پنج قهرمانی با صنام و چهار قهرمانی با پیکان. قهرمانی با بانک سرمایه و متین ورامین در لیگ برتر والیبال و سومی جوانان جهان؛ چندین دوره هدایت تیم ملی بزرگسالان ایران و قهرمان نوجوانان و جوانان آسیا؛ مصطفی کارخانه تنها مربی ایرانی والیبال با چنین دامنه‌ای از حضور در تیم‌های مختلف داخلی و رده های ملی است و اگر مرحوم حسین معدنی آنقدر زود پر نمی‌کشید، رفته رفته موفقیت‌های بزرگ‌تری رقم می‌زد.
به گزارش تابناک ورزشی، مصطفی کارخانه از دوره ریاست محمدرضا یزدانی‌خرم در والیبال ایران رشد کرد؛ او جزو معدود مربیانی بود که با سن کمتر نسبت به مربیانی مثل امیر حیدری، مسعود صالحیه، محمد حیدرخان، یدالله کارگر پیشه و نام‌های محدود دیگر که خود سابقه بازی در تیم ملی داشتند، فرصت عرض اندام در دوران فعالیت یزدانی‌خرم پیدا کرد.
کارخانه محصول کارخانه فکری و فنی یزدانی‌خرم بود؛ او نه فقط بازیکنان جوان و آینده‌دار والیبال مثل محمد ترکاشوند را رشد داد که در صنام و تیم‌های نظامی دیگر تحول و پدیده‌ای در مربیگری محسوب می‌شد؛ از طرفی همانی از دیدگاه مذهبی بود که یزدانی‌خرم برای استفاده در والیبال انتظارش را داشت. او برآمده از تربیت نظامی و محافظه‌کار از همان دوره‌ای که محمدرضا داورزنی مدیرعاملی باشگاه صنام را یدک می کشید، همکاری با داورزنی را هم شروع کرد. اما در دوره ریاست داورزنی بر فدراسیون والیبال نه این که دعوت به همکاری نشد که رفته رفته حضورش کم‌رنگ و کم‌رنگ‌تر شد.
مربی اسبق تیم ملی امروز در ۶۲ سالگی بار دیگر به فعالیت در تیم‌های ملی دعوت شده است؛ او به عنوان مشاور فنی تیم جوانان ایران کارش را شروع کرده و گفته می‌شود داورزنی قصد دارد از او به عنوان مدیر فنی تمام رده‌ها استفاده کند. اما سوال اینجاست فاصله ۱۵ساله کارخانه و داورزنی چگونه به پایان رسید و ماه عسلی این چنین در آستانه المپیک پیش روست؟
هرچند در ۱۵ سال اخیر کارخانه هیچ‌وقت مقابل تصمیمات فدراسیون نایستاد و از دایره محافظه‌کاری خارج نشد، اما کنار گذاشتن او از تمام رده‌های ملی خود گواهی بر دیدگاه داورزنی نسبت به او بود؛ کارخانه دیگر به سرمربیگری یا کار در مدیوم‌هایی که قبل از این تقریبا همگی را تجربه کرده، فکر نمی‌کند اما بار دیگر در کنار داورزنی ایستاده و به نظر رابطه‌ی این دو و حضور کارخانه وارد مرحله‌ای جدید شده است.
گفته می‌شود سردی اختلافات این دو آنجا به پایان خط و گرمای دوستی نزدیک شد که کارخانه و روابط او با نهاد‌ها در چند ماه اخیر به کمک فدراسیون داورزنی آمده؛ با وجود اینکه حکمی برای حضور کارخانه در هیات رییسه فدراسیون صادر نشده، او در جلسات هیات رییسه هم حاضر می‌شود و در فعالیت‌های اقتصادی فدراسیون را کمک می‌کند.
سه دهه حضور کارخانه در والیبال و روابط خاص او با ارگان‌ها و نهاد‌های مختلف فراتر از ابعاد فنی و توانایی‌های او، همچنان چهره‌ای قابل اعتنا از مربی با سابقه در والیبال به تصویر می‌کشد که ممکن است آغازگر دوره‌ای جدید از فعالیت‌اش در این ورزش باشد.
نویسنده: فرزاد کفیلی
