهم بمیرم، زنده ماندن، به صورت مصنوعی، کج‌سلیقگی است. من سهمم را انجام داده‌ام، وقت رفتن است. می‌خواهم مرگ را با ظرافت، تجربه کنم.»
اینشتین، صبح روز بعد در بیمارستان پرینستون درگذشت، در ۷۶ سالگی درگذشت. جسدش سوزانیده شده و خاکسترش در اطراف محوطه انستیتوی مطالعات پیشرفته در پرینستون، پخش شد.
بیشتر بخوانید
در جریان اتوپسی اینشتین، آسیب‌شناسی به نام توماس هاروی، مغز اینشتین را برداشت و بدون اجازه خانوده‌اش، ترتیب نگهداری و جلوگیری از فساد آن را داد. او امیدوار بود که دانش عصب‌شناسی در آینده بتواند، راز نبوغ اینشتین را کشف کند.
لایف، در سالگرد مرگ اینشتین، یک سری عکس اختصاصی و قبلا دیده‌نشده، منتشر کرده است.
عکاس، نمی‌تواند تأیید کند که در عکسی که همان روز از دکتر هاروی گرفته، او مشغول کار و برش روی مغز اینشتین است یا نه!
منبع:۱ پزشک
انتهای پیام/
