خود مردم خوزستان یک اصطلاحی دارند و می‌گویند: «آبادان موزه دائمی جنگ است.» متاسفانه من هم وقتی این شهر را بعد از دو دهه دوباره می‌بینم همین حس را دارم. نمی‌دانم علت چیست که برای این شهر زیبا اصلا کاری انجام نشده و مثل زمان «برج مینو»‌ی بیست و چند سال پیش است و هیچ تغییری در بازسازی شهر نمی‌بینی. نه بازسازی شهری، نه ورزشگاه، نه مدارس و نه بازاری جدید. محل زندگی مردم هم تغییری نکرده و مثل زمان جنگ مانده است. آدم نمی‌داند علتش چیست. مردم اینجا روی نفت زندگی می‌کنند، ولی سهم مردمی که کل هزینه سالانه کشور را تامین می‌کنند از این نفت چرا فقط بوی تندش است، چطور ممکن است به این شهر‌ها هیچ رسیدگی‌ای نشده باشد؟

او همچنین درباره اکران فیلم «آتابای» گفت: خیلی دوست دارم «آتابای» در سینما اکران شود و امیدوارم که شرایط درست شود. به هرحال تا یک جایی می‌توانم مقاومت کنم و از آن‌جا به بعد را نمی‌دانم. ‎اگر شرایط به‌صورتی پیش برود که الان شاهدش هستیم، شاید مجبور شوم فیلم را آنلاین اکران کنم. ولی درحال‌حاضر ترجیحم این است که در سینما اکران شود تا مردم بتوانند فیلم را روی پرده ببینند، چون به نظرم «آتابای» فیلمی است که باید روی پرده دیده شود.