طهمورث یوسفی، دوشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: در بررسی محدوده‌هایی که به عنوان مرکز زلزله مذکور اعلام شد به این نتیجه رسیدیم که چون مرکز زلزله در مناطق کوهستانی بوده خسارت‌ها و تخریب‌های کمتری را شاهد بودیم.
وی ادامه داد: اگر مرکز این زلزله خارج از مناطق کوهستانی و در مناطق مسکونی بود خسارت‌های بیشتری وارد می‌شد.
او اظهار داشت: تخریب‌هایی هم که این زلزله به دنبال داشته مربوط به خانه‌های قدیمی، غیر مهندسی ساز و فاقد مقاومت لازم است.
مدیر مرکز زمین شناسی و اکتشافات معدنی جنوب کشور مستقر در شیراز بیان کرد: اینکه در چه منطقه‌ای امکان وقوع چه زلزله‌ای وجود دارد به شرایط زمین‌شناسی هر منطقه و سوابق وقوع زلزله در آن منطقه بستگی دارد.
یوسفی، با بیان اینکه منطقه زاگرس قابلیت زلزله‌های بالای هفت ریشتر را ندارد افزود: قوی ترین زلزله‌ای که در این منطقه رخ داده مربوط به منطقه قیر و کارزین با ۶.۷ دهم ریشتر بوده و با توجه به اینکه در آن زمان خانه‌ها نسبت به امروز به مراتب از مقاومت و استحکام کمتری برخوردار بوده، میزان تخریب‌ها هم بالا بوده است.
وی ادامه داد: در بخش‌های شمالی کشور امکان وقوع زلزله هفت ریشتری وجود دارد اما در منطقه زاگرس با توجه به شرایط زمین شناسی آن این امکان وجود ندارد و از لحاظ شرایط زمین شناسی منطقه، وقوع چنین زلزله‌ای غیر ممکن است.
زمین‌لرزه‌ای به بزرگی ۵.۹ ریشتر ، ساعت ۱۱ و ۱۱ دقیقه یکشنبه ۲۹ فروردین ۱۴۰۰ مرز استان‌های فارس و بوشهر را لرزاند که عمده خسارات مالی از شهرستان گناوه استان بوشهر گزارش شد.
