دو جنگجوی وایکینگ از یک خانواده که به مدت هزار سال اسکلت‌های آن‌ها از هم دور افتاده بودند، در موزه ملی دانمارک در کپنهاگ بار دیگر به هم پیوستند و جدایی آن‌ها که بیانگر سفر افراد این قوم در اروپا در عهد باستان است، پایان یافت.
به گزارش فرارو، یکی از این دو جنگجوی وایکینگ در آغاز قرن یازدهم میلادی، در بریتانیا بر اثر جراحات ناشی از ضربه به سرش کشته شده و در گور دسته جمعی در آکسفورد دفن شده است. اکنون اسکلت این فرد از بریتانیا به کپنهاگ رسیده است.
جنگجوی دیگر در دانمارک در درگذشته است. بر اسکلت او نشانه‌هایی از ضرب و جرح وجود دارد که نشان می‌دهد سرباز بوده و در جنگ‌ها شرکت داشته است.
دانشمندان در حال آزمایش دی‌ان‌ای روی اسکلت‌های مربوط به عصر وایکینگ‌های متعلق به سده‌های هشتم تا دوازدهم میلادی بودند که به طور اتفاقی دریافتند این دو نفر با یکدیگر خویشاوند درجه دو هستند.
ژانت واربرگ، باستان‌شناس موزه ملی کپنهاگ در این زمینه به خبرگزاری فرانسه گفت: این یک کشف بزرگ است، زیرا اکنون می‌توانیم از طریق اعضای یک خانواده، جابجایی‌های افراد را در زمان و مکان ردیابی کنیم.
دو نفر از همکاران این باستان‌شناس در عرض دو ساعت حدود ۱۵۰ استخوان اسکلت وایکینگ بیست ساله از بریتانیا آمده را بازسازی کردند. این اسکلت برای مدت ۳ سال از موزه آکسفوردشیر بریتانیا قرض گرفته شده است.
کارشناسان می‌گویند خویشاوندی میان دو اسکلت یافت شده در دانمارک و بریتانیا انکارناپذیر، اما تعیین رابطه دقیق خویشاوندی آن‌ها ناممکن است.
