آرتین زهرابی؛ لذت نبردن ازرقابت های لیگ ایران و بی تفاوت شدن به بازی های لیگ، پدیده ای است که رفته رفته و در طول زمان به این فضاحت بزرگ کشیده است. فوتبالی که بازی های استقلال و پرسپولیس آن دیدن نداشته باشد، مشخص است که چه وضعیت بغرنجی دارد.

بر خلاف ادعای مربیان استقلال و پرسپولیس که لابد هر کدام تیم های خود را در ایران بهترین می دانند، مسابقه ای که در دربی تهران دیدیم هیچ نشانه ای از یک فوتبال قابل قبول نداشت.

فوتبالی که خود بازیکنان و مربیان از آن لذت نبرند معلوم است که چه بلایی سر بینندگان تلوزیونی می آورد. اگر قرار است طبق معمول یک دربی با این کیفیت نازل ببینیم که بیشتر از آن که شبیه یک فوتبال باشد فستیوالی از پاس های اشتباه است، ترجیح می دهیم نسبت به این فوتبال و مسابقاتش بی تفاوت باشیم.

هر دو نیمه بازی تیم های استقلال و پرسپولیس، بی تعارف قابل دیدن نبود و این کیفیت فنی افتضاح تقریبا در تمام ثانیه های این مسابقه به چشم می خورد.

تمام شلوغ کاری های قبل از دربی هم از همان ابتدا مشخص بود برای جذب مخاطب و شاید ترساندن تیم های حریف بود؛ ادعاهایی پرطمطراق که همین امروز رنگ باخت و هیچ کس از این مسابقه که در طول 90 دقیقه حتی یک صحنه فوتبالی و قابل بحث نداشت، لذت نبرد.