عصرایران؛ مهدی جم - عدم تخصیص حق آبه و در کنار آن خشکسالی سبب شده تا هورالعظیم در خوزستان به یک بیابان پهناور تبدیل شود. حدود 25 کیلومتر آنطرف تر از بستان (دشت آزادگان) در نزدیک مرز ایران و عراق به ندرت آب دیده می شود. نخل ها و درختان بی آب، تشنه و رنگ پریده اند. زمین های مردم خشک و مانند چهره یک پیرمرد، ترک خورده اند. حوضچه و نهرهای کوچک که تنها امید دامداران است، هم یا خشک هستند یا رو به خشکی می روند.
ضربان قلب هور به شماره افتاده است. تصاویر اخیر در فضای مجازی گویای همه چیز است. مرگ دسته جمعی ماهی ها و پرندگان و تلف شدن گاومیش ها نشان می دهد که هورالعظیم با بحران آب دست و پنجه نرم می کند.
در هورالعظیم چه خبر است؟ در حالی که طی روزهای اخیر از سوی مسئولان صحبت از آبگیری هورالعظیم شده، اما برخی دامداران و ماهیگیران می گویند که همچنان آب نیست. «سعید ساعدی» از دامداران روستای رمیم شمالی (توابع دشت آزادگان) می گوید: از مسئولین حقوق نمی خواهیم، فقط آب می خواهیم. آب نیست و مجبورم هر روز پیاده با گاومیش ها چندین کیلومتر راه بروم تا برای آنها آب پیدا کنم. ساعدی در ادامه می گوید: بخاطر بی آبی هر روز چند گاومیش تلف می شوند.
«فرهاد محمدی»، یکی از ماهیگیران روستاهای اطراف هور به خبرنگار عصرایران می گوید: سال گذشته ارتفاع آب در سمت چذابه خیلی بالا بود اما الان اصلا آبی نیست. اینکه اعلام کردند آب به هور رسیده، چنین چیزی نیست.
«حسن ساعدی» عضو شورای روستای رمیم شمالی (بخش بستان) هم می گوید: یکی دو ماه پیش آب تا دایک مرزی چذابه می رسید اما الان کاملا خشک است. سال های دور اینجا پر از آب بود و زندگی روستاییان رونق داشت اما حالا همه مردم از اینجا رفته اند.
اعراض فعالان محیط زیست به وضعیت هورالعظیم
فعالان محیط زیست 12 تیر ماه در اعتراض به سیاست‌های سدسازی و انتقال آب در مقابل سازمان آب و برق خوزستان تجمع کردند و خواستار تامین حقابه هورالعظیم شدند. فعالان محیط زیست گفته‌اند با وجود رهاسازی آب از سد کرخه اما هنوز بخش‌های زیادی از هورالعظیم خشک است. آیا هورالعظیم تا پایان تابستان تشنه می‌ماند؟
