به گزارش الف هواداران فوتبال در انگلیس به این خشونت مشهور هستند و در تاریخ نیز نمونه های متعددی از این روحیه را به نام خود ثبت کرده اند. اما یکی از مهمترین و تلخ ترین این موارد مربوط به حادثه ورزشگاه هیسل بلژیک پیش از آغاز فینال جام باشگاه‌های اروپا در سال ۱۹۸۵ میان تیم‌های یوونتوس ایتالیا و لیورپول انگلیس است که منجر به 39 کشته و بیش از 600 زخمی شد(32 نفر از ایتالیا ، 4 نفر از بلژیک ، دو نفر از فرانسه ، یک نفر از ایرلند شمالی.) جوانترین قربانی تنها 11 سال سن داشت.
14هوادار لیورپول پس از دادرسی طولانی در بلژیک به قتل غیر ارادی محکوم شدند.برای هفت نفر سه سال حبس تعزیری و هفت نفر دیگر به سه سال حبس تعلیقی محکوم شدند.
10 هوادار دیگر لیورپول پس از 5 ماه حضور در دادگاه بی گناه شناخته شدند و دو مقام بلژیکی به دلیل سهل انگاری جنایی مجرم شناخته شدند که باعث خشم خانواده های داغدار شد.
روزنامه گاردین در سال 2015 در گزارشی که به قلم یکی از شاهدان عینی از این واقعه نوشته است به این موضوع اشاره کرده است که هواداران انگلیسی پیش از شروع بازی روی زمین دراز کشیده و آبجو می خوردند!
این فاجعه در ادامه یک دهه خشونت در میان هواداران تیم های فوتبال انگلیس رخ داد. تاتنهام در روتردام در 1974 و 1983 ، لیدز یونایتد در پاریس در 1975 ، منچستر یونایتد در سنت اتین در 1977 ، تیم ملی در بازل در سال 1981 و بالاخره رفتار جنون آمیز در ورزشگاه هیسل.
بر اساس آنچه از این حادثه در رسانه های آن زمان ثبت شده است یک ساعت پیش از آغاز این مسابقه، «تماشاگران لیورپول با شکستن فنس‌هایی که میان آنان و طرفداران یوونتوسی‌ها برای جدایی و جلوگیری از کشمکش و درگیری قرار داده شده‌بود به طرفداران یوونتوس حمله‌ور شده و آن‌ها را مورد ضرب و شتم قرار دادند، یوونتوسی‌ها که انتظار این حرکت را از لیورپول نداشتند ناچار با آن‌ها درگیر شده و به ناگاه عقب‌نشینی کردند؛ فشار یوونتوسی‌ها به دیوارهای پیرامون ورزشگاه، منجر به ویرانی آن گشت و باعث شد که روی سر آن‌ها ویران گردد. در پی این حادثه ۳۹ نفر که اکثراً از طرفداران یوونتوس بودند، کشته شدند. این فاجعه را سیاه‌ترین ساعت در تاریخ مسابقات یوفا نام‌گذاری کردند.»
در نتیجه این حرکت تیم‌های انگلیسی، به مدت ۵ سال و تیم لیورپول یه مدت 6 سال از حضور در رقابت‌های اروپا محروم شدند. دلیل حساست بیش از حد این بازی آن بود که «لیورپول در دوره قبل جام باشگاه‌های اروپا توانسته بود با غلبه بر آ.اس. رم قهرمان اروپا شود، در سوی دیگر یوونتوس قهرمان جام در جام اروپا در سال ۱۹۸۴ بود که بیشتر بازیکنان آن را بازیکنانی تشکیل می‌دادند که در سال ۱۹۸۲ به همراه تیم ملی فوتبال ایتالیا قهرمان جام جهانی در اسپانیا شده بودند و نیز در یوونتوس آن زمان، میشل پلاتینی (دارندهٔ جایزهٔ بهترین بازیکنان اروپا در سال‌های ۱۹۸۳٬۱۹۸۴ و ۱۹۸۵) بازی می‌کرد»
البته این مسابقه با این حال برگزار شد و تیم یوونتوس توانست با تنها گل این بازی که که میشل پلاتینی آن را به ثمر رساند لیورپول را شکست دهد.
«یوونتوس و لیورپول پس از فاجعهٔ هیسل به مدت ۲۰ سال با هم بازی نکردند تا اینکه در سال ۲۰۰۵ که در مسابقات لیگ قهرمانان اروپا دوباره با هم رو در رو شدند. در بازی رفت که در آنفیلد برگزار می‌شد قبل از شروع مسابقه هواداران لیورپول با اجرای طرح موزائیک، واژهٔ "amicizia" که در زبان ایتالیایی به معنی دوستی می‌باشد؛ خطاب به هواداران یوونتوس که در سمت روبرو نشسته‌بودند به نحوی از آنان عذرخواهی کردند. هواداران یوونتوس برای اینکه نشان دهند لیورپول را بخشیده‌اند به شادی پرداختند.این حرکت از سوی بسیاری مورد تحسین قرار گرفت - اما تعداد قابل توجهی از هواداران یوونتوس پشت خود را چرخاندند. در دیدار برگشت در تورین ، برخی از هواداران یوونتوس پرچم هایی با عنوان"بدون عذر"و "حیوان‌های انگلیسی"را به ورزشگاه آورده بودند»
