لیلی رنجبر در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: بادگیر مسجد جامع بافق مهمترین نشانه‌های شهری واقع در بافت تاریخی است که سال‌های اخیر آسیب‌هایی به آنها وارد و امکان تخریب این سازه‌های باستانی ارزشمند در بارندگی‌های فصل پاییز و زمستان سال ۱۴۰۰ وجود دارد و همین امر سبب شد تا استحکام بخشی و مرمت آن در دستور کار قرار گیرد.
وی بابیان اینکه مرمت اضطراری بادگیرها با حمایت فرمانداری شهرستان انجام می شود، تصریح کرد: استحکام بخشی، مرمت قسمت‌های آسیب دیده، اصلاح و شیب بندی پشت بام، بررسی و ترمیم ناودان‌ها و مسیرهای روان آب، از جمله اقدام های اجرایی در این پروژه مرمتی به شمار می رود.
وی اضافه کرد: مسجد جامع بافق از بناهای شاخص تاریخی و قدیمی شهرستان است و قدمت آن به دوره قاجاریه می رسد و علاوه بر مسجد، کاربری مدرسه علمیه نیز داشته است.
به گفته رنجبر این بنای قدیمی بین حسینیه میانگاه و میدان‌خان شهر بافق قرار دارد و ۲ قسمت تابستانی و زمستانی دارد که قسمت تابستانی آن دارای شبستانی با بادگیرهای بزرگ به سبک مسجد جامع کبیر یزد و پایه‌های محکم در درون شبستان است.
این مسوول ،سنگ مرمریت با کتیبه ای به خط نَسخ نصب شده در محراب شبستان تابستانی را از جمله آثار قابل توجه این بنا ذکر کرد و افزود: یک سنگ مرمر دیگر در محراب زیر بادگیر و متصل به شبستان قرار دارد.
به گفته وی یک قطعه سنگ وقفی هم در بدنه هشتی مدرسه مسجد نصب شد که به خط نسخ است و همگی از آثار قدیمی و ارزشمند این مسجد به شمار می رود.
رنجبر تصریح کرد: بافت های تاریخی یکی از ارکان ارزشمند و هویت بخشی شهرهاست ،عناصر، بناها و نحوه شکل گیری و شبکه های عبور و مرور در هر بافت تاریخی نشان از نحوه زندگی اجتماعی ساکنان آن شهر در روزگار قدیم دارد.
وی تاکید کرد: بی توجهی به بافت تاریخی با توجه به گذر زمان و عمر زیاد بنای ارزشمند، می تواند به نابودی فرهنگ و هویت یک جامعه منجر شود.
این مسوول به گسترش روز افزون صنعت گردشگری در دنیا و اقتصاد مبتنی بر گردشگری به احیا و زنده سازی بافت‌های تاریخی در کشورهای جهان اشاره کرد و یادآورشد: بهسازی و باز زنده سازی این گونه بافت‌ها در پویایی و ماندگاری آنها و همچنین درآمدزایی از طریق جذب گردشگر تاثیر به سزایی دارد.
مرمت آب انبار تاریخی «پای پَتک» نیز پنجم آبان سال ۱۴۰۰ در بافق آغاز و تکمیل شد.
هم اینک ۲۰۰ اثر تاریخی ملموس و ناملموس در شهرستان بافق شناسایی شده که تاکنون ۶۹ اثر آن در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
مزکز شهرستان ۵۲ هزار نفری بافق در فاصله ۱۱۰ کیلومتری جنوب شرق شهر یزد قرار دارد.
سلسلهٔ قاجار نام دودمانی تُرک تَبار است که از سال ۱۱۷۵ تا ۱۳۰۴ شمسی بر ایران به مدت ۱۳۰ سال حکومت کردند که بنیان‌گذار این سلسله آغامحمدخان است.
سردودمان قاجاریه مربوط به یکی از طایفه‌های ترک اوغوز به نام ایل قاجار بود که بر اثر یورش مغول از آسیای مرکزی به ایران مهاجرت کردند.
آنان ابتدا در اطراف ارمنستان ساکن شدند، ایل قاجار به دلیل کمک‌های بزرگی که به دربار صفوی می‌کرد، قدرت بیشتری یافت، شاه عباس بزرگ یک دسته از آنان را در اِسترآباد (گرگان امروزی) ساکن کرد.
خاندان قاجار یکی از خانواده‌های دارای زیرشاخه‌های نسبتاً زیاد در ایران محسوب می شدو آخرین دودمان پادشاهی ترک تبار تاریخ ایران از این خاندان بود، اعضای این خاندان از نوادگان پسری شاهزادگان قاجار هستند.
پس از اجباری شدن نام خانوادگی و شناسنامه در دورهٔ رضاشاه، هرکدام از شاخه‌های این خانواده نامی انتخاب کردند که اغلب برگرفته از نام یا لقب شاهزاده‌ای بود که نسب خود را به او می‌رساندند، اکنون بسیاری از نوادگان قاجار در ایران، جمهوری آذربایجان، اروپا و آمریکا زندگی می‌کنند.
