به گزارش ایسنا، به نقل از پایگاه خبری هیل، از اوایل تا اواسط قرن بیستم، ده‌ها هزار زن غیر سفیدپوست توسط دولت آمریکا عقیم شده‌اند.
دولت آمریکا به مدت چهار دهه برنامه‌ای تحت عنوان "آزمایش سیفلیس در تاسکیگی" را در مناطق جنوبی این کشور و منحصراً بر روی مردان سیاه‌پوست اجرا کرد. محققان هرگز رضایت آگاهانه شرکت‌کنندگان را دریافت نکرده و حتی به آنها درمانی برای این بیماری، حتی پس از تبدیل شدن پنیسیلین به روش اصلی درمان سفلیس ارائه ندادند. این آزمایش تا سال ۱۹۷۲ متوقف نشد.
در سال ۱۹۵۱ پزشکان بیمارستان جان هاپکینز در بالتیمور بدون رضایت هنریتا لکس، زن سیاه‌پوستی که تحت درمان سرطان دهانه رحم بود، نمونه‌های بافتی او را برداشتند. بخشی از آن نمونه بافتی، اولین رده سلولی انسان شد و امروزه هم به طور گسترده در تحقیقات سرطان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
همه این موارد طی ۱۰۰ سال گذشته اتفاق افتاده و به راحتی فراموش نشده است.
لاتوشا براون، از موسسان جنبش سیاه‌پوستان مهم است، در یک کنفرانس خبری با موضوع دور دوم رقابت‌های سنا در جورجیا گفت: جامعه سیاه‌پوستان به این واکسن اعتمادی ندارد. مساله این است که سیاه‌پوستان به سفیدپوستان اعتمادی ندارند... ما به سفیدپوستان اعتمادی نداریم و جان خودمان را به خطر نمی‌اندازیم.
این بن‌بست مشکل‌ساز است زیرا به خوبی اثبات شده که پاندمی کرونا بیشتر رنگین‌پوستان را درگیر کرده است.
براساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، افراد سیاه‌پوست در ایالات متحده ۳.۷ برابر بیشتر در بیمارستان بستری می‌شوند و ۲.۸ برابر بیشتر از سفیدپوستان احتمال مرگ دارند. افراد بومی آمریکا و لاتین‌تبار به دلیل ابتلا به کرونا حدود چهار برابر میزان سفیدپوستان در بیمارستان بستری می‌شوند و بیش از ۲.۵ برابر بیشتر احتمال مرگ دارند.
به همین علت، سازمان‌هایی نظیر ان‌ای‌ای‌سی‌پی عمیقا در تلاش هستند تا جوامع سیاه‌پوست را درباره این ویروس و واکسن‌ها تحت آموزش قرار دهند.
انتهای پیام
