خبرورزشی - ناصر حجازی جزو ورزشکارانی است که همچنان از درگذشت او با حسرت یاد می شود. حجازی حداقل می توانست تا ۷۰ و اندی سالگی زندگی کند اما بیماری لعنتی به او امان نداد تا جامعه ایران از وجود مردی که حرف های زیادی برای گفتن داشت و چهره، رفتار و گفتارش زبانزد خاص و عام بود محروم شود.
حجازی در سال های کوتاه زندگی اش به مدت دو سال سرمربی استقلال رشت بود. او در شهرکی به نام «دهکده ساحلی» زندگی کرد و ساکنان این شهرک همچنان به یاد روزها و شب هایی هستند که حجازی گاهی اوقات آنها را می دید و چند کلامی سخن می گفت.
ناصر حجازی تجربیات بسیار زیادی در زندگی داشت؛ از حضور در یک تیم بنگلادشی و شرایط سخت در این کشور بگیرید تا صدها تجربه جذاب دیگر در طول زندگی...
یکی از عادت های همیشگی ناصرخان پیاده روی در شهرک بود و هر بار از کوچه پس کوچه های دهکده ساحلی (که یادگار سازنده اش شادروان منوچهر فرهنگی است) گذر می کرد می گفت من چند بار سوئیس رفته ام؛ دهکده مرا یاد آرامش آنجا می اندازد. صبح و بعد از ظهر در سوئیس تمرین می کردیم اما وقتی من پیاده روی می کردم و سقف خانه های زیبای سوئیسی را می دیدم با خود می گفتم کاش در ایران چنین محیط و فضایی داشتیم...
پیاده روی های حجازی در یک کلام ساعت نداشت؛ او هر بار بهانه ای بیرون می زد و سعی می کرد همه چیز را با دقت ببیند. با مردم گرم و صمیمی بود و هرگز از دایره ادب خارج نمی شد. بر خلاف آنکه خیلی ها تصور می کنند اصلا بی حوصله هم نبود؛ به ویژه در مواجه شدن با مردم...
بیشتر بخوانید:
