کارلوس خواستار برداشته شدن قانونی است که ورزشکاران را در بازیهای المپیک از اعتراض کردن منع میکند و در این راستا به همراه گروهی از ورزشکاران پرنفوذ آمریکا، از این نهاد جهانی خواست تا سیاست تازهای را در این خصوص اتخاذ کند.
او و اسمیت روی سکوی اهدای مدال در المپیک ۱۹۶۸ مکزیک به تبعیض نژادی در آمریکا اعتراض کردند و به دلیل قانونی که چنین اقدامی را منع میکند، مجبور به ترک رقابتها شدند. قوانین مذکور همچنان پابرجا است البته کمیته بین المللی المپیک در بحبوحه اعتراضات جهانی به تبعیض نژادی، به تازگی نسبت به تجدید نظر در این قانون ابراز تمایل کرده است.
در نامه مذکور با اشاره به اقدامات کارلوس و اسمیت، آمده است که «زمان آن فرا رسیده است که جنبش المپیک و پارالمپیک به جای تقبیح اقدامات آنان، به شجاعتشان ادای احترام کند.»
اسمیت و کارلوس که به ترتیب موفق به کسب مدال طلا و برنز در رشته دوی ۲۰۰ متر شده بودند، در حالی روی سکو قرار گرفتند که در هنگام پخش سرود ملی آمریکا، روی خود را از پرچم این کشور برگردانده و با مشتهای گرهکرده سکوت کردند.
