عصر ایران؛ سمیه جاهد و حسن ظهوری _ تنها چند ساعت پس از واژگونی اتبوس خبرنگاران در نقده، خیلی دورتر در استان فارس چند سرباز معلم در ارتفاقی مشابه جان خودشان را از دست دادند. در واژگونی اتبوس هبرنگاران هم که در یک جاده غیرایمن رخ داد دو خبرنگار جانشان را از دست دادند و تعدادی دیگر به شدت مصدوم شدند. اتوبوس واژگون شده مدتی بود که به کارخانه سیمان ارومیه سرویس می‌داد. ماجرا، ماجرای اتوبوس‌هاییست که حتی اگر به دلایلی برای شرکت‌های ترابری کار نکنند، باز هم برای اجاره به خدمت گرفته می‌شوند. اما قانون دراین‌باره چه می‌گوید.
قانون حرف‌های قشنگی می‌زند اما در عمل می‌شود حادثه واژگونی اتوبوس دانشگاه شریف که سال ۱۳۷۶ در حالی که مریم میرزاخانی تعداد زیادی نخبه ریاضی هم داخل آن بود در  محور اندیمشک ــ پل دختر واژگون شد و کشته‌های فراوانی به جا گذاشت. همان موقع خبرهایی منتشر شد که این اتوبوس از ترابری اجاره نشده بود. یا حرف‌های قشنگ قانون در عمل به فاجعه‌ای تبدیل می‌شود که ۴ تن از کارگران پالایشگاه نفت اصفهان در همین اتوبوس واژگون شده جانشان را از دست می‌دهند.
جنجال بر سر اعمال نظارت است. باید و نباید زیاد است اما اگر به این بایدها عمل می شد حادثه واژگونی اتوبوس در دانشگاه علوم تحقیقات که در آن ۱۰ دانشجو کشته شدند عم رخ نمی‌داد. در حالیکه وقوع حوادث سریالی خونین نشان می دهد که گرچه ضوابط روی برگه نوشته شده اما به این ضوابط که با جان انسان های بی گناه سروکار دارد توجه نمی شود.