عصر ایران؛ مهرداد خدیر- «جریان اصلاحات و حامی دولت، زودتر رنگ تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری خود را مشخص کنند. سرکردۀ آلبانی نشینان می‌خواهد سفارش دوخت لباس بدهد!»
این توییت همراه با دو تصویر از مریم رجوی رییس فرقۀ مجاهدین خلق (منافقین) با دو پوشش به رنگ های سبز و بنفش، شاهکاری است از آقای سید محمد حسینی رفسنجانی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت دوم محمود احمدی‌نژاد که خواسته بگوید این سازمان صحنه گردان اتفاقات سال 1388 و خرسند از انتخاب حسن روحانی بوده است.
این در حالی است که هر بار که روابط ایران با جامعۀ جهانی بهبود یافته اولین گروهی که عَلَم مخالفت برداشته همین سازمان بوده است و اصلا شروع ماجرای هسته‌ای در سال 81 و در دولت خاتمی را همین‌ها کلید زدند و از روحانی و برجام ناراضی بودند وقتی ترامپ از برجام خارج شد همین‌ها بیش از دیگران ذوق کردند.
با منطق آقای سید محمد حسینی می توان ادعا کرد مخالفان برجام لباس خود را با او سِت می کنند!
او که وزیر احمدی نژاد بوده بهتر از دیگران باید بداند که اسراییل تا چه حد از آن دوره بهره برد تا جایی که وزیر خارجه ایران معتقد است ناخواسته به آنها خدمت شد.
دربارۀ توییت‌گذار محترم بد نیست بدانیم یکی از امضا کنندگان استیضاح عطاءالله مهاجرانی وزیر ارشاد دولت اصلاحات در 22 سال پیش در همین روزها و در اردیبهشت 1378 بود و یکی از دلایلی که مهاجرانی ابقا شد و از کمند استیضاح جست، سوتی‌های همین جناب حسینی در مجلس پنجم بود که به عنوان نمایندۀ شهرستان رفسنجان راه یافته بود.
برادران بزرگ‌تر البته به هاشمی رفسنجانی گرایش دارند و به سبب همین انتساب از رفسنجان به مجلس پنجم راه یافت اما پس از دوم خرداد 1376 گرایش های سیاسی خود را آشکارتر کرد و برای رأی نیاوردن مهاجرانی و بعد استیضاح او بسیار کوشید.
شاهکار او این بود که وزیر وقت ارشاد را به خاطر اعطای جایزه به «سیمین بهبهانی» در مراسم تجلیل از رُمان نویسان انقلاب کرد و مهاجرانی پاسخ داد: آقای حسینی! اولا آن خانم سیمین دانشور بود نه سیمین بهبهانی. دکتر سیمین دانشور رُمان‌نویس است و خالق «سووشون» وهمسر جلال آل احمد حال آن که سیمین بهبهانی شاعر و غزل‌سراست و ثانیا اگر به سیمین بهبهانی هم به خاطر غزل‌های او جایزه می دادیم خطا نبود اما ربطی به رُمان ندارد.
آقای احمدی نژاد در سال 88 جناب حسینی را برای وزارت ارشاد درنظر گرفت اما اختیار نصب معاون مطبوعاتی و سینمایی را از او گرفت و هر دو را خود نصب کرد: محمد علی رامین و شمقدری و جناب حسینی هم تمکین می‌کرد.
انتساب حامیان آخرین نخست وزیر ایران و معترضان 88 و رأی دهندگان به رییس جمهوری کنونی ایران به سازمانی که بقایای فرسوده شدۀ خود را در آلبانی گرد آورده و براندازترین تفکرات را دارد، تبلیغ و به سود آنهاست یا به زیان آنها؟
اگر به سود آنهاست رفتار سید محمد حسینی رفسنجانی را چگونه می توان توجیه کرد و اگر به زیان آنان است چگونه از پیوند خوردن به جریانات داخلی متضرر می شوند؟
نکتۀ مهم تر این است که جناب سید محمد حسینی که با این دقت یک‌سانیِ رنگ لباس مریم رجوی و رنگ ستادهای انتخاباتی میرحسین موسوی در سال 88 و حسن روحانی در سال 92 را رصد می‌کند چگونه است که عملکرد سال‌های اخیر رییس خود در دوران وزارت را رصد نمی‌کند؟
راستی گفتار و رفتار آقای احمدی نژاد چه رنگی است؟ این که دیگر نه سیمین دانشور نویسنده است و نه نه سیمین بهبانی شاعر که نشناسد.
هیچ کدام از اینها که گفته شد البته درد نیست. سطح بینش سیاسی و اطلاعات تاریخی او همین است. درد این است که او چهار سال وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و متولی فرهنگ و هنر مملکت بوده است!
