به گزارش ایرنا، جوانان و نوجوانان کشور که امروز نسل چهارم و پنجم انقلاب اسلامی را تشکیل می‌دهند با نگاهی به وقایع انقلاب اسلامی و رخدادهای پس از آن، متوجه رشادت‌ها و مجاهدت‌هایی می‌شوند که از روزها و سال‌ها قبل از ۲۲ بهمن سال ۵۷ آغاز شده و تا به امروز هم ادامه یافته است.
تلاش‌هایی که با بصیرت و مقاومت مثال زدنی مردم دارالمؤمنین قزوین رقم خورده و روزهای مهمی را برای تاریخ انقلاب اسلامی رقم زده است.
یکی از روزهای مهم که متاسفانه به دلایل گوناگون در قزوین در هاله‌ای از فراموشی قرار گرفته هفتم دی ماه است، روزی که برای مردم قزوین و انقلاب اسلامی به عنوان یک روز تعیین کننده و مهم به حساب می‌آید، روزی که یکبار قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و در سال ۵۷ و یک بار هم پس از انقلاب اسلامی و در سال ۸۸ حماسه مردم ولایتمدار قزوین را رقم زده است.
هفتم دی ماه پیش از انقلاب اسلامی:
رژیم جنایتکار و خونریز پهلوی روزهای آخر حکومت منحوس خود را سپری می‌کند و برای استقرار حکومت خود از هیچ گونه تهدید، مرگ و میر و شکنجه نمی‌هراسد و برای چندین شهر و استان کشور هم اعلام وضعیت حکومت نظامی کرده است.
در چنین شرایط سخت و دلهره آوری، مردم مؤمن و انقلابی شهر قزوین که دیگر از جنایت‌ها و ظلم‌های این حکومت به ستوه آمده‌اند، دیگر سکوت نکرده و در روز هفتم دی سال ۵۷ تشییع باشکوهی را برای یکی از شهدای قزوینی که در روز ششم دی ماه توسط رژیم به شهادت رسیده بود، برپا کردند.
تشییعی که به هیچ وجه به مذاق حکومت طاغوتی پهلوی خوش نیامد و باعث شکسته شدن و نقض حکومت نظامی شد، به همین دلیل این رژیم برای نشان دادن قدرت خود انواع و اقسام جنایت‌ها را در آن روز انجام داد و تعداد زیادی از مردم قزوین را شهید و زخمی کرد.
در این روز تعدادی زیادی از نوجوانان و جوانان قزوینی به شهادت رسیدند، شهدایی که خون آنها بدون شک ضامن پیروزی انقلاب اسلامی تنها پس از گذشت ۴۵ روز از آن حادثه شد و یکبار دیگر خباثت و ضعف آن رژیم منحوس را در برابر خواسته‌های به حق مردم نشان داد.
این واقعه عظیم را بنا به نقل شاهدان عینی می‌توان به عنوان یکی از نقاط عطف انقلاب اسلامی به حساب آورد، واقعه‌ای که باعث شد که مردم برخی از استانها و شهرهای دیگر هم به خیابان‌ها آمده و اعتراض خود را نسبت به این موضوع مهم نمایان کنند.
حماسه‌ای که قزوین را هم به ملت‌های بیدار و حماسه ساز آن روزهای انقلاب اسلامی تبدیل کرد و یکبار دیگر اسم این شهر و مردمان این شهر کهن را بر سر زبان‌ها انداخت.
هفتم دی پس از انقلاب اسلامی:
انقلاب اسلامی از روزهای سختی عبور کرده، جنگ تحمیلی را با مجاهدت‌ها و شهادت‌های انسان‌هایی خالص و با تقوا به خود دیده، ترورها، درگیری‌های قومی و محله‌ای، انحراف‌ها، اغتشاش‌ها، اعتراض‌ها و بسیاری از موضوعات مختلف را پشت سرگذاشته و به انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ رسیده است.
در این سال، انتخابات ریاست جمهوری بهانه‌ای برای رقم زدن اتفاقی تلخ و ناگوار تبدیل شده است، اعتراض، اغتشاش و فتنه‌ای که به بهانه انتخابات ریاست جمهوری و با اسم رمز "تقلب" در کشور آغاز و به کارزاری تبدیل شد که باید در آن به ایران، اسلام و حتی امام حسین (ع) توهین می‌شد و با آرمان‌های مردم و انقلاب اسلامی جنگ و ستیز صورت می‌گرفت.
آری؛ فتنه گران یکبار دیگر چهره ننگین خود را نمایان کرده و به دسته‌ها و خیمه‌های عزای اباعبدالله الحسین (ع) یورش برده و آنها را به آتش کشیده و پای کوبی کردند.
در چنین فضایی بود که یکبار دیگر امت ولایتمدار و جوانان حزب اللهی و همیشه پای کار قزوین خوش درخشیده و در یک روز تاریخی دیگر یعنی هفت دی سال ۸۸ در دفاع از نظام، انقلاب و اهل بیت عصمت و طهارت به خیابان‌ها آمده و انزجار خود را از این اتفاق شوم و نامبارک نشان دادند.
اعتراض‌هایی که به روز هشتم دی و در نهایت نهم دی و اجتماع باشکوه مردمی منجر شد و یکبار دیگر بصیرت و ایستادگی مردم قزوین را برای نظامی که حتی زودتر از هفت دی ۵۷ هم شهدای زیادی را تقدیم اسلام کرده است، نمایان کرد.
امروز بیش از ۴۲ سال از سال ۵۷ و ۱۱ سال از سال ۸۸ گذشته است و باید از تاریخ درس گرفت، درسی که باعث می‌شود تا دوست و دشمن را بشناسیم و بتوانیم در مقابل آنها قوی شویم و با اقتدار مسیر انقلاب اسلامی را به پیش ببریم.
