مگر می‌شود این همه مرگ و مصیبت را دید و باز هم بی‌خیال بود. مگر می‌شود که ندانی اوضاع از بحران هم گذشته اما آن را نادیده بگیری. مگر خوشی‌های مرگ آورتان چقدر ارزش دارد که به خاطرش، دیگران باید بهای آن را که بسیار سنگین است بپردازند. ای کاش به جای این مسافرت‌ها سری به بیمارستان‌ها که در قرق بیماران کرونایی است و درهر لحظه آن بوی مرگ استشمام می‌شود یا به بهشت‌زهرایی که آنقدر مرده‌های کرونایی را در دل خود جا داده که هر آن ممکن است آن‌ها را بالا بیاورد، می‌زدید.