تراکتور از منصوریان و مسعود شجاعی و رسول خطیبی به فیروز کریمی رسید که طبعا خود مدیرانش هم دلیل این مساله را نمی دانند چه رسد به ما؟! این  قبیل مسائل البته فقط مختص به تراکتور نیست و در بسیاری از باشگاهها مدیران می مانند تا سرمربیان بروند. نکته دیگر این که معمولا تصمیم گیرندگان باشگاهها خودشان هم دقیقا نمی دانند چه می خواهند و اصلا استراتژی مشخصی ندارند. یک تیم از فلان مربی خارجی به یک مربی سنتی ایرانی می رسد و تیمی چون تراکتور از دنیزلی و لیکنز به منصوریان و شجاعی و کریمی روی می آورد. در چنین شرایطی کاملا می توان حدس زد که آقا فیروز برف تبریز که هیچ ،حتی باران پائیزی این شهر دوست داشتنی را هم نمی بیند.
در یک فصل فوتبالی معمولا ۱۰،۱۲ سرمربی عوض می شوند و فقط ۳،۴مدیر عامل! این در حالی است که فوتبال ما به شدت مشکل مدیریتی دارد و مشکلات فنی نه این که نباشد ولی به مراتب کمتر است. شما همین استقلال را که هوادارانش هفته ای یکبار تجمع می کنند را ببینید ،به ازای هر مشکل فنی حداقل ۵۰ تا مشکل مدیریتی دارد و کک کسی هم نمی گزد!دوستان برای هیات مدیره استقلال هم کسانی را انتخاب می کنند که خانواده هایشان هم شوکه می شوند چه رسد به هواداران!