به گزارش ورزش سه تبریک مجیدی به نکونام در پایان فینال جام حذفی اقدام شایسته‌ای بود که چندان هم انتظارش نمی‌رفت. به خصوص آنکه این دو در یک سال گذشته و پس از رویارویی‌شان در دیدار فصل گذشته در اهواز، طعنه‌هایی غیرمستقیم و بدون آوردن نام یکدیگر به هم زده بودند.
با این همه نباید انتظار داشت که رابطه این دو را یک رابطه صمیمانه در نظر گرفت. هر چه باشد برای فرهاد اگر رقیبی در بین مربیان داخلی در نشستن روی نیمکت استقلال باشد همین جواد نکونام است اما مهم آن است که این دو قبل و بعد از بازی دیشب، رفتاری حرفه‌ای از خود نشان دادند.
با این حال چهره‌های این دو در نماهای رویارویی قبل و بعد از بازی، چندان نشانی از کنار گذاشتن اختلافات نمی‌داد و چه بسا اگر فرهاد مجوز حضور در کنار زمین را داشت، این اختلاف و رابطه سرد خود را بهتر نشان می‌داد اما مهم همین بود که این دو با احترام با یکدیگر برخورد کردند.
نکته مهم در برخورد این دو همان بود که همه چیز رسمی شروع و تمام نشد نه همچون اغلب رویارویی‌های مربیان ایرانی که دیده‌بوسی‌های صمیمانه در ابتدای بازی به دست دادن از سر اجبار انتهای بازی و یا اصلا دست ندادن منتهی می‌شود.
