فرهاد مجیدی یک بار دیگر سکوت کرده است؛ او این بار به مناسبت مدیرعاملی سردار آجرلو این سکوت را ادامه داده و فعلا تمایلی به حرف زدن ندارد.
مجیدی پیش از این هم چنین سیاستی را در استقلال دنبال کرده بود؛ او چندین مدیر از زمان سرمربیگری اش در استقلال دیده و با همه آنها نیز تن به همکاری داده است؛ از مدیران نیمچه آشنا با فوتبال و کاملا غیرفوتبالی بگیرید تا مصطفی آجرلو که وقتی برای نخستین بار با فرهاد ملاقات کرد، زبان به تعریف و تمجید از این مربی گشود.
مجیدی اما چه گفت؟ هیچ!
او ترجیح داد فعلا شرایط را بسنجد، محاسباتش را دنبال کند، روزها و شب های بحرانی سپری شوند تا به همه زیر و بم ماجرا پی ببرد؛ اما در نهایت این فرهاد مجیدی است که با مدیریت آجرلو راهی مسابقات خواهد شد و او از الان باید بداند در استقلال هیچ نتیجه ای به جز برد قابل قبول نیست و هیچ مقام و عنوانی منهای قهرمانی در لیگ نیز برای هواداران استقلال قابلیت سوت و کف ندارد.
سکوت مجیدی اگر نشانه رضایت از فعل و انفعالات اخیر استقلال است که هیچ؛ اما اگر هر مورد یا نکته فرعی دیگری که وجود دارد، او از همین الان باید درباره اش حرف بزند که فردا هیچ عذر و بهانه ای از فرهاد مجیدی قابل قبول نیست.
