اهمیت برخی از این آثار باعث شده تا نامشان در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گیرد تا همه مردم دنیا از اهمیت حفظ آنها آگاه شوند و کشورها در راستای نگهداریشان گام بردارند. بر اساس کنوانسیون حفاظت از میراث جهانی فرهنگی و طبیعی آثاری که در این فهرست جای می‌گیرند به تمام انسان‌های زمین، فارغ از نژاد، مذهب و ملیت خاص تعلق دارند و دولت‌ها باید در مورد حفظ و نگهداری آنها بکوشند.
باغ ایرانی، باغ‌هایی هستند با معماری خاص، و عناصری از جمله ساختار هندسی، آب و درختان و ساختمان میانی که بیشتر در فلات ایران و مناطق پیرامونی آن ساخته شده‌اند. سه ساختار و طراحی منحصربفرد، باغ ایرانی را از سایر باغ‌ها متمایز می‌کند: در مسیر عبور جوی آب قرار دارد، با دیوارهای بلند محصور است، عمارت تابستانی و استخر آب در آن دیده می‌شود.
در گوشه‌ای از شمال غربی شهر شیراز، باغ زیبایی خودنمایی می‌کند که در گذر سال‌ها، سرد و گرم روزگار را چشیده و پابرجا مانده است. «باغ ارم شیراز» نمونه ای از باغ‌های بی‌نظیر تاریخی ایرانی است.
عمارت اصلی باغ به سبک معماری قاجاریه و به تقلید از سبک معماری زندیه ساخته شده، این عمارت از نظر معماری، نقاشی، کاشی کاری و گچ بری از شاهکارهای معماری ایرانی به حساب می آید. تنوع گیاهان در این باغ چشمگیر است و به همین دلیل این باغ به باغ گیاه‌شناسی شیراز شهرت دارد. انواع و اقسام گیاهان مختلف از سراسر جهان در این باغ کاشته شده است.
کنار بسیاری از درختان و گیاهان تابلو نام آنها را می‌توانید مشاهده کنید. این باغ در تیرماه سال ۱۳۹۰ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
