خبرورزشی - فهرست مدعوین به تیم ملی برای دیدارهای حساس انتخابی جام جهانی اعلام شد و با وجود انتقادات بسیار تند پیشکسوتان و هواداران استقلال، دراگان اسکوچیچ اصرار دارد از جمع آبی‌پوشان فقط یک بازیکن را داخل اردوی خود داشته باشد.

به هر حال سرمربی تیم ملی اختیار انتخاب شاگردان مورد نظرش را دارد و باید بابت نتایجی که کسب می‌کند هم به افکار عمومی جواب دهد.

اینکه استقلال فقط یک نماینده در اردوی تیم ملی دارد برای هواداران آبی اتفاق بسیار تلخی محسوب می‌شود ولی بی‌سابقه نیست و طی ۴۰ سال گذشته وقوع چنین مسئله‌ای در فوتبال ایران سابقه داشته است. برهه‌هایی که اتفاقاً برای فوتبال و حتی ورزش کشورمان فوق‌العاده مهم تلقی می‌شود و هنوز هم گاهی اوقات در محافل ورزشی در مورد آن روزها صحبت می شود.

تنهایی رودی فولر ایران

مرحوم رضا احدی یکی از محجوب ترین و مودب ترین فوتبالیست‌های دهه‌های ۶۰ و ۷۰ کشورمان محسوب می‌شود. بازیکنی که در مقطعی از هواداران استقلال لقب «رضای رودی فولر» را دریافت کرده بود.

احدی در بازی‌های آسیایی ۱۹۸۲ دهلی، تنها چهره استقلالی تیم ملی فوتبال کشورمان محسوب می‌شد. در آن مقطع به دلیل تصویب قانون عجیب و غریب ۲۷ ساله‌ها، ناصر حجازی فقید و نصرالله عبداللهی از جمع ملی‌پوشان خط خوردند، حسن روشن، ایرج دانایی و حسن نظری فرد نیز اصلاً دعوت نشدند و بهتاش فریبا مورد توجه قرار نگرفت. روی نام رضا نعلچگر نیز خط قرمز کشیده شد و برادران بیانی بنا به دلایلی در فهرست مسافران هندوستان قرار نگرفتند.

بنابراین رضا احدی تنها بازیکن  استقلال بود که تحت هدایت جلال چراغپور برای اولین بار پس از انقلاب راهی بازی‌های آسیایی شد.

تیم ملی ایران در آن پیکارها ناکام و قانون ۲۷ ساله‌ها چند ماه پس از مسابقات مورد نظر ملغی شد.

رفاقت رضا احدی و محمد مایلی‌کهن دقیقاً از همان پیکارها شکل گرفت و همین مسئله موجب شد احدی  که سال ۶۸ علیه تمرینات علی پروین مصاحبه کرده بود با کمک مایلی‌کهن از محرومیت نجات پیدا کند.

تک و تنها در میانه میدان

۱۴ سال پس از اینکه رضا احدی به عنوان تنها نماینده استقلال، تیم ملی را همراهی کرد، ایران دوباره در یک تورنمنت مهم دیگر فقط یک استقلالی را همراه داشت.

ملی‌پوشان کشورمان در حالی مهیای حضور در جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶ امارات شدند که علیرضا منصوریان تنها استقلالی حاضر در جمع آنها محسوب می‌شد.

محمد مایلی کهن سرمربی وقت تیم ملی ترجیح داد از نفراتی همچون صادق ورمزیار، محمد تقوی و امیر قلعه‌نویی استفاده نکند و جواد زرینچه نیز بنا به دلایلی که اغلب کارشناسان معتقد بودند غیرفنی است، در فهرست نفرات جام ملت‌ها قرار نگرفت.

به این بازیکنان باید مهدی پاشازاده را نیز اضافه کرد که انصافاً در آن مقطع حداقل از یکی دو مدافع انتخاب شده برای حضور در امارات بهتر بود ولی مایلی‌کهن اعتقاد چندانی به سبک بازی او نداشت.

در چنین شرایطی منصوریان تنها پرچمدار استقلالی‌ها در تیم ملی بود و انصافاً به عنوان یکی از بازیکنان فیکس آن تیم در جام ملت‌های آسیا نمایش خوبی ارائه کرد.

منصوریان در بازی مقابل عربستان (مرحله گروهی) یکی از بهترین مهره‌های ایران بود و روی گل‌های به ثمر رسیده کشورمان هم نقش مؤثری داشت.

علیمنصور  دو ماه پس از پایان جام ملت‌های آسیا به واسطه همان نمایش خوب توانست راهی لیگ سنگاپور شود.

تنهایی باشو

حالا تاریخ پس از گذشت ۲۵ سال دوباره تکرار شد و مهدی قایدی در مسیری قرار گرفته است که اولین مربی او در استقلال هم آن را طی کرد.

قایدی تنها استقلالی حال حاضر تیم ملی به حساب می‌آید و علیرضا منصوریان که در تابستان سال ۹۶ این بازیکن را آبی‌پوش کرد، دقیقاً می‌داند شاگردش چه حس و حالی دارد.

باشوی استقلال در حالی به جمع ملی‌پوشان فراخوانده شده که هواداران قاطعانه معتقدند در حق بازیکنانی همچون محمد نادری، مسعود ریگی، فرشید اسماعیلی و حتی وریا غفوری جفا شده است و آنها هم باید توسط سرمربی کروات تیم ملی به جمع ملی‌پوشان دعوت می‌شدند.

با توجه به سابقه فراخوانده شدن قایدی به تیم ملی در ماه‌های گذشته، قطعاً این بازیکن چندان در اردو احساس غربت نخواهد کرد و به خوبی می‌داند درخشیدن در بحرین، جدا از اینکه مسیر حضور در تیم‌های خارجی را هموارتر کرده و بر میزان محبوبیتش در داخل ایران هم می‌افزاید، موجب بهترشدن نگاه کادر فنی به آبی‌پوشان طی ماه‌های آینده نیز خواهد شد.

البته همه این اتفاقات در صورتی رخ می‌دهد که بتوانیم در منامه جواز حضور در مرحله بعدی پیکارهای انتخابی جام جهانی را کسب کنیم چون در غیر این صورت حتماً اتفاقات بنیادینی در تیم ملی به وقوع می‌پیوندد.