به گزارش اقتصادنیوز ،اگر قیمت مسکن را با قیمت دلار مقایسه کنیم، یک نکته جالب مشاهده می شود قیمت دلاری مسکن در ایران در دهه 90 کاهشی شده است. این درحالی است که دهه قبلی قیمت ریالی مسکن از قیمت دلاری پایین تر بود. 

مقایسه قیمت دلاری مسکن در نیم دهه اخیر

بررسی‌های اقتصادنیوز در فاصله سال های 96تا 99 نشان می دهد که هر چه سال جلوتر آمده است قیمت دلاری مسکن ارزان تر شده است . برای نمونه درسال 96 قیمت یک واحد 80 متری در تهران به طور متوسط 97 هزار دلار بود اما در سال 99 به 74 هزار  دلار رسیده است ،یعنی23 هزار دلار کاهش قیمت . 

معمای ارزانی با دلار 

در دهه 80 قیمت دلار ازثابت نسبی خوبی برخوردار بود ،ثباتی که به لطف تزریق های درآمدهای نفتی ایجاد شده بود . در این سال ها قیمت دلار از 790 تومان ، به حدود هزار و 400تومان تغییر کرد،همین روند باعث شد همیشه قیمت ریالی از قیمت دلاری بیشتر باشد . 

چراکه همیشه  دلار بود با این دلار ارزان کالاهای تجاری وارد می شد ،اما درمورد کالای غیر تجاری این امکان وجود نداشت و به همین دلیل شاهد افزایش ریالی قیمت مسکن بودیم و همیشه قیمت دلاری از قیمت ریالی پایین تر بود .

 اما پس ازتحریم ها در دهه 90 با وجود جهش های قیمت دلاری این روند تغییر کرد .  جهش های دلار از جهش های مسکن شدید تر شد و قیمت دلاری مسکن کاهش پیدا کرد.

تازه‌ترین خبرها و تحلیل‌های اقتصادی را در اینستاگرام اقتصادنیوز مشاهده کنید

در این سال  با توجه به  اعمال تحریم‌های شدید تر  شاهد کاهش قیمت دلاری مسکن بودیم به طوری که در سال 98 متوسط قیمت دلار 13 هزار تومان می‌شود و میانگین یک متر واحد مسکونی نیز به 12 میلیون و 700 هزار تومان می‌رسد و یک خانه 80 متری نیز تقریبا 79 هزار دلار قیمت‌گذاری می‌شود. در این سال قیمت دلاری مسکن نسبت به قیمت دلاری سال 97 رشد داشته است.

در سال 99 قیمت دلار در کانال 20 هزار تومان است. قیمت مسکن نیز به طور میانگین به متری 20 میلیون تومان می‌رسد. قیمت متوسط یک واحد مسکونی نزدیک به یک میلیارد و 671 میلیون تومان است که قیمت دلاری آن حدود 74هزار دلار می‌رسد. 

کاهش ارزش دلاری مسکن در این سال‌ها، نشان می‌دهد ارزش ذاتی قیمت دلار از قیمت مسکن سبقت گرفته است. پیش از این به دلیل وجود درآمدهای نفتی دولت توان کنترل قیمت ارز را داشت که به دلیل کاهش درآمدهای نفتی در این سال‌ها،  دلار کمیابی بیشتری از مسکن پیدا کرد. این در حالی است که این روند در ابتدای دهه 90 معکوس بود و قیمت ریالی مسکن از قیمت دلاری آن سبقت گرفته بود و درآمدزایی ارزی دولت توانسته بود کالای قابل تجارت را ارزان‌تر از کالای غیرقابل تجارت مسکن کنترل کند، اما در سال 96 که به دلیل افزایش تحریم‌ها، درآمد ارزی رو به کاهش گذاشت و موجب شد رشد قیمت ریالی مسکن از رشد قیمت دلاری آن عقب بیفتد و طی سه چهار سال اخیر نرخ دلاری مسکن پایین بیاید .

اگر تحریم‌ها به همین وضعیت ادامه پیدا کند روند قیمت دلاری بیش از گذشته کاهشی خواهد شد ، اما اگر تحریم‌ها برداشته شود و درآمدهای نفتی به اقتصاد ایران بازگردد، شاهد کاهش نرخ دلار خواهیم بود و افزایش قیمت ریالی مسکن، روند معکوسی را طی می‌کند.