گروه تاریخ انقلاب خبرگزاری تسنیم - روز 28 خرداد و در آستانه سالروز شورش مسلحانه سازمان مجاهدین خلق، اعضا و وابستگان این سازمان با حضور در محل‌های اطراف برخی شعب اخذ رای در خارج از کشور ضمن شعار دادن علیه نظام جمهوری اسلامی ایران و تهدید رای‌دهندگان، تعدادی از افراد رای‌دهنده را مورد ضرب و شتم قرار دادند و به فحاشی نیز پرداختند.
این اقدام که در برخی کشورهای اروپایی همچون انگلیس و سوئد صورت گرفت، یادآور خشونت‌ها و جنایت‌هایی بود که این سازمان در دهه 60 علیه نظام و مردم انجام داد.
سازمان مجاهدین خلق که پس از پیروزی انقلاب به دنبال انحلال ارتش و کسب قدرت سیاسی در کشور بود و در این راه از ایجاد تنش در کشور همچون ایجاد غائله 14 اسفند در دانشگاه تهران استفاده کرد، همزمان با طرح عدم کفایت سیاسی بنی‌صدر در مجلس شورای اسلامی اقدام به شورش مسلحانه در خیابان‌های تهران و چند شهر مهم کشور کرد.
عصر روز 30 خرداد تهران شاهد خشونت‌های بسیاری از سوی منافقین بود و این خشونت‌ها و زد و خوردهای خیابانی تا پاسی از شب ادامه داشت. منافقین به خیابان‌ها ریختند و بنابر گزارش‌ها صدها نفر با وسایلی همچون پنجه بوکس و سلاح‌های سرد و گرم توسط منافقین شهید و زخمی شدند. یکی از اعضای سازمان بعدها گفت که به ما دستور داده شده بود با هر سلاحی که در دسترس داریم به خیابان‌ها بریزیم.
سازمان که براندازی نظام را در دستور کار خود قرار داده بود، تصور می‌کرد با حذف سران نظام می‌تواند به هدف خود دست یابد. از این رو در روزهای 6 و 7 تیر اقدام به ترور آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای نماینده امام در شورای عالی دفاع و بمب‌گذاری در حزب جمهوری اسلامی کرد که منجر به شهادت آیت‌الله بهشتی رئیس دیوان عالی قضایی و جمع زیادی از مسئولان کشور از جمله وزرا و نمایندگان مجلس شد.
حدود دو ماه بعد نیز با انفجار دفتر نخست‌وزیری موجب به شهادت رساندن محمدعلی رجایی و حجت‌الاسلام باهنر رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر کشورمان شدند.
از مهرماه سال 60 درگیری سازمان با مردم علنی‌تر شد. در روز 5 مهر اعضای سازمان آشکارا بر روی مردم اسلحه کشیدند. آنان پس از ترورهای گسترده مسئولان نظام در تابستان سال 60 در یک تحلیلی سیاسی امنیتی به این نتیجه رسیدند که زمان قیام عمومی فرارسیده و باید با اتکا به گروه‌های کوچک مسلح در زمان موعود چند خیابان تهران را تسخیر کنند. بدین ترتیب در آن روز در خیابان طالقانی تهران تعداد بسیاری از مردم را شهید و زخمی کردند.
ترورهای سازمان از مسئولان نظام فراتر رفت و به مردم کوچه و خیابان هم رسید. آن‌ها هر فردی که ظاهر مذهبی و انقلابی داشت، ترور کردند؛ حتی یک سیک هندی را هم ترور کردند!
یکی از فجیع‌ترین جنایت سازمان در سال 61، دستگیری، شکنجه و سوزاندن پاسداران کمیته‌های انقلاب اسلامی بود که به "عملیات مهندسی" معروف شد. بازخوانی این جنایتِ سازمان همخوانی بسیار زیادی با اقدامات داعش دارد؛ به طوری که برخی معتقدند داعش نسخه شکنجه‌هایش را از سازمان دریافت کرده است.
