به گزارش پارسینه، چرا در دورافتاده‌ترین شهر‌های ایران برخی بانک‌ها اصلا خدماتی ارائه نمی‌کنند؟ در پاسخ به این پرسش مهم و حیاتی باید گفت، خیلی از بانک‌های کشور به دلیل اینکه این اقدام سودده نبوده و منجر به تراز منفی در صورت‌های مالی بانک می‌شود، اصلا در دورترین و محروم‌ترین شهر‌های کشور خدماتی ارائه نمی‌کنند.

با این وجود، آنچه که در دورافتاده‌ترین و محروم‌ترین شهر‌های ایران زبان‌زد خاص مردم مهربان و صبور این شهرهاست، خدمات گسترده بزرگترین بانک ایران، یعنی بانک ملی است.

این در حالی است که بانک ملی ایران به واسطه وظیفه ذاتی خود در خصوص خدمت رسانی به دورترین و محروم‌ترین شهر‌های کشور، هزینه‌های هنگفت و زیادی متحمل می‌شود و حتی ردپای آن را می‌توان در وضعیت صورت‌های مالی این بانک جستجو کرد.

آمار‌ها حکایت از آن دارند که بیش از دو هزار شعبه بانک ملی ایران در نقاط محروم کشور با عملکرد غیراقتصادی فعالیت می‌کنند. در واقع، باید توجه داشت که این اقدام، هزینه‌های پرسنلی و سربار فراوانی را به این بانک تحمیل می‌کند.

در این میان، در شهر تهران با توجه به جذابیت مالی و سودآور بودن ایجاد شعبه بانک ملی تنها سهم ۱۰ درصدی از شعب شبکه بانکی را به خود اختصاص داده در صورتی که در استان‌های محروم و مرزی وضعیت کاملا متفاوت است و این سهم با رشد ۵۰ درصدی به بیش از ۱۵ درصد نیز می‌رسد.

البته در این خصوص کرمانشاه ۱۴.۷۱ درصد، لرستان ۱۴.۸۸ درصد، سیستان و بلوچستان ۱۴.۹۶ درصد و ایلام ۱۵.۳۸ درصد را به خود اختصاص داده‌اند.

در عین حال، مسئولان بانک ملی ایران به دور از منفعت طلبی‌های روزمره، حضور در شهرستان‌ها، فرودگاه ها، گمرکات، نقاط صفر مرزی و امثالهم را افتخاری می‌دانند که از دیر باز به عهده بزرگترین بانک کشور گذاشته شده است.

به هر حال، امیدوارم مسئولان ارشد نظام بانکی تدابیر اتخاذ کنند تا از خدمات گسترده بانک ملی ایران و کارمندان جهادی و خسته ناپذیر آنان در این عرصه مهم، تقدیر و تشکر شود.