در ماده ۱۸۳ قانون مدنی تعریفی از عقد یا قرارداد که معادل انگلیسی آن Contract است ارائه شده که عبارت است از اینکه دو یا چند نفر در مقابل دو یا چند نفر دیگر تعهد بر امری نمایند و مورد قبول آن‌ها باشد. به عبارت دیگر قرارداد نشان‌دهنده اراده طرفین برای ایجاد یک اثر حقوقی همراه با پذیرش تعهدات و مسئولیت‌ها است.

 

با امضای قرارداد تمامی اسنادی که ذکر شد پایه و اساس تفسیر قصد طرفین محسوب می‌شوند. نقض شرط و بند قرارداد نه تنها ضمانت‌آور است بلکه از اعتبار و حمایت قانونی برخوردار است.

 

قرارداد‌ها بر حسب طرفین، موضوع و تعهدات به دسته‌های متفاوتی تقسیم می‌شوند و در واقع قرارداد در جایی است که تمامی مذاکرات اولیه و مقدماتی به ثمر رسیده و ظهور و بروز رسمی و قانونی می‌یابد.

 

قرارداد به عنوان یک سند حقوقی در برابر همگان قابل استناد است و طرفین با استناد به قرارداد نیاز به دلیل بیشتری برای مطالبه تعهدات طرف دیگر ندارند.

 

 

در ایام قدیم مرسوم بوده است که برای انجام کاری، قرارداد‌ها را به صورت شفاهی منعقد می‌کردند، که این نوع قرارداد‌ها دچار شبهاتی بود و در آخر کار دو طرف به محکمه‌های قضایی می‌کشید؛ در برخی اوقات نیز قرارداد‌ها به صورت کتبی و بدون رعایت اصول نگارش نوشته می‌شدند که در حین کار باز هم دو طرف به مشکلات حقوقی زیادی برخورد می‌کردند.

 

در این دهه افراد می‌دانند که باید برای انجام کار و وظیفه، قراردادی با اصول صحیح را نگارش و امضا کنند تا درگیر کار‌های حقوقی بعد از آن نشوند؛ بنابراین امروزه آشنایی با متن قرارداد‌ها و کسب مهارت و تجربه کافی برای نگارش یک متن قرارداد اصولی از ضروری‌ترین کار‌ها برای موفقیت در قراردادنویسی و مسائل حقوقی است.

 

اگر شما هم نیاز به تنظیم قرارداد کاملی دارید که تمامی بند‌های لازم را داشته باشد می‌توانید درخواست تنظیم قرارداد خود را ثبت کنید تا تجربه ده‌ها قرارداد شکست‌خورده را تجربه نکنید.

 

قرارداد به عنوان یک سند حقوقی در برابر همگان قابل استناد است و طرفین با استناد به قرارداد نیاز به دلیل بیشتری برای مطالبه تعهدات طرف دیگر ندارند.

 

 

قرارداد‌ها انواع مختلفی دارند؛ مانند: قرارداد استخدام، قرارداد ساخت ساختمان، قرارداد مشارکت مدنی، قرارداد اجاره، قرارداد فروش، قرارداد پیمانکاری و… که در هر حیطه و زمینه‌ای متفاوت هستند. 

 

از مهم‌ترین و حرفه‌ای‌ترین اقداماتی که باید در امور تجاری و کسب‌وکارتان انجام دهید این است که نمونه قرارداد‌های مرتبط با کارتان را حتما تهیه کنید.

 

 

قرارداد کار، قراردادی است که به موجب آن کارگر در قبال دریافت حق‌السعی، کاری را برای مدت موقت یا مدت غیر موقت برای کارفرما انجام می‌دهد و این قرارداد رابطه میان کارفرما و پیمانکار می‌پردازد.

 

قرارداد کار ممکن است به سه دسته قرارداد کار با مدت غیر موقت یا دائمی، قرارداد کار با مدت موقت، قرارداد کار برای انجام کار معین تقسیم می‌شود.

 

در تمام قرارداد‌های کاری ما دو طرف داریم. یک طرف این قرارداد کارفرما و دیگری کارگر است. کارگر در ماده ۲ قانون کار، شخص حقیقی یعنی یک انسان تعریف شده است که به دستور کارفرما کار را انجام می‌دهد و در قبال آن کار، مُزد دریافت می‫ کند و این مزد می‫تواند روزانه، ماهانه یا هفتگی باشد؛ در مقابل، کارفرما می‫ تواند شخص حقیقی یا حقوقی باشد. 

 

مخاطب این قرارداد به‌طور کلی برای کارگران و کارفرما‌هایی می‌باشد که به‌منظور شفاف شدن حقوق و تعهدات بین خودشان دست به تنظیم این قرارداد می‌زنند.

 

 

قرارداد مشارکت مدنی به معنای درآمیختن سرمایه و دارایی‌های نقدی یا غیر نقدی متعلق به اشخاص حقیقی یا حقوقی متعدد به منظور انتفاع و تقسیم سود است. از این رو این قرارداد برای مشارکت در موضوعات مختلف و گوناگونی از جمله تولیدی، بازرگانی، ساخت‌وساز، خدماتی و ... می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.

 

مخاطب این قرارداد به طور کلی برای زمانی است که یک نفر سرمایه‌ای دارد و می‌خواهد از ایده فرد دیگری استفاده کند تا سرمایه‌اش را چند برابر کند یا برعکس برای زمانی است که یک نفر ایده دارد و می‌خواهد با استفاده از سرمایه دیگری ایده‌اش را عملی کند و پیش ببرد. به همین دلیل قرارداد مشارکت یک قرارداد کاملا کاربردی در فضای کسب‌ و کار است.

 

 

قرارداد مشارکت در ساخت، یک قرارداد سرمایه‌گذاری در ساخت است که بین یک یا چند مالک و یک یا چند سازنده منعقد شده و به واسطه آن بر سر ساخت ساختمانی با مشخصات معین توافق می‌کنند.

 

در این قرارداد آورده و یا همان سرمایه مالک زمینی است که ساختمان در آن ساخته می‌شود و سرمایه سازنده نیز هزینه‌هایی است که در حین عملیات ساخت متحمل می‌شود و نهایتا هر کدام از طرفین مطابق توافقشان از سهمی از ساختمان ساخته شده بهره‌مند می‌شوند.

 

مخاطب این قرارداد به طور کلی برای زمانی است که مالک و یا مالکین یک ملک با پلاک ثبتی مشخص قصد ساخت و یا بازسازی (نوسازی) ملک خود را دارند لیکن تخصص و سرمایه و امکانات لازم جهت انجام این امر را ندارند و با شخص یا شرکتی که این امکانات را دارد به‌عنوان سازنده یک قرارداد مشارکت منعقد می‌کنند.

 

 

قرارداد پیمانکاری، قراردادی است که به موجب آن کارفرما، انجام عملی با شرایط معین و در برابر وجه معین، در مدت مشخص را به شخص حقیقی یا حقوقی به نام پیمانکار (مقاطعه‌کار) واگذار می‌کند و به تنظیم رابطه میان کارفرما و پیمانکار می‌پردازد.

 

موضوع قرارداد پیمانکاری ممکن است از ساخت وسیله‌ای ساده مانند یک میز تا ساخت یک آسمان خراش، حمل و نقل یا طراحی اپلیکیشن موبایل و بهینه‌سازی یک سایت باشد.

 

مخاطب این قرارداد به طور کلی برای زمانی است که یک نفر یا یک شرکت (کارفرما) بخواهد کاری را به دیگری بسپارد و آن دیگری، فرد یا شرکت (پیمانکار) کار را به هزینه خودش پیش ببرد و در مواعد زمانی مقرر مقدار پول مشخصی را ما به ازای فعالیتش و هزینه‌هایی که متحمل شده دریافت کند.

 

 

قرارداد مشاوره قراردادی است که موضوعات متنوعی را در حیطه‌های مختلف می‌تواند در برگیرد، اما به طور کلی طبق آیین نامه خرید خدمات مشاوره مصوب ۱۳۸۸ مشاوره شامل هر نوع خدمات مدیریتی، کارشناسی، مشاوره‎ای یا خدمات مهندسی مشاوره می ­شود که کارفرما مطابق با نیاز خود در هر حوزه فردی متخصص را به صورت ساعتی یا روزانه به خدمت می­ گیرد.

 

رابطه‌ای که بین مشاور و کارفرما ایجاد می­ شود رابطه‌ قرارداد کار یا استخدامی نیست بلکه رابطه مشاوره‌ای است و آثار مختص به خود را به دنبال دارد.

 

بیشترین کاربرد قرارداد مشاوره برای کارفرمایانی ست که دانش کافی برای پیش بردن اهداف خود ندارند یا به دنبال بهبود کسب و کار خود هستند، بنابراین فردی متخصص در زمینه مورد نظرشان را به کار می‌­گیرند و مشاور نیز تجربیات و دانش خود را در موضوع مورد نظر در اختیار کارفرما گذاشته و به طور ساعتی یا روزانه مطابق قرارداد دستمزد دریافت می‌­کند.

 

 

این روز‌ها بسیاری از افراد به واسطه نوع کسب‌وکار و شغلی که دارند ممکن است در میانه راه تجارتشان نیاز به تنظیم قرارداد به انگلیسی داشته باشند، زیرا از یک طرف گستردگی دنیای تجارت ممکن است این ایده را در ذهن هر کسب‌ و کاری شکل دهد که بعد از مدتی که از شکل‌گیری آن گذشت وارد عرصه بین‌المللی شود و از طرفی دیگر بسیاری از افراد و شرکت‌ها در داخل کشور در برخی موارد نیاز است قراردادی را با اشخاص حقیقی یا حقوقی خارج از کشور منعقد کنند که این قرارداد‌ها نیز مانند سایر قرارداد‌ها باید از مسائل حقوقی بهره‌مند باشند تا در مواقع لزوم بتوان آن را در دادگاه‌های داخلی و خارجی پیگیری کرد.

 

به همین دلیل یکی از نکات بسیار فراگیر و گسترده در دنیای تجارت و ارتباطات امروزی توجه به قرارداد‌ها به زبان انگلیسی به اندازه قرارداد‌های داخلی است.

 

هر قراردادی حداقل دو طرف دارد. یک طرف ممکن است شخص حقیقی یا حقوقی باشد. مخاطب تنظیم قرارداد به انگلیسی به طور کلی برای زمانی است که:

 

۱- یک نفر یا یک شرکت ایرانی باشد و طرف دیگر فرد یا شرکتی باشد که خارج از کشور باشد.

 

۲- دو طرف قرارداد در دو کشور مختلف اقامت داشته باشند.

 

۳- دو طرف ایرانی باشند، اما محل اجرای قرارداد، خارج از محل اقامت دو طرف (خارج از ایران) باشد.

 

 

قرارداد پرکیس یکی از انواع قرارداد‌های مشارکت مدنی است. قرارداد‌های پرکیس بین افرادی که در حوزه بهداشت و درمان فعالیت دارند مثل پزشکان و دندان‌پزشکان با کلینیک‌ها و بیمارستان‌ها منعقد می‌شود و آن هم در شرایطی که این اشخاص بدون استخدام در مراکز درمانی به فعالیت بپردازند.

 

مخاطب این قرارداد به طور کلی برای زمانی است بین افرادی که در حوزه بهداشت و درمان فعالیت دارند مثل پزشکان و دندان‌پزشکان با کلینیک‌ها و بیمارستان‌ها منعقد می‌شود و آن هم در شرایطی که این اشخاص بدون استخدام در مراکز درمانی به فعالیت بپردازند.

 

 

امروزه یکی از قرارداد‌های پرکاربرد و مهم قرارداد اجاره است. قرارداد اجاره را اجاره‌نامه می‌نامند. این قرارداد بین صاحب ملک و اجاره‌کننده بسته می‌شود و رابطه موجر و مستأجر را به صورت قانونی مشخص می‌کند.

 

به صاحب ملک موجر و به اجاره‌کننده مستأجر گفته می‌شود. اجاره‌نامه در واقع تعهدی است که طرفین به یکدیگر می‌دهند تا در صورت بروز اختلافات به آن مراجعه کنند. از این رو تنظیم قرارداد اجاره امری مهم تلقی می‌شود.

 

طرفین این قرارداد موجر یعنی مالک و مستاجر است؛ بنابراین با تنظیم این قرارداد مجوز استفاده از عین مستاجره به مستاجر داده می‌شود و اجاره بها نیز پرداخت می‌شود.

 

اجاره ممکن است نسبت به اشیا مانند اتومبیل، خانه یا حیوان یا انسان باشد. مانند آن که شخصی بخواهد از منزل دیگری استفاده و آن را برای مدتی اجاره کند. با تنظیم این قرارداد مستاجر مجوز بهره‌برداری از منافع ملک مالک را پیدا می‌کند.

 

 

بر اساس قانون کارآموزی، کارآموز شخصی است که بر طبق قرارداد کارآموزی برای فرا گرفتن یا افزایش مهارت در رشته معینی از صنایع در کارگاه‌ها یا مراکز کارآموزی که به وسیله صاحبان صنایع به موجب این قانون تأسیس می‌شود مشغول شود.

 

قرارداد کارآموزی قراردادی است که در آن رابطه کارفرما و کارآموز به منظور کارآموزی تنظیم می‌شود، از این رو، قرارداد کارآموزی یکی از قرارداد‌های حیاتی برای اشخاص محسوب می‌شود.

 

بی شک قرارداد کارآموزی از مهم‌ترین قرارداد‌های حقوقی تلقی می‌شود که برای افراد کارآموز و کارفرمایان جهت امر کارآموزی ضرورری می‌باشد.

 

 

زمانی که یک کسب و کار نوپا یا اصطلاحاً استارتاپی، در مرحله تشکیل و راه‌­اندازی است، پایه‌­گذاران آن تجارت، نیازمند تنظیم قراردادی تحت عنوان قرارداد هم­بنیان­‌گذاری یا تفاهم­نامه بنیان­گذاران هستند که به نوعی تعیین تکلیف حقوق و تکالیف هر یک از بنیانگذاران محسوب می‌­شود.

 

این قرارداد برای هر استارتاپ اهمیت فراوانی دارد، زیرا موجب می­‌شود تا در ادامه راه استارتاپ، اعضای موسس به کمترین اختلافات برخورد کنند. با تنظیم قرارداد هم­بنیان­گذاری، می­‌توان چارچوب حقوقی پروژه استارتاپی را به شکلی مستحکم ترسیم کرد و از طریق آن دورنمای پروژه استارتاپی را تا حد زیادی پیش‌­بینی کرد.

 

بنابر این، تنظیم قرارداد هم­بنیان­گذاری برای صاحبان ایده‌­های تجاری از مقدمات شروع کسب و کار آنها است.

 

قرارداد هم­بنیان‌­گذاری برای فرد یا گروهی از افراد کاربرد دارد که با پرورش یک ایده اولیه، قصد دارند تا آن را به مرحله تجاری­ سازی و کسب سود برسانند.

 

این گروه‌­های غالباً کوچک که معمولاً هم از قشر جوان تشکیل می‌­شوند، می‌­توانند با تنظیم قرارداد هم­بنیان­گذاری و تقسیم وظایف و شرح مسئولیت‌­ها و همچنین سهم مالی هر یک از شرکا، از بسیاری از چالش­‌های آتی کسب و کار خود جلوگیری کنند و با تمرکز کافی بر پروژه خود آن را توسعه دهند.

 

پس اگر شما و دوستانتان قصد دارید تا ایده جدیدی را به مرحله عملیاتی شدن نزدیک کنید، بدون شک تنظیم یک قرارداد همبنیانگذار، از مهم‌ترین قدم­‌های پیشبرد کسب و کار شما است.

 

 

صادرات در لغت به معنای انتقال کالا یا خدمات از یک کشور به کشور دیگر است، به گونه‌ای که این انتقال از مسیر رسمی و گمرکی بین کشور‌ها صورت گرفته باشد. در این حالت فروشنده کالا یا خدمات به عنوان (صادرکننده) و خریدار کالا یا خدمات نیز با عنوان (واردکننده) شناخته می‌شوند.

 

به عبارت کلی در تجارت بین المللی، (صادرات) اشاره به فروش کالا و خدمات به بازار‌های خارج از قلمرو گمرکی کشور تولید کننده، اطلاق می‌شود.

 

تنظیم قرارداد صادرات و فروش کالا در بازار‌های داخلی و خارجی از حساسیت‌های خاصی برخوردار است و توجه نکردن به آن‌ها ممکن است که سرمایه گذاری‌هایی اعم از انسانی و مالی را به هدر دهد.

 

قرارداد صادرات برای افرادی که به تجارت مشغولند یا تمایل به شروع تجارت دارند، حیاتی تلقی می‌شود و از این رو قرارداد صادرات یکی از مهمترین و پرکاربردترین قرارداد‌ها در تجارت محسوب می‌شود.

 

 

امروزه در بسیاری از پروژه‌های سرمایه گذاری و فعالیت‌های تجاری و اقتصادی استفاده از واژه و تاسیسی نوین به نام فاینانس یا تامین مالی به چشم می‌خورد، واژه‌ای که شاید کمتر شنیده باشید یا آن که اطلاعات زیادی در مورد آن نداشته باشید.

 

در حقیقت فرایندی که با تامین مالی از سوی موسسات مالی مانند بانک‌ها انجام می‌شود و منجر به تامین منابع مالی در پروژه‌هایی می‌شود که برای توسعه و اجرای اهداف و پروژه‌ها و زیرساخت‌های خود وجوه و منابع مالی کافی در اختیار ندارند.

 

تنظیم قرارداد فاینانس نوعی از توافقات حقوقی است که در راستای تامین مالی برای یک پروژه یا طرح تجاری و اقتصادی انجام می‌گردد. قرارداد فاینانس یا تامین مالی در جهت کمک به بسیاری از کسب و کار‌هایی که در جریان کاری خود منابع و وجوه مالی کافی در اختیار ندارند منعقد می‌شوند

 

کاربرد قرارداد فینانس برای این افراد است:

 

۱_ این قرارداد برای فعالان اقتصادی کاربرد دارد.

 

۲_ این قرارداد برای واردکنندگان فناوری و تجهیزات سرمایه‌ای از دیگر کشور‌ها با اعتبار صادراتی نیز کاربرد دارد.

 

۳_ این قرارداد برای توسعه دهندگان زیرساخت‌ها برای افزایش تولید و صادرات با توسل به اجرای پروژه‌ها کاربرد دارد.

 

۴_ این قرارداد برای صاحبان مشاغل و کسب و کار‌ها به منظور تقویت فضای کسب و کار‌ها نیز کمک می‌کند.

 

 

کسب درآمد از طریق ایجاد یک وب‌سایت و فروش کالا و خدمات، امروز مختص فروشگاه‌­های اینترنتی بزرگ نیست و بسیاری از مردم در وسعت کسب­‌وکار‌های خُرد هم به این امر مشغول هستند، اما ساخت و طراحی یک وب‌سایت اینترنتی کارآمد و با امکانات وسیع، کار ساده‌­ای نیست و نیاز به بهره­‌مندی از متخصصین حوزه کامپیوتر دارد.

 

به همین خاطر افراد برای طراحی وبسایت با برنامه‌­نویسان مختلفی کار می‌­کنند که در قالب اشخاص حقیقی یا حقوقی، تاسیس و طراحی وبسایت شخصی آن‌ها را برعهده می­‌گیرند. این ارتباط کاری و پروژه­ای نیازمند تنظیم یک قرارداد دقیق طراحی وبسایت است که طی آن تکالیف مجری (طراح وبسایت) و کارفرما (متقاضی وبسایت) مشخص باشد.

 

مخاطب قرارداد طراحی وب‌سایت تمام افرادی هستند که نیازمند خدماتی نظیر وبسایت، نرم افزار یا اپلیکیشن برای کسب‌وکار خود می‌باشند از جمله صاحبان پورتال‌های تجارت الکترونیک، پورتال‌های سازمانی، فروشگاه‌های مجازی و …

 

 

این قرارداد عموماً به منظور همکاری مابین کارفرما (شخص حقیقی یا حقوقی) با برنامه نویس اپلیکیشن (اعم از فرد یا یک شرکت) تدوین می‌شود. نام‌های دیگر قرارداد طراحی و پشتیبانی اپلیکیشن موبایل عبارت است از: قرارداد برنامه نویسی موبایل برنامه نویسی اندروید و ios قرارداد تولید اپلیکیشن.

 

مخاطب این قرارداد: استارتاپ‌ها، فروشندگان اینترنتی، پایگاه‌های خبری، شرکت‌های متخصص، رستوران‌های بزرگ و زنجیره‌ای و کلیه اشخاصی که ایده‌ای در ذهن دارند، هستند.

 

 

اصولا قرارداد محرمانگی اطلاعات یکی از توافق‌ها و قرارداد‌های بسیار مهم و شایع برای صاحبان مشاغل، کسب و کار‌ها و استارتاپ‌های نوین و تازه نفس است. در هر کسب و کاری اطلاعات مهم و حساسی وجود دارد که محرمانه نگه داشتن این دسته از اطلاعات یکی از حیاتی‌ترین وظایف صاحبان مشاغل و استارتاپ‌ها است.

 

توجه داشته باشید که هرگونه بی توجهی و غفلت شما در این موارد باعث از دست رفتن اطلاعات محرمانه و در نتیجه مورد سوءاستفاده قرار گرفتن خواهد شد؛ بنابراین یکی از بهترین روش‌های حفاظت از ایده‌ها و اطلاعات مهم کسب و کار‌ها انعقاد قرارداد محرمانگی اطلاعات است.

 

 

۱_ این قرارداد برای مخترعین، صاحبان طرح‌های صنعتی و در مورد علائم تجاری کاربرد دارد و باعث حفاظت از ایده‌ها و مالکیت فکری می‌شود.

 

۲_ این قرارداد در مواردی که در مورد طرح‌های مالی، تجاری و بازاریابی تان با افراد متخصص اطلاعاتی را مطرح می‌کنید کاربرد دارد.

 

۳_ این قرارداد برای افرادی که ایده‌های بازاریابی خود را با سایت‌ها و وبلاگ‌ها مطرح می‌کنند نیز کاربرد دارد.

 

۴_ صاحبان مشاغل و استارتاپ‌ها نیز برای حفاظت از ایده‌ها و اسراری تجاری و اطلاعات مهم و حساس خود نیز از این قرارداد می‌توانند کمک بگیرند.

 

 

امروزه شکل گیری رقابت قابل توجه میان مشاغل و کسب و کار‌های مختلف فضایی دشواری را برای جلب و جذب مشتریان ایجاد کرده است و یکی از بازوان کمکی برای ورود و حضور هرچه قوی‌تر در بازار یک کسب و کار مشخص، بازاریابی است.

 

در این میان به عنوان کارفرما و صاحب یک کسب و کار توجه داشته باشید که برای تجربه روابط کاری امن‌تر و مطمئن‌تر میان خود و بازاریاب باید حتما از قرارداد بازاریابی استفاده کنید و تنظیم آن را جدی بگیرید.

 

همچنان که شما از توان و پتانسیل‌های بازاریاب بهره می‌برید و به نوعی بازاریاب به معرفی و رشد سریع‌تر و شناخته شدن کسب و کار شما کمک می‌کند در نظر داشته باشید که تنظیم قرارداد با ایشان نیز مشکلات احتمالی را در آینده از بین می‌برد.

 

تنظیم این قرارداد برای همه افرادی که ارائه دهندگان خدمات گوناگون هستند کاربرد دارد، این قرارداد برای افرادی که در فعالیت‌های اقتصادی فعال و مشغول هستند، بسیار کاربرد دارد، زیرا اصولا افراد برای رسیدن به نتایج بهتر در فعالیت‌های خود بهتر است که از خدمات بازاریابی کمک بگیرند تا بتوانند خدمات و محصولات خود را به طیف گسترده تری از افراد ارائه است.

 

بنابر این، استفاده از این قرارداد باعث می‌شود که سوددهی بالاتر و جذب مشتریان بیشتری داشته باشید.

 

 

به طور کلی بروکر یا کارگزار افراد یا سازمان‌هایی هستند که به نوعی واسطه میان خریدار و فروشنده محسوب شده و شرایط لازم برای انجام معامله میان آن‌ها را فراهم و در قبال انجام وظیفه خود مزد دریافت می‌کنند.

 

کارگزاران در زمینه‌های مختلفی تخصص داشته و بر اساس تخصص و تبحر خود در زمینه خاصی فعالیت می‌کنند. به عنوان مثال، یکی از معروف‌ترین کارگزاری، کارگزاری بورس است. به توافقی که میان مشتری حقیقی یا حقوقی با کارگزار صورت می‌گیرد، قرارداد بروکری اطلاق می‌شود که تنظیم این قرارداد حائز نکات حقوقی بسیار مهمی است.

 

در قرارداد بروکری از یک سو شخص حقیقی یا حقوقی وجود دارد که تصمیم دارد در زمینه‌ای خاص که در آن مهارت و تبحر ندارد معامله کرده، از سوددهی معامله خود نیز مطمئن باشد و تا حد امکان میزان ریسک چنین معامله‌ای را به کمترین حد برساند و از سوی دیگر کارگزاری وجود دارد در زمینه تخصصی خود پیشنهاد خرید یا فروش را به مشتری ارائه داده تا با کم‌ترین ضرر مالی مشتری موفق به انجام معاملات خود شود؛ بنابراین با تنظیم قرارداد بروکری مشتری به سود و کارگزار به حق العمل مشخص شده خود دست می‌یابد.

 

 

قرارداد‌های بین‌المللی، قرارداد‌هایی هستند که در آن حداقل یک عنصر خارجی وجود داشته باشد، مثل محل اجرای قرارداد، محل انعقاد قرارداد یا تابعیت طرفین. قرارداد‌های بین المللی قرارداد‌هایی هستند که محل انعقاد یا محل اجرای آن در کشور‌های مختلفی باشد.

 

در تنظیم قرارداد‌های بین المللی، به طور کلی، قانون محل تنظیم قرارداد، حاکم بر قرارداد است و نباید مفاد قرارداد با قانون تجارت کشور در تضاد باشد.

 

در انعقاد و تنظیم متن قرارداد‌های بین‌المللی مسأله تسلط به اصول و قواعد تنظیم قرارداد‌ها بدون شک عامل دستیابی به موفقیت در تنظیم هر چه بهتر قرارداد‌ها است. با توجه به این که قرارداد بین المللی انواع مختلفی دارند اصولا می‌توان گفت قرارداد‌های بین‌المللی برای افرادی بیشتر کاربرد دارد:

 

۱_ قرارداد بین المللی مناسب برای ارائه کنندگان تسهیلات و استفاده کنندگان از تسهیلات یعنی قرارداد تامین مالی کاربرد دارد.

 

۲_ قرارداد بین المللی برای افرادی که در تاسیسات زیر بنایی یعنی احداث، بهره برداری و انتقال مشغول هستند، کاربرد دارد.

 

۳_ قرارداد بین المللی برای صاحبان تجارت که صاحب برند یا سیستم اقتصادی هستند، کاربرد دارد.

 

۴_ برای دارندگان دانش فنی کاربرد دارد، یعنی تحت عنوان قرارداد لیسانس.

 

 

قرارداد سرمایه‌گذاری، یکی از پرمخاطب‌ترین قرارداد‌ها است که بر اساس آن جذب سرمایه برای یک تجارت خاص صورت می‌گیرد. تنظیم قرارداد سرمایه‌گذاری به افراد این امکان را می‌دهد تا در صورت نداشتن سرمایه از ادامه مسیر منصرف نشده و با تجاری کردن ایده خود و جذب سرمایه‌گذار آن را عملی کنند.

 

مخاطبان این قرارداد از یک سو کارآفرینانی هستند که با وجود یک ایده تجاری و کاربردی، سرمایه لازم جهت راه اندازی ایده خود را ندارند و از سوی دیگر سرمایه‌گذارانی هستند که به جهت برخورداری از قدرت مالی در صدد ورود و سرمایه‌گذاری در کسب‌ و کار‌ها هستند.

 

بنابر این، با تنظیم قرارداد سرمایه‌گذاری می‌توان از سرمایه این افراد جهت راه‌اندازی کسب و کار‌ها با در نظر داشتن حق و حقوق قانونی آن‌ها استفاده کرد.

 

 

قرارداد فروش کالا یا همان قرارداد بیع، قراردادی است که بین فروشنده از یک طرف و خریدار یا مشتری از طرف دیگر منعقد می‌شود. فروشنده شخصی است که با تنظیم قرارداد فروش تعهد می‌کند شی یا کالای معینی را بفروشد و خریدار در ازای مبلغ مشخصی مال موضوع قرارداد را خریداری می‌کند. تنظیم این قرارداد نیاز به تشریفات خاصی ندارد و معمولا به شکل غیر رسمی منعقد می‌شود.

 

مخاطب این قرارداد شخصی ست که مالکیت کالای خود را در مقابل دریافت مبلغ مشخصی به دیگری یعنی همان خریدار انتقال می‌دهد و به محض انعقاد این قرارداد، اثر قرارداد که همان انتقال مالکیت است بر طرفین بار می‌شود.

 

در قرارداد فروش کالا شرایط و تعهدات طرفین از پیش تعیین می‌­شود تا از به وجودآمدن اختلافات بعدی جلوگیری شود و هر دو طرف قرارداد به مقصود خود از انعقاد آن به طور کامل دست یابند.

 

 

قرارداد وکالت، نوعی از نمایندگی قراردادی بوده است که باعث ایجاد یک رابطه حقوقی می‌شود که در آن نماینده می‌تواند یک قرارداد را به نام و حساب دیگری که طرف معامله است منعقد کند.

 

در این نوع از نمایندگی یعنی وکالت، وکیل با دریافت وکالت از موکل خود می‌تواند با اراده خود مبنی بر انعقاد معامله و عقد مورد نظر موکل آثار حقوقی آن قرارداد را ایجاد کند و ایجاد این آثار برخاسته از اراده وکیل بوده، اما متوجه موکل می‌شود و او مسئول اجرای تعهدات قراردادی است.

 

تنظیم قرارداد وکالت برای چه کسانی کاربرد دارد؟ قرارداد وکالت اصولا برای تمام افرادی کاربرد دارد که برای انجام امور اعتباری و مادی در شرایطی که توان و اراده برای انعقاد قرارداد ندارند ایجاد می‌شود و به این شکل موکل به دیگری وکالت برای انجام عمل حقوقی مورد نظرشان می‌دهد.

 

اصولا وکالت برای واگذار کردن انجام اموری به دیگران است و هر موضوعی که این قابلیت را داشته باشد می‌تواند مورد وکالت واقع شود.

 

 

به طور کلی تنظیم قرارداد فروش یا انتقال سهام در شرکت‌های مختلف امری رایج و معمول محسوب می‌شود که طی آن فردی که سهام‌دار فعلی یک شرکت است، کلیه حقوق و تعهدات ناشی از سهام خود را به شخص دیگری انتقال می‌دهد و به عبارتی با خروج سهام‌دار قبلی از شرکت و به موجب این قرارداد شخص دیگری جایگزین شخص فعلی می‌شود.

 

مخاطب این قرارداد از یک سو سهام‌داری فعلی یک شرکت است که قصد خروج از شرکت و واگذاری سهام به انضمام کلیه حقوق و تعهدات خود را دارد و از سوی دیگر شخصی است که با در نظر داشتن وضعیت حقوقی و مالی یک شرکت تصمیم دارد با خرید سهام به جمع سهام‌داران بپیوندد. توجه داشته باشید که در این قرارداد شرکت به عنوان یک شخص حقوقی نمی‌تواند طرف قرارداد واقع شود.

 

 

تفاوت میان قرارداد، تفاهم‌نامه، توافق‌نامه از سوالات پرتکراری است که همه‌روزه برای افرادی که به فراخور نوع فعالیتشان با آن سر و کار دارند، پیش می‌آید.

 

قبل از این که تفاوت آن‌ها را بیان کنیم، خاطرنشان می‌کنیم که عنوان اسناد تهیه‌شده ملاک تصمیم­‌گیری برای تمییز دادن این‌گونه اسناد نیست بلکه آن چیزی که ملاک تفسیر سند ایجاد شده است، متن و محتوای متون تحریر شده است؛ لذا از این جهت بسیاری از حقوقدانان، تفاوت چندانی میان تفاهم‌نامه، توافق‌­نامه و قرارداد قایل نیست.

 

با این تفاوت که اصولا تفاهم نامه برای طرفین الزام‌آور نیست، یعنی تفاهم نامه از نظر قانونی قابل استناد نیست، اما استفاده از برخی عبارات الزام‌آور می‌تواند مدعی را برای رسیدن به ادعای الزام‌آوری کمک کند. در مقابل توافق‌نامه‌ها به عنوان یک سند قانونی از الزام حقوقی بهره‌مند هستند، اما رسمیت آن‌ها از یک قرارداد کمتر است.

 

 

مهم‌ترین فایده تنطیم و نوشتن قرارداد از این جمله است:

 

پیشگیری از هرگونه اختلاف احتمالی در آینده

 

افزایش بهره‌وری و کیفیت کار

 

حفظ روابط کاری و اقتصادی به طور مستمر

 

جلوگیری از اتلاف وقت و از بین رفتن حق و حقوق طرفین

 

کاهش ضرر و زیان ناشی از مسائل بوجود آمده در حین انجام کار (موضوع قرارداد)

 

جلوگیری از اختلاف نظر‌ها در هنگام انجام کار و دعوا‌های حقوقی.

 

اگر به دنبال رابطه کاری حرفه‌ای هستید با خرید نمونه قرارداد‌های ضروری در کسب‌ و کار و آموزش کامل آن یک قرارداد کاری حرفه‌ای را در دست داشته باشد.

 

 

اگر طریقه نوشتن متن قرارداد را ندانید و یک قرارداد به خوبی تنظیم و نوشته نشود، چه می­‌شود؟ اگر شما در این قرارداد مبلغ قابل توجهی را هزینه کنید، آیا شرایط خروج به‌گونه­‌ای هست که شما بتوانید سرمایه­‌تان را برگردانید؟ (به عنوان مثال، آیا بندی را در قرارداد درباره زمان خروج از آن و برگرداندن سرمایه­‌تان تنظیم کرده‌­اید؟).

 

اگر طرف دیگر به برند و یا شهرت شما آسیب زد، می‌­توانید به سرعت قرارداد را خاتمه دهید؟ اگر در یک موضوع خاص که جزو مسئولیت­‌های شما محسوب می­‌شود از کسب و کارتان محافظت می­‌شود؟ آیا در دیگر موضوعات هم چنین محافظتی وجود دارد؟ آیا از برند و مالکیت معنوی شما محافظت می‌گردد؟ و یا طرف مقابل در صورت استفاده از برند شما تعهداتش مشخص است؟

 

وقتی شما و شریک تجاری جدیدتان بر روی اصول کلی توافق کردید، ممکن است بر سر جزئیات به اختلاف برخورید که در نتیجه آن یکی از طرفین اقداماتی برخلاف روح قرارداد انجام دهد. هنگامی که مفاد قرارداد به خوبی درک شوند، طرفین بهتر می­‌توانند به اهداف مندرج در قرارداد دست پیدا کنند.

 

همه مشکلات از جزییات قرارداد شروع می‌­شود. پس بهتر است قبل از امضای هر قرارداد، جزییات را یک بار دیگر بخوانید.

 

اگر هدف شما نیز از عقد قرارداد، تضمین منافع و حفاظت از کسب‌ و کارتان است همین الآن ۴۰ نمونه قرارداد ضروری کسب‌ و کار را دریافت کنید!

 

 

لازمه یک قرارداد پایدار، توجه به جزییات قرارداد است. اگر می‌خواهید زمان تنظیم قرارداد، در هزینه و زمان خود صرفه‌جویی کنید و از طرفی کارایی‌تان افزایش پیدا کند، بهتر است بر روی شرایط کلی و واضحی که وجود دارد توافق داشته باشید. قرارداد‌های پیچیده‌­تر احتمالاً منجر به افزایش زمان مذاکره بین طرفین خواهد شد.

 

شما باید درباره این نکته هم فکر کنید که چگونه می­‌توانید قراردادی داشته باشید که برای هر دو طرف منافع داشته باشد؟ همچنین باید درباره مسائلی که می­‌تواند وضعیت معامله را تغییر دهد و مسائلی که می­‌تواند موجب شکست قرارداد شود، آگاهی داشته باشید و برای پیشرفت اوضاع با یک کارشناس حقوقی مشورت کنید.

 

قبل از آغاز مذاکره بهتر است یک لیست از اولویت­‌های خودتان تهیه کنید تا در حین مذاکره راحت­‌تر درباره اهداف و اولویت­‌هایتان صحبت و درباره آن‌ها مذاکره کنید.

 

 

با آگاهی از جزییات، مزایایی به دست می‌آید که به هر یک از طرفین کمک می­‌کند تا متوجه شوند چه قسمتی از قرارداد مهم و چه قسمتی کم اهمیت است. کدام شرط از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و چه مواردی را می‌توان نادیده گرفت. به همین دلیل مفاد قرارداد باید مشخص و قابل سنجش باشد.

 

پس در هر قراردادی، کار‌هایی که طرفین باید انجام دهند و تعهداتی را که باید بپذیرند و در مقابل آن چیز‌هایی که به دست خواهند آورد، باید مشخص شود.

 

 

نکاتی که در ادامه گفته می‌شود در هر قراردادی ضروری هستند و نبود آن‌ها می‌تواند کل قرارداد را از حالت حقوقی و محکمه پسند، خارج کنند. پس لازم است که نکات نحوه نوشتن متن قرارداد و تنظیم آن را جدی بگیرید.

 

 

بعد از درج نام خداوند بر روی برگه قرارداد، عنوان قرارداد از بند‌های واجب یک قرارداد است. شما باید تعیین کنید که قرارداد شما چه نوع قراردادی است: قرارداد طراحی سایت، قرارداد اجاره، قرارداد استخدام و…

 

 

بعد از درج عنوان قرارداد باید در بندی به نام “طرفین قرارداد” مشخصات شناسنامه‌ای و کدملی طرفین قرارداد به صورت کامل و با آدرس و شماره تماس منزل به صورت دقیق و شماره تلفن همراه درج گردد. باید توجه داشت در صورتی­ که یکی از طرفین آدرس خود را در حین قرارداد تغییر داد، باید حتماً آن را کتباً به طرف دیگر اعلام و آن را پیوست قرارداد کند. در این بند عناوین طرفین نیز ذکر می‌شود. (طرف اول، طرف دوم، کارمند، کارفرما و…)

 

در صورتی­ که فردی به نمایندگی و وکالت فرد دیگری به تنظیم و امضای قرارداد می‌پردازد، باید مشخصات کامل خود را همانند طرفین قرارداد، با ذکر عنوان خود (وکیل، نماینده و…) در متن قرارداد درج کند.

 

 

این بند یکی از مهمترین بند‌های هر قراردادی است و ماهیت اقدام یا کاری که طرفین خود را ملزم به انجام آن می‌کنند، نشان می‌دهد. موضوع قرارداد می‌تواند فروش، اجاره، ساخت، توسعه، طراحی، واگذاری، حق استفاده، مشارکت و… باشد که باید با جزییات دقیق و به صورت کاملاً واضح در این بند نوشته شوند.

 

 

یک قرارداد اصولی و حقوقی دارای مدت زمان شروع و پایان قرارداد است. یک قرارداد می‌تواند محدود یا نامحدود باشد؛ باید تاریخ شروع و پایان قرارداد برای هر قراردادی به صورت دقیق نوشته شود.

 

 

مبلغ قرارداد می‌تواند به صورت برآورد یا به صورت قطعی باشد؛ در هر دو صورت باید مبلغ قرارداد و نحوه دریافت و پرداخت به همراه تاریخ‌های پرداخت به دقت و کامل در این بند توضیح داده شوند. در بیشتر دعاوی حقوقی، بیشترین آن­ها بر سر مسائل مالی اتفاق افتاده است؛ بنابر این در صورتی­ که به این بند توجه ویژه‌ای داشته باشید، حتی در دادگاه‌ها نیز می‌توانید پیروز باشید.

 

نکته: نحوه پرداخت مبلغ قرارداد می‌تواند در بند یا ماده جداگانه درج شود.

 

 

در متن قرارداد علاوه بر موضوع قرارداد باید تعهدات طرفین نیز به صورت کامل و مشخص ذکر شوند. در قرارداد‌ پیمانکاری بر اساس شرایط عمومی پیمان، ابتدا باید تعهدات پیمانکار و سپس تعهدات کارفرما درج شود، اما در سایر قراردادها، درج این تعهدات به صورت توافقی است و هر کدام به عنوان یک بند یا ماده جداگانه ذکر می‌شوند.

 

همه موارد بالا از مهمترین بند‌های یک قرارداد و نحوه نوشتن متن قرارداد هستند که ذکر آن‌ها برای کاهش دعوا‌های حقوقی در قرارداد‌ها واجب است، اما بند‌ها و ماده‌های دیگری نیز در قرارداد‌ها وجود دارند که بر اساس توافقات طرفین و زمینه تخصصی آن­ها در قرارداد ذکر می‌شوند.

 

نمونه‌ای از این بند‌ها عبارتند از: تضمینات، محل تحویل و تأدیه، خسارات، حوادث قهری و فورس ماژور، فسخ قرارداد، مرجع حل اختلاف، اختیارات طرفین، انتقال قرارداد، محل اجرای قرارداد.

 

 

فورس ماژور یا قوه قهریه یکی از شروط مندرج در قرارداد است که بار مسئولیت را برای امور طبیعی و غیر قابل اجتنابی که انجام تعهدات قرارداد را مختل می‌کند، از طرفین قرارداد برمی‌دارد و مانع انجام تعهدات مندرج در قرارداد از سوی طرفین خواهد شد.

 

فورس ماژور برای حوادث و اتفاقاتی به کار می‌رود که جزو امور طبیعی محسوب شده و هیچ یک از طرفین را نمی‌توان به خاطر آن مسئول دانست، نظیر طوفان، گردباد، زلزله و …. همچنین این واژه شامل امور انسانی نظیر اغتشاش، شورش و درگیری‌های مسلحانه نیز می‌شود.

 

 

در صورت بروز اختلاف بین طرفین قرارداد، در صورتی که توافقی در مذاکرات حاصل نشود، اصولا مرجعی به عنوان مرجع حل اختلاف مقرر می‌شود، زیرا منشأ اختلافات در واقع اختلاف نظر طرفین با یکدیگر است. جایی که طرفین به این نقطه می‌رسند که هیچ دیدگاه مشترکی بر روی یک موضوع واحد با یکدیگر ندارند.

 

این اختلاف هم می‌تواند در مورد تفسیر یک قرارداد و هم می‌تواند درباره نحوه اجرای یک قرارداد باشد. اختلاف درباره نحوه اجرای یک قرارداد، زمانی است که یکی از طرفین معتقد است که تخلفی از جانب طرف دیگر قرارداد رخ داده است.

 

 

توجه داشته باشید که تنظیم قرارداد در زمینه‌های مختلف، متفاوت است مثلاً شما نمی‌توانید از یک نمونه قرارداد اداری به عنوان قرارداد استخدام یا قرارداد طراحی و توسعه سایت استفاده کنید.

 

بنابر این برای نگارش و تنظیم یک قرارداد اصولی و حقوقی، باید دقت کافی داشته باشید و با تحقیق و بررسی و گرفتن مشاوره از یک وکیل مجرب قراردادی را تنظیم کنید که باعث امنیت و پیشرفت اصولی موضوع قرارداد شما شود.