دکتر "داریوش امانی" در گفت و گو با ایسنا درباره استرس ناشی از کرونا اظهار کرد: شرایط عمومی، معیشتی، شخصیت و نوع بیماری می تواند موجب اضطراب شود و در مجموع استرس یعنی چیزی که باعث نگرانی می شود.
وی افزود: وقتی همه موارد ذکر شده با هم جمع شود استرس و اضطراب بالا می رود و کنار آمدن و از پس آن شرایط برآمدن سخت تر می شود که این شرایط در هر فرد متفاوت است.
امانی با اشاره به اینکه امید داشتن، احساس توانمندی، اینکه از پس مسئله بر می آیم، اعتماد به نفس و اعتماد به بدن در برابر بیماری، اقدامات بسیار خوبی است، تصریح کرد: سختی بیماری را انکار نمی کنیم اما توان خود را نیز انکار نمی کنیم و کم نمی شماریم و وقتی چنین باشد امیدوار هستیم و به جنگ بیماری می رویم.
این روانشناس بالینی با بیان اینکه امید داشتن روی سیستم ایمنی و جنگیدن با بیماری اثر دارد و داشتن امید سطح کیفیت زندگی را بالا می برد، گفت: اگر شرایط عمومی، معیشتی و فردی را کنار بگذاریم، افراد با استرس های بیرونی نیز مواجه می شوند. به عنوان مثال با توجه به بیماری که فرد مبتلا می شود، هرچه بیماری شناخته شده تر باشد اضطراب کمتر خواهد شد زیرا در این صورت فرد هم بیماری و هم شیوه های درمان را می داند اما ترس زمانی اتفاق می افتد که با ناشناخته ها مواجه می شود و یکی از دلایل ترس از تاریکی همین است که چشم ما چیزی را نمی بیند.
وی اظهار کرد: کرونا بیماری نوظهوری است و هر روز یکسری اطلاعات جدید می آید و این ناشناختگی اضطراب را بالا می برد؛ از سوی دیگر علائم مشابه نیز شخص را نگران می کند که ممکن است بیماری دیگری داشته باشد و علائم مشابه اضطراب ما را بالا ببرد.
امانی بیان کرد: در مواجهه با کرونا براساس اطلاعات روز و توان پزشکی امروز هر چه گفته می شود می توانیم انجام بدهیم اما بحث روانشناختیِ شخصی است که اگر قبل از بیماری درگیر وسواس، مشغله زیاد ذهنی و پرفکری باشند درگیر شدن با این بیماری فشار سنگینی برای آنها خواهد بود و بهتر است کمک حرفه ای بگیرند تا بتوانند این شرایط را مدیریت کنند.
وی درباره روحیه دادن به بیمار کرونائی بیان کرد: رعایت اصول بهداشتی یک بحث است و بحث دیگر اینکه ما به عنوان یک انسان در شرایط کنونی به خدمات روانشناسی و عاطفه نیاز داریم و تاثیر خدمات روانشاختی و روحیه در بهبود بیماری ثابت شده است و باید غذای روح بیمار نیز تامین شود.
این روانشناس بالینی گفت: بیمار در این شرایط با ترس خود مواجه است و اگر فکر می کنیم کاری از دست ما برای بیمار بر نمی آید، قطعا درست نیست زیرا می توانیم با احوال پرسی به صورت تلفنی و مجازی به بهبود روحیه فرد بیمار کمک کنیم.
وی در ادامه درباره تاثیر گریه کردن بر بهبود روحیه اظهار کرد: سوگواری کردن در زمان از دست دادن عزیز، کمک کننده است اما در فرد افسرده این رفتار به ضرر فرد است و رفتارهایی مانند گریه کردن اگر به جا باشد درد دل است و اگر نا به جا باشد، به ضرر ماست.
امانی درباره افرادی که کرونا را پشت سر گذاشته و اضطراب دارند که دوباره مبتلا شوند گفت: در اضطراب وحشت، فرد حال بدی را تجربه می کند و منتظر حادثه بد است و زیاد فکر می کند؛ فکر کردن به آینده ای که نیامده اضطراب زاست و رنجی است که به خودمان وارد می کنیم و تصویری از آینده می سازیم که نکند رنجی که کشیده ام دوباره سراغمان بیاید و این کار درستی نیست.
وی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اهمیت مهارت های زندگی تصریح کرد: کرونا به ما یادآوری کرد مهارت های زندگی هم برای ما و فرزندانمان امری واجب است و هرچه از سنین پایین تر مهارت ها را یاد بگیریم در آینده شخصیت های آب دیده تر و توانمندتری هستیم که به خود و جامعه کمک می کنیم و این مهارت ها به نوعی پیشگیری است.
این روانشناس بالینی با اشاره به لزوم داشتن روحیه و توکل به خداوند بیان کرد: ما به علوم تکیه می کنیم و با وجود این، موارد ناشناخته های زیادی در دنیاست و ما در مواجهه با مسائل مختلف و بیماری هر چه تلاش داریم انجام می دهیم اما در نهایت هر چه پیش آید خوش آید و وقتی با این روحیه پیش برویم خیلی بهتر است.
انتهای پیام