محمود قاسمی، در حاشیه جلسه شورای آب کشاورزی طی گفتگو با خبرنگار ایرنا بابیان اقدامات صورت گرفته برای مقابله با بحران کم آبی افزود: هم اکنون تمامی امکانات و ادوات آب رسانی را برای این موضوع بکار گرفته ایم تا جلوی هرگونه خسارت و زیان احتمالی ناشی از این بحران گرفته شود.
وی ضمن تشکر و قدردانی از صبر و شکیبایی همه کشاورزان و مردم عزیز این شهرستان گفت: دستگاه های متولی امر اعم از سرآبیارها، آب سواران، دهیاران و همه مردم عزیز در مدیریت و توزیع عادلانه آب کشاورزی به خصوص برای نقاط بحرانی به جهت عبور از کم آبی اهتمام لازم را داشته باشند.
فرماندار رضوانشهر بیان کرد: طبق تماس و مذاکرات بعمل آمده با مدیرعامل شرکت بهره برداری از شبکه های آبیاری و ذهکشی گیلان مقرر شده تا در تقسیم و نوبت دهی آب سد سپیدرود به این شهرستان و با اشاره به کمبود منابع آبی برای نقاط بحرانی و جلوگیری از هر گونه خطرات احتمالی، خواستار دبی بالای آب و تمدید مدت زمان سهمیه برای این شهرستان هستیم.
قاسمی با بیان اینکه رضوانشهر داری بیش از ده هزار هکتار اراضی شالیزاری می باشد، گفت: بخش قابل توجهی از اراضی شالیزاری در سطح مکناطق مختلف رضوانشهر و پره سر، هم اکنون در معرض خطر است که در صورت عدم توجه به این اراضی در معرض خطر و نرسیدن آب، کشاورزان شهرستان خسارت قابل توجهی را متحمل خواهند شد.
رئیس شواری آب کشاورزی ادامه داد: شهرستان رضوانشهر داری ۹۳ چاه عمیق می باشد و هم اکنون ۹ دستگاه پمپ آب به دلیل نقص فنی از مدار خارج شده است که تلاش در جهت تعمیر و راه اندازی مجدد آن ادامه دارد.
فرماندار رضوانشهر همچنین با اشاره به نیاز فوری به آب برای بعضی نقاط گفت: بیش از ۵۰ درصد از اراضی پائین شبکه، نیاز فوری به آب کشاورزی دارد و با تحقق این امر از خطر و خسارت بزرگی پیشگیری خواهد شد.
وی در ادامه با بیان نقاط در معرض خطر کم آبی گفت: هم اکنون شالیزار های مناطق آقاجان محله، خوشابر، ساسانسرا، دارسرا، چران، نوکنده، قلم باغ، شرابندی، سیمبرخاله و کیش خاله بدلیل واقع شدن در مناطق کم برخوردار از منابع آبی در معرض خطر هستند و باید در این راستا چاره اندیشی شود.
شهرستان رضوانشهر با حدود ۸۰ هزار نفر جمعیت و ۱۲۰ روستا در ۷۰ کیلومتری غرب مرکز استان گیلان و در آخرین نقطه آبی سد منجیل و کانال فومنات واقع شده است و دارای بیش از ۱۰ هزار هکتار شالیزار می باشد که فقط سه هزار هکتار از این میزان تحت پوشش کانال فرمنات و بقیه از طریق سر دهنه های سنتی و رود خانه ها آب دهی می شوند.
