همه چیز برای شکست پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا فراهم شد؛ هر تیم ایرانی دیگری هم جای پرسپولیس بود در این شرایط نابرابر، چاره ای جز تسلیم شدن نداشت.
از سرگردانی پرسپولیسی ها در فرودگاه بگیرید تا وضعیت میزبانی الهلال، تشویق بی امان تماشاگران و بازیکنان گران قیمت و حرفه ای این تیم، نشانه های واضح از تفاوت حرفه ای ها با فوتبال آماتور ما در قاره آسیا است.
باخت پرسپولیس و در مجموع نمایندگان ایران مقابل عربستانی ها تلخ است اما واقعیت را باید پذیرفت؛ صعود پرسپولیس به فینال لیگ قهرمانان آسیا یا نتایج جرقه ای فوتبال ایران در سایر عرصه ها در این شرایط حالی بی حالی، نشانه ای دیگر از اوضاع قاراشمیش همین فوتبال است.
حرف از شکست ها زیاد زدیم، از دردهای فوتبال هم زیاد گفتیم و عجیب است که از این اوضاع و احوال مالیخولیایی، خسته نمی شویم.
ما که می دانیم آنچه به جایی نرسد فریاد است، همچنان غر می زنیم و از نداشته ها می گوییم. الهلال و شادی عربستانی ها را در خانه آنها می بینیم و باز توقع داریم فصل بعد همه چیز درست شود؛ زهی خیال باطل!
