تولد دیوید هیوم، فیلسوف اسکاتلندی
۳۱۰ سال پیش در چنین روزی ۲۶ آوریل سال ۱۷۱۱ میلادی "دیوید هیوم" فیلسوف معروف اسکاتلندی در ادینبورو متولد شد.

هیوم یک نظریه پرداز نهلیست بود. هیوم در جوانی مدتی به تدریس روی آورد و به تفکراتی درباره عقل پرداخت. وی از این زمان تلاش کرد تا این اصل را که آدمی حیوان ناطق است و جهان توالی منظمی از علت و معلول است، باطل سازد. از این رو اعلام کرد که من تنها به یک حقیقت پی برده‏ ام و آن این است که حقیقتی وجود ندارد. به این ترتیب هیوم فلسفه خود را این گونه آغاز کرد که، چون هر آنچه ما در می ‏یابیم تنها تصور ذهن ماست، خود ذهن نیز یک چنین تصوری بیش نیست. ذهن وجود واقعی ندارد. از این گذشته خدا نیز تصوری است در ذهن انسان، پس خدا نیز وجود واقعی ندارد. وی با دین و به ویژه کتاب مقدس، دشمن بود و اعتقاد داشت که دین، فلسفه، ادبیات، علم، تاریخ و هنر به عنوان جنبه‌‏های گوناگون ادراک انسانی، چیزی را نشان نمی‌‏دهند جز طبیعت کور، که بدون تشخیص مهر مادرانه، فرزندان نارس و ناتوان خود را از دامن بیرون می‌‏ریزند. افکار نهیلیستی و پوچ گرای هیوم تأثیر عمیقی بر تفکرات برخی از اندیشمندانِ پس از او نهاد. هیوم افکار خود را در مجموعه سه جلدی رساله‏‌ا‌ی درباره طبیعت بشر و نیز تاریخ انگلستان و پژوهش درباره فهم انسانی به نگارش درآورده است. دیوید هیوم سرانجام در بیست و پنجم اوت ۱۷۶۶ میلادی در شصت و شش سالگی درگذشت.