حامد قادرزاده در میزگرد انتخاباتی ایسنا با محوریت "نقش دانشگاهیان در تبیین انتخابات" با اشاره به اینکه مبنای انتخابات عقلانیت و نظر عموم مردم است می گوید: دموکراسی با انتخابات شروع می شود و به همه آحاد جامعه ای که از نظر عقلی و جسمی به بلوغی رسیده اند بها می دهد و همه اقشار صرفه نظر از قومیت، زبان، جنسیت و رنگ را در برمی گیرد.

به عقیده وی، در آموزه های دینی هم حضرت احدیت، جمهور مردم، تعاون و همکاری را سرلوحه کار قرار داده است، اما آنچه که ما تحت اهمیت انتخابات مورد توجه قرار می دهیم این است که آیا مردم هم می دانند که رای آن ها شایان اهمیت زیادی است؟ یا افراد بیشتر مشغول دغدغه های شخصی خود هستند؟

این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه لازم است که رسانه ها و اساتید دانشگاه که جدا از مردم نیستند، تبیین انتخابات را در این راستا بیشتر انجام دهند بیان می کند که هر فرد متعهد و آگاهی در جامعه نسبت به ترویج انتخابات، صرفنظر از دیدگاه های متفاوت در جامعه باید کار کند، چرا که هر چه تعداد شرکت کنندگان در انتخابات بیشتر باشد سودجویی سودجویان و یا  امکان اینکه گروه خاصی بخواهند نظر خود را غالب کنند کمتر خواهد شد.

وی ادامه می دهد: ممکن است حتی نتیجه هم آنگونه که جمهور مردم می خواهند حاصل نشود، اما سهم ها تغییر پیدا می کند؛ حتی به لحاظ آماری هم هرچه تعداد مشارکت افزایش پیدا کند سوگیری انتخابات هم کمتر می شود.

به گفته این نخبه اقتصادی، دانشگاه به عنوان بالاترین مکان آموزشی و پژوهشی در هر جامعه ای، هر چه بیشتر از سایر آحاد جامعه در بحث انتخابات ورود (به منزله تبیین و روشن کردن) کند روشن می شود که  چه معیارهایی باید مورد توجه قرار گیرد، ممکن است فردی احساس کند از بین نامزدهای منتخب شخصی مورد نظر وی نباشد، اما این امر به هیچ عنوان در سیستم دانشگاهی قابل قبول نیست، بلکه باید امتیاز بندی شود و به طور طبیعی زمانی که آزمون بر اساس معیارهای معرفی شده در ذهن فرد صورت می گیرد، فرد می تواند نامزد مورد نظر خود را انتخاب کند.

قادرزاده معتقد است که دانشگاه اگر چه یک مکان علمی و آکادمیک است و نباید سیاست زده باشد، اما این امر به این معنا نیست که از مسایل سیاسی فاصله بگیرد، جامعه پیشرفته جامعه ای است که دانشگاه آن ارتباط مطلوبی با مردم داشته باشد، بر همین اساس امروز بیش از پیش مهم است که دانشگاه های ما در مسایل انتخاباتی حضور پیدا کرده و تبیین را فارغ از سوگیری به حد مناسبی برسانند.

وی می گوید: کسانی که طرفدار جریان و فرد خاصی هستند، می توانند موضع گیری کنند، اما نقش دانشگاه جناحی و فردی و یا دسته ای نیست بلکه به تبیین این مسایل می پردازد و بیان می کند اگر مردم مشارکت حداکثری نداشته باشند، حداقل هایی را هم که ممکن است در تمرین دموکراسی وجود داشته باشد از دست خواهیم داد؛ بر همین اساس دانشگاه باید بر مبنای قوانین موجود، مردم را با آگاهی پای صندوق های رأی جمع کند، نه اینکه تحریکات و فاکتورهایی مبنی بر وظیفه داشتن برای رای تعریف کند، چرا که رای دادن نه یک وظیفه بلکه حق مسلم مردم است.

این استاد دانشگاه با یادآوری نکته مشترک تجربه همه انتخابات بعد از انقلاب می گوید: برای فریب نخوردن در مسیر انتخابات چند نکته باید توسط رسانه ها، دانشگاه ها و نخبگان در جامعه تبیین شود؛ اول اینکه قبل از هر چیز باید دید که حوزه اختیارات یک رییس جمهور به عنوان رییس اجرایی و کاندیداهایی که در حوزه شورای شهر فعالیت می کنند در چه حد است.

وی مولفه های توسعه در یک کشور را در پنج عامل، توسعه اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و زیست محیطی، ذکر می کند و می گوید: باید دید که کدام یک از این گزینه ها در کدام استان اولویت دارد.

قادرزاده، با نامطلوب ارزیابی کردن استفاده از یک مدل توسعه یکسان برای کشور، یکی از مهم ترین فاکتورهای محک زدن نامزدهای انتخاباتی را موقیعت شناسی آن ها در مورد مناطق مختلف ذکر کرد.

به عقیده این استاد دانشگاه، تجربه نشان داده است، که زوم کردن بر روی قومیت نتیجه بخش نیست؛ آنچه که در اقتصاد ایران در همه حوزه ها امروز بیش از هر عاملی مورد توجه است، این است که نامزدهای انتخاباتی نباید اشتباهات گذشته را تکرار کنند و از نقاط ضعف مردم برای رای استفاده کنند بلکه باید برای آن ها برنامه داشته باشند، گاهی برخی از نامزدها بحث های کلی را مطرح می کنند در حالی که امروز با توجه به  افزایش شمار استان های کشور از مرز 30 استان، مدل های توسعه باید از پایین به بالا باشد.

وی می گوید: نامزد ریاست جمهوری در این مرحله باید درست عمل کرده و باز هم مسیر گذشته را تکرار نکنند، همچنین تا زمانی که نامزدهای انتخاباتی دیوان سالاری را در سیستم انتخاباتی خود انتخاب نکنند باز هم دچار ضعف های مدیریتی دوره های قبل می شوند، لذا اگر بخواهند در این مسیر درست گام بردارند، باید فراخوانی به استان ها برای شناسایی اولویت ها داده شود و از بالا به پایین اعمال نکنند.

به گفته قادرمرزی، شعار، تحریکات زبانی، مذهبی و قومی دیگر کارساز نیست و حضور همه جانبه و پرشور همه اقشار و اقوام باید بر اساس قانون اساسی صورت بگیرد؛ قانون بیان می کند که هیچ ممنوعیتی برای استفاده از شهروندان ایرانی در پست های کلیدی این شهر وجود ندارد. از سال 1358 که انتخابات کلید خورده تا انتخابات1400 تغییری در این مسیر وجود دارد و آن نزدیک شدن به قانون اساسی است، اما آیا در دولت های قبلی که بر اساس قانون اساسی شعار داده می شد، اجرایی صورت گرفته است؟ برای تحقق این مهم نامزدها باید متناسب با استان ها برنامه بدهند.

وی می گوید: اگر امروز بحث معیار انتخاب اصلح برای نامزد ریاست جمهوری مطرح می شود، باید دید که این نامزد خود چه معیارهایی را برای انتخاب استاندار، وزیر، مدیرکل، پست های ستادی و میانی ارائه می دهد، آیا هر کسی که در ستاد آن ها فعالیت داشته باشد و رای بیشتری برای آن ها جمع آوری کند در اولویت است و یا افرادی که بتوانند تغییرات مثبت بیشتری در جامعه به وجود بیاورند؟ انتخابات در یک روز انجام می شود اما پیامدهای آن اثرات طولانی مدت دارد، لذا امروز، روز تخریب و تهییج به منزله فقط پای رأی آوردن نیست، بلکه روز تبیین از طرف نامزدها است.

این استاد دانشگاه معتقد است که نامزدهای انتخاباتی باید بر اساس فاکتورهای سازندگی واقعی مبتنی بر توسعه پایدار برنامه شعوری و نه شعاری داشته باشند و این مولفه های یک شخص اصلح است.

وی با تاکید بر اینکه نامزدها باید افرادی را که در بین مردم برای مدیریت ستادهای انتخاباتی خود در استان ها انتخاب می کنند، اصلح و انتخاب درستی باشد تا در مرحله بعد از آن ها به درستی استفاده کند، می گوید: قبل از انتخاب اصلح، باید افرادی منتخب شوند که در استان ها این مهم به بزرگان اجتماعی و رهبران محلی و نه به کنشگران تکراری دوره های قبل سپرده شود. در این راستا انتظار می رود که رسانه ها معیارهای مناسب کشور را برای انتخاب اصلح معرفی کنند.

قادرزاده، شناخت واقعی مردم، قدرت طلب نبودن، ارائه خدمت واقعی به مردم، اهل "تقیه" نبودن و عدم انتخاب تنوع ها و قومیت ها ر بر اساس تفاخر و برتری را بهترین معیار برای انتخاب اصح بیان کرد.

به گفته این نخبه دانشگاهی، شرایط امروز کشور از دو منظر روابط بین استانی به لحاظ توسعه متوازن، و روابط ایران با دنیای خارج بیش از هر مسئله دیگری حائز اهمیت است؛ همچنین جابه جایی جمعیتی از دیگر دغدغه های مهم امروز کشور است لذا رییس جمهور آینده باید بداند که سرمایه های انسانی کمتر برخوردار هر چه بیشتر در مرکز کشور متمرکز شود آسیب کشور بیشتر می شود، لذا باید راهکاری مناسب برای توزیع عادلانه سرمایه های انسانی در کشور ارائه دهد.

وی به بحث خروج سرمایه های انسانی از کشور اشاره می کند و می گوید: گاهی شنیده می شود که برخی بسیار متعصبانه به سرمایه های انسانی کشور می تازند بر همین اساس رییس جمهور آینده باید برای این سرمایه ها برنامه داشته باشد، اگر امروز رییس جمهور بتواند سرمایه های انسانی پراکنده در دنیا را که ایرانی اصل هستند متمایل به حمایت از کشور کند هزینه های کشور برای مقابله به شدت کاهش پیدا می کند و سرمایه گذاری پر بازدهی خواهد بود.

قادرزاده می گوید: نامزدهای انتخاباتی باید به زبان صداقت در تلویزیون صحبت کنند و هر آنچه را که به آن اعتقاد دارند و می توانند بپذیرند بیان کنند، چرا که ما مسلمان و معتقد هستیم آنچه که اتفاق میافتد خیر است و اصرار بر احراز پست نباید باشد.

امور کشور باید با اتکا به آرای عمومی اداره شود

محمدرضا عبدالملکی، عضو هیأت علمی دانشگاه کردستان در ادامه این میزگرد، با اشاره به اهمیت انتخابات از دید قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اظهار می کند که ایدئولوژی نظام ما نشأت گرفته از قانون اساسی است؛ بر اساس اصل 56 قانون اساسی حاکمیت‏ مطلق‏ بر جهان‏ و انسان‏ از آن‏ خداست‏ و هم‏ او، انسان‏ را بر سرنوشت‏ اجتماعی‏ خویش‏ حاکم‏ ساخته‏ است‏. هیچکس‏ نمی‏ تواند این‏ حق‏ الهی‏ را از انسان‏ سلب‏ کند یا در خدمت‏ منافع فرد یا گروهی‏ خاص‏ قرار دهد و ملت‏ این‏ حق‏ خداداد را از طرقی‏ که‏ در اصول‏ بعد می‏ آید اعمال‏ می‏ کند.

به عقیده وی، در جمهوری اسلامی ایران به عنوان الگوی حکومتی ما که می خواهد در مدیریت کشور مردم سالاری دینی را محقق کند، امور کشور باید با اتکا به آرای عمومی اداره شود؛ در این راستا مکانیزم انتخابات یا همه پرسی معرفی شده شده است؛ انتخابات به تعبیر جامعه شناسان سیاسی، بارزترین شکل مشارکت سیاسی مردم در تعیین سرنوشت خود است.

این استاد دانشگاه می گوید: هیچ کشوری به اندازه ایران در سال های بعد از انقلاب انتخابات خیز نبوده است، آن هم در اوج حساسیت نظارتی و امنیتی برای اینکه رای مردم دقیق اعمال شود.

به گفته وی، تجربه عقلانی ورزی جمعی و سیاسی اجتماعی یک شکل قاعده مند انتقال قدرت بر حسب قانونی اساسی به هیآت حاکمه است و نماد تحقق جامعه مدنی به معنای واقعی است.

عبدالملکی، بیان می کند که لازمه داشتن مدیریت ایده آل که در روح قانون اساسی هم به آن اشاره شده است، این است که باید به شور حضور مردم به صورت عمیق و معتقدانه اهمیت داده شود و این اوج تحقق دموکراسی و مردم سالاری است که غربی ها داعیه آن هستند.

وی در ادامه می گوید: دانشگاه نظر به جایگاه الگوسازی خود که مرجع است باید در جهت تشویق و ترغیب مشارکت حداکثری و تبیین و تشریح شاخصه های گزینه اصلح به انتخابات ورود کند.

به گفته این استاد دانشگاه، کاندیداها زمانی که می خواهند خود را معرفی کنند باید ویژگی اخلاق مداری و تقوا را رعایت کنند؛ تبلیغات سکه رایج است و برخی از کاندیداها در گذشته شکلی از بی تقوایی را نشان داده اند و لطیف ترین وعده های بدون عمل و اجرا را از خود ارائه داده اند که این ظلم، گناه و جفا در حق مردم و نظام است.

وی معتقد است، گفتمان قانون اساسی که سند میثاق ملی نظر به آرمان های انقلاب است، اجماعی از همه آرزوهای مردم بوده و اصلاح برای مردم، بر حسب قرآن و اسلام است، لذا کاندیداها باید در معرفی خود از حرف هایی استفاده کنند که به اکثریت آرای مردم ظلم نشود و شعار گونه و رای آور نیز نباشد، و کمترین فاصله را با عمل و اجرا داشته باشد.

عبدالملکی، تاکید می کند که لحن های عملکردی باید به دور از اشرافی گری باشد، چرا که مردم دیگر خسته شده اند و این امر از روح گفتمان انقلاب به دور است. لذا شعارهای صرف تبلیغاتی بدون نسبت واقعی باآنچه از اعتقاد و عمل در آینده از کاندیدا اتفاق می افتد، ظلم بوده و در نتیجه کم و کسری های عملیاتی و اشخاص را به حساب نظام و انقلاب گذاشتن اوج جفا است.

وی با بیان اینکه نامزدهای انتخاباتی نباید شتاب زده عمل کنند و با شعارهای خود فساد را به بار آورند، می گوید: شعار کاندیداهای انتخاباتی در هر منصبی که هستند باید قابلیت تبدیل به عمل را داشته باشد و صرفا شعار نباشد، بلکه برنامه محور بوده و با نقد منصفانه و عالمانه و اخلاق مداری به دور از تخریب سایر رقیب های انتخاباتی، به دفاع از خود بپردازد.

وی صداقت را سبک خداوندی و مایه احساس امنیت روانی به انسان ذکر می کند و معتقد است که روح صداقت باید در تمامی مراتب رفتاری کاندیداها ساری و جاری باشد.

این استاد دانشگاه همچنین سابقه مدیریت درست را از دیگر مولفه های انتخاب اصلح ذکر می کند و می گوید: برای ریاست جمهوری باید به کسی رای دهیم که مبتنی به معنای عدالت، همه صاحات زندگی دنیا تا سعادت اخروی را با هم و با اقتضای زمان ابراز دارد.

عبدالملکی در پایان معتقد است که، فرد اصلح باید در مناسبات دیپلماسی، نماینده عزت دانایی، حکمت و عدالت مردم باشد و در سیاست خارجه سهم سه صاحت عزت، مصلحت و حکمت را باهم ادا کند.

 انتهای پیام