به گزارش برنا؛ در طول تاریخ لیگ برتر بعضا رفتارهایی نه چندان ناپسند از مدیران با بازیکنان خارجی را مشاهده کردیم که به خدشهدار شدن نام ایران در ذهن بازیکنان غیر ایرانی و البته پاسخگویی در مراجع قضایی (چه مربوط به مشکلات مالی و چه غیر مربوط) منجر میشد. در سالهای اخیر اما این مساله به نوعی دیگر شدت یافته است.
دیاباته در گفتوگوی خود از شکستن درب منزلش زمانی که در ایران نبوده صحبت کرد. میتوان گفت مدیران با اطمینان از جدایی دیاباته سعی داشتند خانه او را تحویل بگیرند و به یک بازیکن دیگر بدهند اما آیا راه بهتری برای انجام این مساله نبود؟ حتما باید درب شکسته میشد و اینگونه با وسایل دیاباته رفتار میشد؟ آن هم شیخ دیاباتهای که در برنامههای تلویزیونی دائما از اخلاق ایرانیها تمجید میکرد و اصلا اولویتش رفتار انسانی و قاعدهمند بود، نه فوتبال و کریخوانی؟
نکته جالب دیگر اینجاست گادوین منشا هم در یک مصاحبه به انتقاد از رفتار مدیران اسبق پرداخت و رفتار آنها را ناپسند خواند. منشایی که پیش از این مورد اتهامهایی زشت از سوی یکی از مدیران سابق استقلال قرار گرفت اما دم نزد و واکنشی پرحاشیه نشان نداد تا بلبشوهایی موجود در فوتبال دو چندان شود.
همه این مسائل نشان میدهد قوانین منع ورود خارجیها نه تنها برای پول که باید برای یادگیری رفتار با مربیان و بازیکنان هم لحاظ شود. ما برای رفتار با آنها به یک بازنگری اساسی نیاز داریم.
انتهای پیام// 3
