نیروی دریایی سپاه به دلیل مأموریت‌های خاص و طراحی ویژه برای مبارزه با یک دشمن مهم، به صورت یک سازمان رزمی با دکترین و وضعیتی متفاوت از آن‌چه یک نیروی دریایی استاندارد دارد، طراحی شده است. تأکید روی شناور‌های کوچک و تندرو، اما مدرن و مجهز در کنار پرنده‌های بدون سرنشین و پرتابگر‌های ساحلی، یک شکل متفاوت از این نیرو در رزم دریایی را تشکیل داده است.

 

اگرچه در ابتدای کار، قایق‌های تندرو مجهز به تیربار‌های سنگین و راکت انداز‌های ۱۰۷ میلی متری، عمده سازمان رزم نیروی دریایی سپاه را تشکیل می‌داد، اما در دوره پس از جنگ تحمیلی، موشک‌های کروز و اژدر‌های متنوع نیز به این سازمان اضافه شده و یک قدرت واقعی در نبرد‌های دوربرد برای این نیرو را تشکیل داده است.

 

 

از سال گذشته، یک حرکت جهادی و بزرگ در نیروی دریایی سپاه آغاز شده است که بر اساس آن، حجم قابل توجهی از پرنده‌های بدون سرنشین، قایق‌های تندرو مسلح به موشک‌های کروز و اژدر، سیستم‌های راداری، مخابراتی و جنگال در کنار پرتابگر‌های ساحلی موشک به نیروی دریایی سپاه تحویل شدند.

 

این اقدام در سال جدید نیز ادامه پیدا کرده و در تازه‌ترین مورد مربوط به آن، ۱۱۰ فروند شناور تندروی جدید در بندرعباس به نیروی دریایی سپاه تحویل شده‌اند. در این مراسم، شناور‌های مختلف مجهز به راکت انداز یا موشک‌های کروز به نیروی دریایی سپاه تحویل شدند.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

در این میان، یک موضوع قابل توجه بود. بر اساس تصاویر به‌دست‌آمده از این مراسم، نخستین‌بار، قایق‌های کلاس عاشورا نیروی دریایی سپاه نیز به دو پرتابه جدید مجهز شدند. بر اساس تصاویر و نحوه قرار گرفتن این پرتابه‌ها، به نظر می‌رسد که قایق‌های کلاس عاشورا به اژدر‌های سنگین یا موشک کروز ضد کشتی مجهز شده‌اند.

 

این موضوع از جهاتی دارای اهمیت و به نوعی یک حد نصاب جهانی برای سپاه به حساب می‌آید. قبل از پرداختن به رکورد شکنی سپاه، به موضوع مهمی درباره راهبرد دفاعی ندسا پرداخته شده است.

 

 

همان‌طور که در ابتدا به این موضوع اشاره شد، سپاه در راهبرد نبرد دریایی خود، آمریکای تروریست را به عنوان دشمن شماره ۱ تعریف و برای مبارزه با آن، به‌خصوص در مناطقی مانند خلیج فارس و تنگه هرمز، راهبرد معروف به نبرد ضد دسترسی را طراحی کرده است.

 

البته این راهبرد که فقط مربوط به نیروی دریایی نیست و طیف گسترده‌تری از سازمان رزم نه فقط سپاه پاسداران، بلکه ارتش جمهوری اسلامی ایران را در بر می‌گیرد، بر اساس هزینه‌سازی و سخت کردن تهاجم برای نیرو‌های دشمن است.

 

در مرحله نخست، با اشباع کردن منطقه خلیج فارس، چه با موشک‌های ساحل پرتاب، چه شناور‌های موشک انداز یا واحد‌های مسلح پروازی، هزینه ماندن در این منطقه برای هر شناور مهاجم در زمان جنگ، زیاد شده است. در ادامه با توسعه موشک‌های بالستیک ضد کشتی و همچنین افزایش برد موشک‌های کروز نیز موضوع دور کردن شناور‌های دشمن از خاک ایران عزیز، مطرح شده است.

 

در بحث شناور‌های جدید سبک و سرنشین‌دار نیز باید گفت که مسلح کردن آن‌ها به موشک کروز یا اژدر نشان می‌دهد سپاه به دنبال افزایش برد درگیری، حتی برای سبک‌ترین واحد‌های خود است.

 

در این شرایط و با افزایش برد درگیری، میزان بقاپذیری برای واحد‌های خودی افزایش پیدا می‌کند و در عین حال، در مقایسه با نسل‌های قبلی این شناور که از راکت‌های ۱۰۷ میلی‌متری به عنوان سلاح اصلی استفاده می‌کردند نیز قدرت تخریب بسیار بیشتری خواهند داشت.

 

 

با نگاهی به تصاویر مربوط به مراسم تحویل ۱۱۰ فروند قایق تندرو از سوی سپاه، یک شناور کوچک تندرو را می‌بینیم که دارای دو پرتابه در اطراف خود است. ظاهر این شناور، شبیه به نسل جدید قایق‌های تندرو کلاس عاشورا است.

 

به دلیل کیفیت پایین تصاویر به صورت دقیق نمی‌توان سلاح مورد نظر را شناسایی کرد، اما شمایه کلی نزدیک به موشک کروز کوتاه برد نصر بوده که در سال‌های اخیر به عنوان سلاح اصلی شناور‌های تندرو و سبک سپاه، معرفی و وارد خدمت شده است.

 

موشک نصر، یکی دیگر از موشک‌های کوتاه‌برد ضد کشتی ساخت ایران بوده و دارای ۳۵ کیلومتر برد است. این موشک با سر جنگی ۱۵۰ کیلوگرمی، وزنی معادل ۳۵۰ کیلوگرم دارد.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

از سوی دیگر، شاهد این هستیم که پرتابه‌ها بر خلاف دیگر موشک انداز‌های سپاه، بدون تیوب حامل موشک هستند و بخش انتهایی آن‌ها نیز بسیار نزدیک به موتور است.

 

 

 

 

این‌جا این احتمال مطرح می‌شود که با نوعی تیوب حامل اژدر روبرو باشیم که در زمان مورد نظر، اقدام به رها کردن اژدر به سوی هدف می‌کند. این گزینه با توجه به سبک‌تر بودن و نبود مشکل آتش عقب‌نشینی در موشک‌ها گزینه قابل قبول‌تر به‌شمار می‌آید. در جریان یک حمله سراسری، این قایق‌ها می‌توانند با پرتاب اژدر، یک مشکل جدید برای نیرو‌های سطحی دشمن ایجاد کنند.

 

 

 

 

چه این دو پرتابه نصب شده در اطراف قایق جدید سپاه، موشک کروز باشند و چه اژدر، باز هم باید گفته شود که نیروی دریایی سپاه صاحب یک نخستین مهم در جهان شده است. شناور مورد نظر، به‌طور مشخص از نوع بسیار سبک وزن و احتمالا در کلاس ۳ تا ۵ تن و نخستین شناور در این تناژ وزنی در جهان بوده که به موشک‌های کروز یا اژدر مجهز شده است.

 

در کنار بحث مجهز کردن سریع‌ترین شناور نظامی جهان به موشک کروز که سال قبل از سوی نیروی دریایی سپاه انجام شد، در سال ۱۴۰۰ باید بگوییم که نیروی دریایی سپاه، سبک‌ترین شناور سرنشین‌دار جهان را نیز به موشک یا اژدر افکن، تبدیل کرده است.

 

این موضوع مهم است که نیروی دریایی سپاه، پیش از این دارای شناور‌های تندرو اژدر افکن بوده است، اما این شناور‌ها به نسبت نمونه جدید، بسیار بزرگ‌تر بودند و وزن آن‌ها نیز در کلاس بیش از ۱۰ تن است.

 

سپاه پاسداران، برای انجام دکترین عملیات ضد دسترسی خود، به مسلح کردن انواع دارایی خود به سلاح‌های هدایت‌ شونده، روی آورده است و نسل جدید قایق‌های تندروی مسلح شده، قطعه دیگری از پازل بزرگ سپاه برای دورتر کردن دشمنان از مرز‌های آبی کشور عزیزمان هستند.