آبان ماه سال68 تیم ملی ایران برای اولین بار پس از جنگ تحمیلی در جام صلح و دوستی به مصاف تیم ملی عراق رفت و دو تیم پس از انجام یک بازی سنگین به تساوی بدون گل رسیدند. پس از آن بازی شایعات عجیبی برسر زبان ها افتاد. مثلا عنوان شد که ایران و عراق از قصد مساوی کرده اند و یا عده ای گفتند اگر ایران بازی را می برد ، صدام همه بازیکنان عراق را اعدام می کرد و به همین خاطربازیکنان تیم ملی دلشان سوخت و خیلی به عراق فشار نیاوردند. این شایعات البته هیچ کدام پایه و اساس درستی نداشت و بیشتر در حد گمانه زنی بود به خصوص که جریان بازی نشان می داد هر دو تیم مسابقه را کاملا جدی گرفته اند و اصلا به نظر نمی رسید که ایران کوتاه آمده باشد.

در ترکیب ایران نفراتی چون احمد رضا عابدزاده، جواد زرینچه، افتخاری ، ابطحی ،سیروس قایقران ، شاهرخ بیانی و... بازی کردند. آنها هم شایعه مربوط به تهدید صدام را شنیده بودند و البته کلا بازی در فضای معمولی برگزار نشد.

دو تیم ایران و عراق در جام صلح و دوستی و در کشور کویت به مصاف هم رفتند و چون اولین پیکار آنها بعد از جنگ بود، نشریات کویتی از تیتر" صلح پس از جنگ " برای آن بازی استفاده کردند.

نکته دیگر این که بعد از بازی شایعه شد که به بازیکنان تیم ایران گفته اند زیاد روی دروازه عراق حمله نکنید تا مجبور نشوید گل بزنید!ادعایی که از سوی ملی پوشان کشورمان حداقل در آن مقطع زمانی تکذیب شد.