به گزارش برنا، معمولا پزشک یا درمانگر شما تشخیص می‌دهد که شما دچار حملات پانیک یا وحشت، اختلال پانیک یا وحشت یا بیماری دیگری مانند مشکلات قلبی یا تیروئیدی هستید، علایمی که بسیار شبیه به حملات پانیک هستند.
برای کمک به تشخیص دقیق اختلال پانیک و سپس یافتن بهترین روش برای درمان اختلال پانیک، موارد زیر تحت بررسی قرار می‌گیرند:
- معاینه کامل بدنی
- آزمایش خون برای بررسی تیروئید و سایر شرایط احتمالی و آزمایشاتی روی قلب شما مانند نوار قلب یا EKG
- ارزیابی روانشناختی برای صحبت در مورد ترس یا نگرانی‌هایی که دارید، موقعیت‌های استرس‌زا، مشکلاتی در روابط، موقعیت‌هایی که ممکن است از آنها اجتناب کنید و سابقه خانوادگی.
همچنین ممکن است در مورد مصرف الکل یا سایر مواد، از شما سوال شود. یا پرسشنامه‌ای مربوط به ارزیابی شخصی و روانشناختی به شما داده شود تا پاسخ دهید.
همه کسانی که دچار حملات پانیک (Panic Attack) یا وحشت می‌شوند، اختلال پانیک یا وحشت ندارند. برای تشخیص اختلال پانیک، در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا منتشر شده است، این نکات ذکر شده است:
- وجود حملات پانیک یا وحشت مکرر و غیرمنتظره
- حداقل یکی از حملات پانیک شما باعث نگرانی مداوم در مورد حمله مجدد، ترس از عواقب حمله مانند از دست دادن کنترل، حمله قلبی یا دیوانه شدن شده باشد و یک ماه یا بیشتر طول کشیده باشد. تا تغییرات قابل توجهی در رفتار شما به وجود آمده باشد؛ مانند اجتناب از موقعیت‌هایی که فکر می‌کنید ممکن است باعث حمله پانیک یا وحشت شوند.
- حملات پانیک شما به دلیل مصرف مواد مخدر یا مواد دیگر، یک بیماری پزشکی یا یک بیماری دیگر از نظر روانی، مانند هراس اجتماعی یا وسواس فکری و عملی باشد.
اگر حملات پانیک دارید اما اختلال پانیک در شما تشخیص داده نشده است، همچنان می‌توانید از درمان اختلال پانیک بهره‌مند شوید. اگر حملات پانیک درمان نشوند، می‌توانند بدتر شوند و به اختلال پانیک یا فوبیاها تبدیل شوند.
درمان اختلال پانیک یا حملات پانیک می‌تواند به کاهش شدت و دفعات حملات پانیک و بهبود عملکرد شما در زندگی روزمره کمک کند. گزینه‌های اصلی درمان اختلال پانیک، روان‌درمانی و دارو درمانی هستند. بسته به سابقه شما، شدت اختلال پانیک در شما و اینکه آیا به درمانگری خوب که در زمینه درمان اختلال پانیک تخصص داشته باشد، دسترسی دارید یا نه، ممکن است یک یا هردو نوع درمان توصیه شود.
روان‌درمانی که گفتار درمانی نیز نامیده می‌شود، یک روش درمانی موثر در انتخاب اول برای درمان حملات پانیک و درمان اختلال پانیک محسوب می‌شود. روان‌درمانی به شما کمک می‌کند حملات پانیک و اختلال پانیک خود را درک کرده و یاد بگیرید که چگونه با آنها کنار بیایید.
نوعی روان‌درمانی به نام درمان شناختی رفتاری (CBT) وجود دارد که می‌تواند به شما کمک کند تا یاد بگیرید علائم پانیک شما خطرناک نیستند. درمانگر ابتدا به شما کمک می‌کند علائم حمله پانیک را در یک محیط کاملا ایمن، ایجاد کنید. هدف از شبیه‌سازی حملات پانیک این است که وقتی جسم و بدن شما از علائم پانیک، دیگر احساس خطر نکنند، حملات شروع به برطرف شدن می‌کنند. درمان موفقیت‌آمیز اختلال پانیک همچنین می‌تواند به شما در غلبه بر ترس از موقعیت‌هایی که به دلیل حملات پانیک از آن اجتناب می‌کنید، کمک کند.
برای اینکه به هدف روان‌درمانی یعنی درمان اختلال پانیک خود برسید، به زمان و تلاش نیاز است. با مشاهده علائم پانیک خود در طی چند هفته، اغلب علائم به طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابد یا طی چند ماه بر طرف می‌شود. شما می‌توانید برای اطمینان از اینکه حملات پانیک شما تحت کنترل باقی می‌ماند یا برای درمان عود مجدد آن، با دکتر روانشناس خوب خود در ارتباط باشید.
برخی داروها می‌توانند به کاهش علائم مرتبط با حملات پانیک و همچنین افسردگی کمک کنند. ثابت شده است که انواع مختلفی از داروها در مدیریت علائم حملات پانیک موثر هستند، از جمله:
- مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین (SSRI). داروهای ضد افسردگی SSRI معمولا با خطر کم عوارض جانبی جدی، به عنوان اولین انتخاب داروها برای درمان حملات پانیک توصیه می‌شوند. SSRIهای مورد تایید سازمان غذا و دارو (FDA) برای درمان اختلال پانیک شامل فلوکستین (پروزاک)، پاروکستین و سرترالین (زولوفت) هستند.
- مهار کننده‌های باز جذب سروتونین و نوراپی‌نفرین (SNRI). این داروها دسته دیگری از داروهای ضد افسردگی هستند. ونلافاکسین از دسته داروهای SNRI برای درمان اختلال پانیک تایید شده است.
- بنزودیازپین‌ها. این داروها جزء داروهای آرامبخش سیستم عصبی مرکزی هستند. بنزودیازپین‌های مورد تایید FDA برای درمان اختلال پانیک شامل آلپرازولام (زاناکس) و کلونازپام (کلونوپین) هستند. بنزودیازپین‌ها معمولا فقط به صورت کوتاه‌مدت مورد استفاده قرار می‌گیرند، زیرا می‌توانند اعتیادزا باشند و باعث وابستگی ذهنی یا جسمی شوند. اگر در حال مصرف الکل یا مواد مخدر باشید، این داروها انتخاب خوبی برای شما نیستند. همچنین می‌توانند با سایر داروها تداخل داشته و عوارض جانبی خطرناکی ایجاد کنند.
به خاطر داشته باشید که ممکن است پس از شروع اولین دارو، چندین هفته طول بکشد تا متوجه بهبود علائم پانیک خود شوید.
همه داروها خطر عوارض جانبی دارند و برخی از آنها ممکن است در شرایط خاص مانند بارداری توصیه نشوند. با پزشک خود در مورد عوارض جانبی و خطرات احتمالی داروهایتان صحبت کنید.
برخی از مکمل‌های غذایی به عنوان درمانی برای اختلال پانیک استفاده می‌شوند، اما تحقیقات بیشتری برای درک خطرات و مزایای آنها لازم است. محصولات گیاهی و مکمل‌های غذایی، به همان طریقی که داروهای مورد تایید سازمان غذا و دارو (FDA)، اختلال پانیک را کنترل می‌کنند، عمل نمی‌کنند. هیچوقت نمی‌توانید از بی‌خطر بودن محصولات گیاهی و مکمل‌های غذایی مطمین شوید.
بهتر است قبل از استفاده از داروهای گیاهی یا مکمل‌های غذایی، با پزشک یا درمانگر خود صحبت کنید. برخی از این محصولات می‌توانند با داروهای تجویز شده تداخل داشته باشند یا تداخلات خطرناکی ایجاد کنند.
در حالی که حملات پانیک و اختلال پانیک نیاز به درمان حرفه‌ای از سوی درمانگر دارند، این مراحل مراقبت از خود می‌توانند به شما در مدیریت علائم کمک کنند:
- به برنامه درمانی خود پایبند باشید. روبرو شدن با ترس ممکن است دشوار باشد، اما درمان می‌تواند به شما کمک کند احساس کنید در خانه خود گروگان نیستید.
- به یک گروه حمایتی بپیوندید. پیوستن به گروه برای افرادی که دچار حملات پانیک یا اختلالات اضطرابی هستند، می‌تواند شما را با افرادی روبرو کند که با همان مشکلات روبرو هستند.
- از مصرف کافئین، الکل و استعمال دخانیات خودداری کنید. همه اینها می‌توانند حملات پانیک را تحریک یا بدتر کنند.
- تکنیک‌های مدیریت استرس و آرامش را تمرین کنید. به عنوان مثال یوگا، تنفس عمیق و مایندفولنس (توجه آگاهی).
- تحرک بدنی داشته باشید. فعالیت‌های هوازی می‌تواند تاثیر آرام‌بخشی بر روحیه شما داشته باشد.
- خواب کافی داشته باشید. به اندازه کافی بخوابید تا در طول روز احساس خواب‌آلودگی نکنید.
