به گزارش بهداشت نیوز، این مطالعه بزرگترین و مفصل ترین تحقیقی است که تاکنون روی عفونت کووید-۱۹ و تاثیر بلندمدت آن روی قلب انجام شده است. این مطالعه در واقع پاسخی است به نگرانی هایی شامل اینکه آیا مانند عفونت های شدید کووید-۱۹ در بیمارستان که با لخته شدن خون، التهاب قلب و آسیب قلبی در ارتباط است، عفونت های خفیف نیز ممکن است عوارض مشابهی ایجاد کند.

محققان در این مطالعه ۱۴۹ نفر از کادر درمان را مورد بررسی قرار دادند. آنها نمونه‌های خون، بزاق دهان و سواب بینی را طی ۱۶ هفته مورد بررسی قرار دادند.

محققان ۶ ماه پس از ابتلای شرکت‌ کنندگان به کووید-۱۹ خفیف، ساختار و عملکرد قلب را با بررسی اسکن‌ های ام‌.آر.آی ۷۴ نفر از کادر درمان مورد بررسی قرار دادند و به مقایسه آنها با اسکن‌ های ۷۵ فرد سالم پرداختند که قبلا به کووید-۱۹ مبتلا نشده بودند.

آنها هیچ تفاوتی را در اندازه یا مقدار عضله بطن چپ یا توانایی قلب در پمپاژ خون پیدا نکردند. میزان التهاب قلب و ویژگی ارتجاعی آئورت نیز بین دو گروه ثابت بود.

محققان با تجزیه و تحلیل نمونه‌های خون ۶ ماه پس از ابتلا به کووید-۱۹ خفیف، هیچ تفاوتی را در دو نشانگر آسیب عضلانی قلب یعنی Troponin و NT-proBNP پیدا نکردند.

اکنون این محققان و متخصصان قلب می گوید که غربالگری قلب افرادی که به کرونای خفیف مبتلا شده اند، مزیت اندکی دارد و باید محور توجه را بر افرادی متمرکز کرد که به کرونای شدید مبتلا شده اند. همچنین گروه های پرخطر یا افرادی که علائم پایدار دارند. 

دکتر «سونیا بابو-نارایان »، مدیر پزشکی «کالج دانشگاهی لندن» و مشاور متخصص قلب، گفت: یافته های این مطالعه یک سال پس از  شیوع همه گیری کرونا به صدها هزار نفری که کووید-۱۹ را با علائم خفیف یا بدون علائم تجربه کرده اند، اطمینان خاطر می دهد.

منبع: ایرنا