منطقه بیابانی ابوغویر در جنوبی‌ترین قسمت استان ایلام و در نزدیکی مرز استانی خوزستان و کشور عراق قرار دارد. کویر ابوغویر در غرب روستایی به همین نام واقع شده و پوشیده از رمل‌های ماسه‌ای با پوشش گیاهی ضعیف است که قسمتی از آن نیز در کشور عراق واقع شده است.
روستا و منطقه نفتی «ابوقریب» در جنوب غربی دشت‌عباس و شمال ارتفاعات «تینه» قرار دارد و دارای ذخایر و چاه‌های نفت فراوانی است. روستای ابوغویر در فاصله ۱۰ کیلومتری روستای «چم هندی» واقع است.
دسترسی به کویر ابوغویر از طریق جاده ارتباطی دهلران به اندیمشک، بخش موسیان، دهستان دشت عباس، جاده خاکی روستای ابوغویر امکان‌پذیر است. پس از گذشتن از زمین های کشاورزی بخش دشت عباس شهرستان دهلران کویری بکر در کنار روستای ابوغویر وجود دارد که به کویر ابوغویر معروف است.
دستیابی به ابوغریب و تسلط بر آن، اشغال دشت عباس و جاده دهلران- اندیمشک و بهره‌برداری از منابع نفتی، آن را برای دشمنت تضمین میکرد، به همین دلیل یگان‌های ارتش بعث عراق پس از هجوم سراسری به تأسیسات «چشمه خوش» و ابوقریب رسیده و این نقاط را تا عملیات فتح‌المبین در اشغال خود داشتند.
روستای «ابوغویر» نیز از توابع بخش موسیان است که از سمت شمال به دشت‌عباس و از شرق به سیل‌بندهای رودخانه دویرج محدود می‌شود. نیروهای مهاجم برای دستیابی به جلگه وسیع دهلران، تنگه عین‌خوش، رودخانه دویرج و سایر نقاط مهم این منطقه، باید از روستای ابوغویر عبور می‌کردند. ارتش عراق در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ وارد منطقه دهلران شد و پس از یک هفته ابوغریو را اشغال کرد؛ تا آنکه در جریان عملیات فتح‌المبین در تاریخ ۲ فروردین سال ۱۳۶۱ آزاد شد.
شهید «حسن باقری» و شهید «مجید بقایی» در سال ۱۳۶۱ حین بررسی خطوط دفاعی منطقه، در ۷ کیلومتری جنوب‌غربی روستای ابوغویر بر اثر گلوله باران دشمن به شهادت رسیدند.
انتهای پیام
